Met veel verdriet vernomen dat je van ons heen bent gegaan. Heel de week met spanning alle updates afgewacht waar eind van de week jij het toch op hebt moeten geven.

Bedankt voor al en goeds en warms wat jij hebt gebracht in ieders leven!
Gerda, Anke, Patty en Nick. Heel erg veel sterkte gewenst in deze vreselijke tijd.

Liefs,
Saskia

Lieve Frans,
Ik heb je gekend als een lieve en vrolijke collega. er was altijd tijd om af en toe een babbeltje te maken en te lachen in de werkkamer en onder het lunchen.
Bedankt voor je fijne collegialiteit. Ik zal je missen '(
liefs en groetjes,
Belgin Kara

Wij leerden elkaar kennen toen we aan de schoolmeesters-opleiding begonnen aan de Weurtseweg in Nijmegen. De NGOLB. 6 jaren lang 'savonds naar school. We hebben al die jaren lang met elkaar een hecht team gevormd: Mari, Frans B. ,Jos, Eef, Hans, Frans P. en Henk.
Elkaar steunen, motiveren en ouwehoeren. En volhouden.
En eind van het schooljaar, middag / avond naar de kroeg in de stad, voor die broodnodige vriendenband.
Wij waren meteen, en zijn nog, een Band of Brothers. Tot op de dag van vandaag...
Het klikte onderling meteen, en we hebben altijd contact gehouden, later ook met onze partners, en ook met elkaars kinderen. We bleven elkaar opzoeken, ondanks dat we onze eigen sores en zorgen hadden.
En wanneer we weer bij elkaar waren, was het als gisteren, binnen 5 minuten.
Met verhalen over hoe is het met jullie, hoe met de kinderen, hoe op school en de directeur, hoe met de lessen , en de laastte tijd, hoe lang nog ?
En natuurlijk over wat ons samengebracht, de belevenissen aan de Weurtseweg, over Riewald en
Nico Verhoeven, en wat we met elkaar toen uitvraten als "schooljongens".
De laatste jaren gingen we bij elkaar eten, niet heel veel maar wel ze lang mogelijk.
Zonder kinderen, soms wel met een thema, en vooral met heel veel nostalgie en plezier.
Jongens, dit blijven we nog lang doen...
Wij herinneren ons Frans als een ras-bourgondier, een brede Brabander met een ruim hart en een
optimistische kijk op het leven. En mijn (voor)naamgenoot onder onze studievrienden.
Gerda, wij wensen je alle moed en sterkte toe om nu zonder Frans verder te gaan. Frans is, ook voor ons gevoel, veel te jong gestorven. Ook Nick en Manon, Patty en Anke, we wensen jullie heel veel sterkte om het verlies van jullie jonge vader te verwerken.
Ans en Frans Besselink.

Lieve Frans. Ik ben bijna 40 jaar jou kapster geweest. Wat een tijd zeg. En heb 10 jaar met jou bij de drumband in Linden gezeten. Wat een plezier hebben we gehad alkemaal. Heb jou leren kennen als een lieve,sociale, zorgzame man. Jammer dat we zo vroeg afscheid moeten nemen. Kan het nog steeds niet geloven. Rust zacht lieve Frans. Wens Gerda en de kinderen heel veel sterkte met het verlies. Denk aan jullie. Dikke knuffel. Lieve groet Helma Driessen

Beste Frans,
Ik heb jou leren kennen, toen jij samen met Jos op de lerarenopleiding in Nijmegen begon. Samen met o.a. Henk, Eef, Frans B. en Mari, vormde jullie een hechte, gezellige groep. Vele keren kwamen jullie dan ook met partners samen. Ook ik heb mooie herinneringen aan de gezellige samenkomsten. Ik wens Gerda, Nick, Patty en Anke héél véël kracht en sterkte, zonder jou verder te gaan. Rust zacht.
Petra van Groenestijn.

Je was 1 van de eerste collega's binnen Techniek die mij jaren geleden het gevoel gaf welkom te zijn en "erbij te horen". Je was altijd positief gestemd en goedlachs. Als er iets was dan losten we dat wel weer op! Fijn zo'n collega gehad te hebben. Als familie of vriend heeft dat vast nog veel meer gegolden. Ik wens hen dan ook heel veel sterkte. Dag Frans. Rust zacht.