Veertien dagen na elkaar...Anja en Frank
Ik hoop dat jullie daar boven mooi doorfeesten alsof er geen november 2023 is geweest.
Zo zag ik jullie tenslotte het liefste: vrolijk, met zorg en interesse in anderen, een bemoedigend klopje of aardig woord, een glas natuurlijk ook.
Hockey- en golfmaatjes waren we. Soms onverwachte ontmoetingen in musea of carnaval. Altijd goed.
Terecht dat je pretoogjes genoemd worden Frank, iedereen kan ze uittekenen.
Voor jullie beiden geldt een mooie tekst die ik eens ontving: "Het is onmogelijk om iemand te vergeten, die zoveel af om te herinneren."
Familie veel sterkte toegewenst bij deze rollercoaster van emoties deze maand. Zaterdag ben ik er - in verband met corona - helaas niet bij.
Lieve groet, mede namens Lex,
Marjolein van den Bout

Gelukkig ben ik nog op tijd bij je op bezoek geweest. Je herkende me direct en lied me, vol trots, jullie prachtige appartement zien.
( en Anja kon gerust even de stad in )
We hebben het uitgebreid over vroeger gehad. En er kwam toch weer een glimlach op je gezicht.
Bij het afscheid kreeg ik nog ‘n brief mee, die ik je ooit gestuurd heb. ( ca. 50 jaar geleden ) Lachend hebben we afscheid genomen.
Dag vriendje,
Nicolle

Wat een verdriet, zo snel na het overlijden van jullie moeder. Hopelijk hebben jullie steun aan elkaar om dit heftige verlies te kunnen dragen !

Heel veel sterkte !

Karen Lennards

De schok van het overlijden van Anja was nog lang niet verwerkt en ook Frank verliet ons.
Met Anja had ik te maken als lid van de commissie Hanen Reünie. Altijd in actie voor anderen.
Frank zag ik minder vaak, maar ik begreep van Anja dat hij onomkeerbaar was opgenomen in een zorginstelling.
Heel veel sterkte voor de familie. Het is heel veel om beide ouders zo vroeg en zo snel achter elkaar te verliezen.