Lieve ma,
Wat waren de afgelopen 32 jaar een feestje. Als 15 jarig jochie werd ik gek op je prachtige dochter en vanaf dat moment hebben jij en pa me altijd als een zoon opgenomen en behandeld. Echt een 2e familie waar je altijd thuiskomt en je geliefd voelt. En dat staat precies symbool voor het prachtmens dat je was. Iedereen was welkom, de deur stond altijd open.. een bord extra.. niks was te gek. Je was een kanjer en ik heb dan ook nooit, maar dan ook echt nooit iemand iets negatiefs over jou horen zeggen.
Of het nou om gastvrijheid gaat, de zorgen voor je kleinkinderen, klusjes voor anderen, je werk of je dienst voor Jehovah, Je was een voorbeeld voor iedereen en je cijferde jezelf altijd weg.
Wat is het daarom intens verdrietig dat we nu zonder jou verder moeten.
Helaas hebben we de race tegen de klok verloren en daardoor geen afscheid van elkaar kunnen nemen.
Maar een behandeling zag je niet meer zitten en daardoor werd het gelukkig geen langdurig gevecht maar wat zijn we trots op je, hoe je deze strijd hebt gestreden.
Gelukkig is het lijden voorbij
Slaap nu maar lekker, veilig in Jehovah’s gedachten.
Lieve moe, wat ben ik dankbaar voor alles wat je voor mij hebt gedaan en betekent.
Je bent echt de beste schoonmoeder die ik me kon wensen!
Rust zacht lieverd.
See you in paradise!
