Lieve Evelyn,
Ongelofelijk hoe jij hebt gevochten,
Ongelofelijk hoe sterk jij bent geweest,
Ongeloof, boos op iets, begrip voel ik nu,
Maar verdriet voel ik het allermeest,
Als ik terugdenk aan al die jaren,
Waarin we plezier en lol hebben gehad,
Bijna 40 jaar met tussenpozen,
Dat zijn er echt heel wat,
Van spelen in de kleuterklas,
Tot samen stappen tor diep in de nacht,
De reünie van de Lambertusschool,
Was wat ons weer samen bracht,
Met z'n drieën gezellig uit eten,
Tjonge, wat deden we dat graag,
Dan vertelde je kort over je ziekte,
Verder veel lol en geen geklaag,
De avonden waren altijd te kort,
Zo'n fijne band met een traan en een lach,
Kletsten we echt over vanalles,
Niks is gek, alles mag,
Over relaties, werk en onze lieve kinderen,
Over het vrouw zijn, echtgenoot en moeder zijn,
Met beide benen op de grond of zweverig,
Onze gesprekken waren altijd zo enorm fijn,
Een cadeautje voor in ons potje of een orakelkaart,
De tradities van ons drie,
Het is zo raar om te bedenken,
Dat ik je nu niet meer zie,
Sas en ik behouden de tradities,
Om je te gedenken en nooit te vergeten,
Of jij dan stiekem mee zult luisteren,
Dat zal ik helaas niet weten,
Maar we zullen het voelen,
Alsof je nog bij ons bent,
We zullen op je proosten,
En misschien dat jij dan wel een signaaltje zendt,
Lieve Eef, rust nu zacht,
Je hebt je best gedaan,
We nemen nu echt afscheid,
Met een lach en een dikke traan,
Dag vriendin, ik hou van je.
Liefs Anki
