Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van Esther 🌟

Ik heb een persoonlijk bericht geplaatst op Facebook ter nagedachtenis aan haar en vanuit haar wens voor meer begrip en steun voor NAH.

Dit is het bericht:
Ik wil iets delen. Ik zoek geen steun of medeleven. Ik wil me uiten. En ik hoop dat het meer begrip geeft over de moeilijke strijd die mensen met niet aangeboren hersenletsel elke dag weer moeten leveren.

Ze is er niet meer. Eergisteren is ze vanuit haar eigen keuze uit het leven gestapt. Ik heb haar in 2017 en 2018 bijna een jaar mogen begeleiden en heb zo ontzettend veel van haar geleerd. Mensen onderschatten NAH. Aan de buitenkant zie je niets, dus is er vaak onbegrip.

Ze kon niet meer de moeder zijn die ze wilde zijn. Ze kon niet meer de zelfstandige en ondernemende vrouw zijn die ze was. Waar wij er misschien wel 100 hebben had zij maar 10 lepeltjes energie per dag en moest ze telkens keuzes maken.
Geen bewegingsvrijheid. Leven in een luxe gevangenis noemde ze het. En toch.. binnen de beperkingen die zij had leefde ze voor haar gezin, haar alles. Ze streed voor hen.

Ze heeft me vaak verteld over hoe het is om NAH te hebben, welke misvattingen er zijn, het onbegrip, het gemis aan steun en het sociaal isolement. Ze vond het belangrijk dat hier meer begrip en steun voor zou zijn. Denk niet voor de ander, doe geen aannames op de buitenkant. Wees oprecht geïnteresseerd en luister naar hoe het voor diegene is.

Bij deze lieve Esther, voor jou. Ik heb prachtige en intensieve gesprekken met je gehad. Sommige mensen komen in je leven voorbij en voegen echt wat toe. Dat deed jij. Respect voor hoe jij hebt gedeald met alles in je leven. En bedankt voor de lach en de traan. Je hebt rust nu. 🌟