Ik heb eigenlijk niet goed voor ogen wanneer en hoe ik Erik precies voor het eerst heb leren kennen. Het moet iets via Erik Tel zijn geweest die hem dus had leren kennen op een feestje bij een gezamelijke vriend (zie verhaal hieronder ergens) want in zat bij Tel in de klas op de MTS in Santpoort en ging privé ook veel met hem om. Dus via via uiteindelijk in het groepje Tel, Wendy, Gilmer, Ferdi, Dennis, Joyce, Jeroen, Marcel, Mariska, Metyo, Susanne, Gabrielle, Guydo, Erik, Belinda en ik terecht gekomen. En man, wat een feestjes hebben we met z'n allen gehad! Zo van ergens 1992 tot ergens 1996 alleen maar lol met garagefeestjes in Hillegom, barbeques en feestjes in Santpoort, feestjes en stappen in Haarlem (en omstreken), feestjes in Ede/Wageningen, strand dagjes in Zantvoort, en niet te vergeten de vakanties in Blanes, Spanje.
Aldaar liep Erik Maria tegen het lijf. Zij was daar ook op vakantie en stond op dezelfde camping als wij, Vora Mar. En toen sloeg de vlam in de pan...
Verkering, met een mooie meid uit Spanje. Dat was in het begin wel vol te houden, met als vooruitzicht steeds de Blanes vakantie, maar na een tijdje wilden ze meer en besloot Maria naar nederland te verhuizen om elke dag bij hem te kunnen zijn.
Dat was fijn! Ook voor ons, super gezellig, nog steeds met een flink deel van die groep vrienden, en nu ook nog Maria erbij!
Maar Maria kon niet goed aarden in nederland. Het klimaat (zeer begrijpelijk voor mij), en het gemis van haar vrienden en familie. Dus toen een poosje later besloten ze het eens andersom te gaan proberen, wonen in Spanje... Dat was best heel jammer, en zeker omdat de wereld nog niet "zo klein" was als tegenwoordig. Een tripje zuid Spanje was toen nog wel meer een ding dan tegenwoordig, maar ook niet het einde van de wereld.
Eerst gewoond in de buurt van Malaga, en daar ook met een clubje heen geweest voor de bruiloft van Erik en Maria. Wat een fantastische tijd was dat ook weer!
Gelukkig hebben Erik en ik elkaar niet uit het oog verloren toen hij daarheen verhuisde, hoewel het contact wel mondjesmaat werd. Maar dat gaf niks! Want als we elkaar weer zagen, was het direct helemaal goed en alsof we elkaar de dag ervoor nog hadden gezien! Heerlijk was dat altijd.
Heel blij dat mijn vrouw Annika en ik Erik (en vaak ook Maria) een keer of 8 in Spanje terug hebben gezien, en andersom ook nog een aantal keer in nederland hebben getroffen, dat heeft vele mooie herinneringen gebracht die juist nu zo waardevol blijken te zijn.
Erik, ouwe reus, wat hebben we veel gelachen tot de tranen over de wangen stroomden, wat hebben we veel bier gedronken, wat hebben we veel heerlijke tapas gegeten, wat hebben we goede gesprekken gehad, en wat had ik graag gewild dat we in de toekomst, wanneer wij van plan zijn ergens in zuid Europa te gaan settelen met een guesthouse of iets dergelijks, elkaar vaker te gaan zien om nog meer te lachen en mooie herinneringen te maken. Maar dit gaat helaas niet meer gebeuren.
Je zit voor altijd in ons hart en herinnering directeur. Rest in peace.
