Middels een what's app van mijn zoon Rutger werd ik op de hoogte gesteld van het overlijden van jouw Erik. Rutger vertelde mij dat zij samen weleens bij de 45+ speelden. Nooit geweten. Jouw Erik ken ik van een enkele keer een "gedag' zeggen en als een 'gejaagd door de wind' als hij hier voorbij fietste op Grootmede.

Dansen aan de zee en een afscheidswals aan de waterlijn. Ik verloor een broer op dezelfde leeftijd als Erik. Die broer was, net zoals ik, zeeman. Je tekst sprak derhalve zeer aan.

Joanda, ik wens jou en je naasten veel sterkte in de toekomende tijd.

Ruud van der Werff,
Grootmede 15,
Middelburg.

Lieve Joanda en kinderen,
Namens het hele team van de Piraat willen we jullie veel sterkte wensen met het verwerken van het verlies van jullie echtgenoot en vader.
Wij zullen de gesprekjes met Erik (over wat dan ook) op de zondagmiddagen erg missen.
Klaas.

Lieve Erik,
Wat ben ik blij dat ik je heb leren kennen en dat ik 5 en half jaar je collega mocht zijn. Graag had ik dat nog veel langer gewild, het mocht niet zo zijn….
Een collega zoals jij, wie zou dat niet willen. Altijd stond je voor anderen klaar en iedereen kon bij jou terecht.
Wegens omstandigheden kwam jij bij mij op de locatie te werken. Jij in groep 6 en ik in ‘jouw’ achtste groep. Vanwege allerlei specifieke groep 8-zaken zag ik daar best tegenop. Gelukkig kon altijd bij jou buurten voor wat hulp. En wat was het fijn dat jij, met al je kampervaring, met ons meeging naar De Viking in Wolphaartsdijk.
Na teamuitjes bleven we vaak nog langer hangen op het terras. Jij aan de Westmalle.
Wanneer ik er weer eentje drink, zal ik proosten op jou!
Dit schooljaar heb ik jouw klas over moeten nemen, mede wegens tekort aan geschikte invalkrachten. Jij voelde je hierdoor nog bezwaard….
Tot op het laatst hield jij je druk bezig met de organisatie van de Koningsspelen. Met alle mensen die jij kende uit de sport en die graag wilden meewerken, was het altijd een geweldig programma voor de Acaciahof.

Ik weet zeker dat ik namens veel kinderen, ouders en collega’s spreek:
WE GAAN JE ENORM MISSEN!

Joanda, Mattz, Lars en Britt heel erg veel sterkte toegewenst!

Mischa Lenselink

Lieve Joanda, en kinderen,
Jeetje wat zijn wij geschrokken van dit nieuws. Zo jong, volop in het leven en zo oneerlijk, Erik die altijd op zn fiets voorbij kwam en even een arm omhoog stak en uit de verte "Hoi" riep als hij door onze straat naar huis fietste, en op het strand waar hij altijd met jullie hond aan het ravotten was met een bal of i.d. en dan ineens ben je ziek en heb je geen controle meer over je eigen lichaam en moet je wachten totdat je verlost wordt van pijn. Tjonge wat moet dit zwaar zijn voor jullie, met heel veel respect willen wij jullie ons medeleven tonen en heel veel kracht en zegens toewensen in deze oh zo zware dagen.
Liefs Petra, Bon, Jerreida + Michelle en Keanu Tikitau

Lieve Joanda,
Erik was nog niet, of nog maar pas afgestudeerd aan de PA. Op de Koningin Beatrixschool in Arnemuiden was er een vervanger nodig. Ik geloof voor groep 6.
En Erik kwam dat doen. Jij, Joanda, mijn lieve collega, werkte daar toen ook.
Zodra Erik binnenstapte, merkte ik aan je dat je hem heel leuk vond!
Tussen de middag ging je een praatje maken met Erik in zijn lokaal en je zal vast gevraagd hebben of je hem ergens mee kon helpen. Je was niet van hem weg te slaan!
Een beter voorbeeld van' liefde op het eerste gezicht', heb ik nooit meer gezien.
En die liefde bleef.
In onze lange carrière van 40 jaar in Arnemuiden werkten we lang als duo-collega's.
We gingen samen groep 7/8 doen. En altijd kwam jij weer met leuke ideeën voor gym, afscheid groep 8 of tips voor rekenen. Allemaal van Erik. Hij heeft jou en daardoor ook mij geïnspireerd en enthousiast gemaakt voor het werken in de bovenbouw.
Erik zagen wij (Ad en ik) niet zo heel vaak.
Maar we praatten vaak over onze mannen. En onder die woorden voelde ik een enorme liefde van jou voor hem. Je allerliefste maatje was hij.
De laatste jaren gingen we 1 keer per jaar met een groepje oud-collega's uit eten.
Eén keer gingen we na afloop dansen bij Janvier in Goes. Toen we weggingen trok Erik opeens een grote jas aan die daar aan de kapstok hing. Hij voerde meteen een toneelstukje op. Gebruld van het lachen hebben we!
Allemaal gingen we mankementjes vertonen. Behalve Erik, hij was de jongste en gezondste....... dachten we toen.
Joanda, Lars, Britt, Mattz en verdere familie: zorg voor elkaar en probeer verder te leven in de geest van Erik.

Ad en Ria van den Berge

.