Soms kun je bij mensen die dood gaan alleen maar positieve dingen bedenken.
Erik is zo'n mens!
Voor zover ik hem ken... altijd vrolijk, positief, inlevend, betrouwbaar.
Iemand waar je je direct bij op je gemak voelt.
Dat maakt het verlies net zo ingrijpend als alle mooie herinneringen.
Eén ding weet ik zeker en dat is dat op een dag die herinneringen sterker zullen zijn dan het verdriet!
Al zal dat verdriet altijd blijven. Dat zullen jullie met Björn vast ook nog ervaren.
Erik, een mooi mens waar je met trots afscheid van kunt nemen!

Sterkte...!

Wij zijn aangeslagen na het overlijdensbericht , mede omdat we in de foto van Erik duidelijk zijn vader Rob terugzien! We wensen de familie heel veel sterkte toe in deze bijzondere tijd.

Meester Erik, al vroeg op de basisschool wist je: in groep 7 krijg je meester Erik en daar keek iedereen naar uit. Herinneringen aan dat schooljaar roept een gevoel van warmte en veiligheid op. Mijn moeder was in die tijd een betrokken ouder op school en kan nu nog de slappe lach krijgen als ze herinneringen ophaalt van groep8-musical-avonden waar ze hielp met cateren voor de kids en hun ouders.
Toen ik zelf in groep 8 zat, ging Erik óók nog mee op schoolkamp (2000), en Erik maakte dat feest compleet.
Dat hij jaren later nog altijd naar mij en mijn broertje vroeg “hoe is het met Marleen en Jochem?” zegt alles over hoe betrokken en meelevend hij was. Heel veel sterkte aan iedereen die hem gaat missen, op alle dagen dat hij ontbreekt en dat jullie nooit meer compleet zullen zijn..

Lieve Erik, wat een raar nieuws zo opeens. Ik en mijn familie kende u van school als leraar op cbs Acaciahof Middelburg. U was daar net begonnen als ik mij goed kan herinneren toen ik in groep 7 of 8 zat. U was altijd de leukste leraar die ik heb gehad. Nu op latere leeftijd zag ik u de laatste tijd elke dag s’ochtends lopen met de hond toen ik onderweg naar werk was. Familie en vrienden gecondoleerd met het verlies van Erik Moens, wat een groot verlies en nog zo jong. Veel sterkte de komende tijd. Sandra Vogel & Fam. Vogel

Geen woorden heb ik voor dit verlies.
Als mede Grootmede bewoner en collega van een andere school fietsten we jaren geleden regelmatig samen (door toeval dus soms op dezelfde tijd) op het fietsje vanuit de stad terug naar huis. Keuvelend over het werk, maar ook over jullie gezin. Wat sprak hij altijd liefhebbend over jullie. Zo onvoorstelbaar dat zo'n vitale , sterke, lieve man er niet meer is. Heel veel sterkte en koester de mooie herinneringen.
Margaret en Sjaak Schuit.

Joan, Lars, Britten, Mattz,

Wat een tragisch nieuws, ik/wij zijn er echt van geschrokken. Erik had me eind januari geappt met het verzoek om wat filmpjes van TVC met hem te delen. Ik had aangegeven dat ik ze moest opzoeken , hij zei toen geen haast, en vertelde me de situatie. Mijn plan was om ze persoonlijk te overhandigen..dit is er helaas dus niet meer van gekomen. Mijn idee is om ze op een USB-stick te zetten en ze aan jullie te geven hetzij persoonlijk (na alle Corona perikelen) of post/digitaal. Als jullie het leuk vinden uiteraard.

Ik heb Erik (en jullie) leren kennen bij de Zaalvoetbal, TCV. Ik kwam daar destijds als de jongste van het stel. Erik was rond de 40 schat ik zo en ik een jaar of 10 jonger. Prima dacht ik, ik als jonkie kan dan een boost geven qua conditie.
1e wedstrijd, Erik bleef maar lopen, ik was op een gegeven moment kapot. Hoe dan dacht ik? Ik moest er dus harder aan trekken om bij te benen. Ik dacht dit ik fit was, maar hij was het echt. Daarna vertelde hij doodleuk dat ie in het weekend een rondje Walcheren ging skeeleren. Sja...das een liefhebber, dat was wel duidelijk.
Gelukkig kon ik na een aantal wedstrijden bijbenen????. Wat hebben we mooie tijden beleefd zeg!! Dit is het beste team waar ik ooit in heb gezaalvoetbalt. Samen hebben we volgens mij alle prijzen wel een x gewonnen die er te winnen vielen in Zeeland. Jullie zaten vaak op de tribune om ons aan te moedigen...opa Rob Moens als supercoach! Later heb ik ook nog mogen voetballen met Lars en nog later sloot Mattz ook aan. Hoogtepunt was wel Zeeuws kampioenschap winnen in Terneuzen meen ik. Memorabel was ook met de Bizonbus naar Zierikzee. Familie en vrienden mee en Zeeuws bekerwinnaar worden! Erik was echt een goede zaalvoetballer, die het spelletjes snapte en als verdediger (das bijzonder) ook nog vaak als topscorer eindigde. Alles onder het toeziend oog van Opa Moens.
Hoe bijzonder is dat om met zoveel generaties het zaalvoetbal te kunnen beleven binnen 1 team, dat is iets wat je kunt koesteren. Als ik aan Erik denk zie ik niet enkel de voetballer, maar ook een gezinsmens, een mensenmens, Een hartelijk, warm, sociaal, mooi mens. Hier zouden meer mensen een voorbeeld aan kunnen nemen. Ik ben heel blij dat ik Erik heb mogen meemaken als voetballer, als mens. Hetzelfde geldt voor jullie als individuen en als gezin ..ook al valt er stukje stukje weg..blijf dat warme mooie gezin. Met elkaar kom je ook hier weer overheen.

Ik heb stiekem ook een traantje weggepinkt..

Gecondoleerd met dit verlies
Veel kracht voor jullie en de familie, ook namens Tamara.

Heel veel sterkte.

Peter en Joyce