Ook al kan jij het niet meer lezen, toch wil ik graag op deze manier mijn waardevolste herinneringen met je delen.
Van de 4 jaar dat je mijn buurman was kan ik me helaas weinig herinneren.
Maar het moment dat we naar Altenau op vakantie gingen vergeet ik nooit meer. Elke keer bij de eerste sneeuwvlok die ik zie denk ik er aan. We gingen op vakantie met de gedachten dat er geen sneeuw zou liggen. Daar aan gekomen bleek het tegenovergestelde waar te zijn. Overal waar we keken lag sneeuw. Jij en Cindy wilde een dagje gaan skiën. Ik wilde het ook, maar had het nog nooit gedaan. Jij en Cindy zouden het me wel leren. Jij onder aan de berg Cindy halverwege, waar jij me wel op zou vangen als mijn pizza punt niet goed ging. In het begin vertrouwde ik je niet en was ik veel te bang om van de berg af te vallen. Maar door jullie kon ik aan het eind van de dag skiën en wat was dit leuk. De laats jaren gingen we vaak een keer per jaar indoor met jullie skiën. En elk jaar was er wel een moment dat het handig was dat jij er bij was.

In ongeveer hetzelfde jaar dat we naar Altenau op vakantie gingen, ben ik gaan wielrennen. Wat vond jij dit leuk, toch een klein meisje die dezelfde sport ging doen als jij. Je vroeg dan ook altijd hoe het met het wielrennen ging en vond het dan ook jammer dat ik na een aantal jaren stopte. Daarom haalde je me over om nog een paar keer met jou tourclubje mee te gaan, zelfs afgelopen jaar heb je het nog gevraagd. Maar na 2 jaartjes een paar keer mee te hebben gefietst bleek toch dat ik het touren net iets minder leuk vond dan de intervaltrainingen. Maar dankzij jou heb ik toch nog een paar jaar extra genoten van jou lievelingssport.

Tussen deze herinneringen door zagen wij je nog vaak als wij samen met jullie gingen wandelen en niet te vergeten waren dan de honden en de foto camera erbij. Naar maten dat ik ouder werd zag ik je iets minder, behalve in oktober want dan gingen wij alle twee pompoenen in doosjes doen.

Dan nog één ding, wat ik je helaas nooit meer kan onthullen: Ik was een van de Abrahams op je vijftigste verjaardag.

Cindy, Ilja, Jasper en de rest van de familie en vrienden,
Heel erg veel sterkte bij dit verlies en hopelijk halen jullie veel steun uit jullie mooie herinneringen aan Erik.

Groetjes,
Ieke

Wat een triest bericht kregen we afgelopen zondag.
Niet te geloven.
Hier ook zoveel mooie herinneringen aan Erik.
Het is alweer een tijdje geleden dat Erik mijn collega was.
Maar jarenlang samen met Erik en zijn vader Tiny heel fijn gewerkt.
En als ik daarna tijdens mijn rondje wielrennen in Boxtel in de winkel een bakkie koffie kwam drinken.
Was ik daar altijd zo welkom.
Gezellig samen kletsen over de kinderen en mijn kleinkinderen die hadden dezelfde leeftijd.
Erik was een trotse papa.
Laatst heb ik hem nog gezien en gesproken bij Coppens in de winkel.
Hij vertelde dat hij het daar zo supergoed naar zijn zin had.

Cindy Ilja en Jasper,
Heel veel sterkte.
Bewaar alle mooie herinneringen aan Erik.

Tiny en Truus Verbakel-Vissers Erp

Een gewone zondag in Oktober. Even een eind gaan fietsen, gewoon een mooie ronde om van te genieten, een kus, houdoe en tot straks. Bijna thuis en dan slaat het noodlot toe. Hoe vaak lees je een bericht van een ongeluk.....maar nu is het wel heel dichtbij. Er zijn geen woorden voor om jullie te troosten maar weet dat we in deze moeilijke dagen van afscheid nemen en ook daarna klaar staan om jullie nabij te staan. Wat zullen wij Erik gaan missen in onze vriendengroep, gewoon zoals hij was: rustig en op zijn tijd een flauwe grap makend, eerlijk en oprecht en interesse in een ander. Niet meer in ons midden, nooit meer samen een pilsje drinken. Maar nu samen bij Paul, drink er samen 1 of 2 of meer.....
We zullen nu missen en voor altijd blijf je in onze gedachten.

Pascal & Hariette, Gitte en Stef, Marit, Thijme en Lynn