Ik heb Eric 20 jaar mogen kennen. Nadat ik in 1999 vanuit het westen overkwam naar Deventer ontmoette ik Eric en leerde hem kennen als een fijne kerel, eerlijk en rechtdoor zee. Veel met elkaar gesproken, gelachen en oa. samen bij het Bedrijfs Opvang Team gewerkt. Een paar weken geleden nog samen aan tafel een gesprek gevoerd over de nare periode van ziek zijn vorig jaar. We deelden onze ervaringen en we eindigden het gesprek met de woorden dat 2019 ons jaar zou worden en dat we daar voor gingen. Nu ben je plotseling overleden, verbijstering alom.
Eric, bedankt dat ik je heb mogen kennen en met je heb mogen werken.
Rust zacht.

Lieve Eric,,
Wij kwamen uit Portugal terug....en helaas onze hond Aik was niet meer.
Maar Eric had een fantastisch, nieuw hondje voor ons gevonden.
Joerie, een jaar, moest nog wel op cursus
Elke keer als Margriet op cursus kwam was het feest.....voor Joerie.......niet voor Margriet..
Kom maar hier hier zei Eric, en ja hoor Joerie deed alles wat hij moest doen!!!!
Veel van je geleerd vriend.
Heel veel liefs Bob en Margriet
Je blijft heel dichtbij onszelf

Ik heb meerdere keren met Eric dienst gedaan vanuit het bureau Raalte. Maar één nachtdienst vergeet ik nooit meer. Ik weet niet meer hoe we op het onderwerp kwamen, maar Eric vertelde dat zij een vakantie geboekt hadden op een camping ergens in het zuiden van Frankrijk. Na twee dagen rijden werd de camping bereikt. Bij het inschrijven was het Eric opgevallen dat er wel erg schaars geklede mensen rond liepen. Hij vermoedde dat een deel van de camping voor nudisten was. Tot zijn schrik bleek dat de hele camping voor nudisten was. De rest van het gezin had geen zin om weer terug te rijden naar Nederland dus er werd gekampeerd op de nudistencamping. Achteraf bleek het een van de mooiste vakanties te zijn geweest. "Maar", zei Eric, "de eerste dagen moest ik wel erg wennen. Ik heb nog nooit zo lang met een Telegraaf als de eerste dagen."
Het was fijn je te hebben gekend Eric.

Beste Eric,
Toen ik in Deventer kwam werken heb ik jou leren kennen als hondengeleider. Een man met passie voor het vak. Altijd vrolijk, wat gekenmerkt werd door jouw stralende en typerende lach!

Ik herinner me goed dat ik achter het oude bureau aan de Keizerstraat een keer 's nachts het mouwtje om deed. Jij vond het wel tijd om Carlo eens eventjes lekker en onverwachts te moeten laten bijten. Ik verraste de hond door tussen de geparkeerde auto's tevoorschijn te komen. "Vast" hoorde ik je zeggen. Jij coachte mij en moedigde mij aan om de hond goed kwaad te maken. Ik sloeg hem dus met mijn vrije hand een paar keer op zijn kop en gaf Carlo een paar knietjes tegen zijn borstkast. "Ja goed zo jongen, braaf, hou vast!" Waren jouw bemoedigende woorden aan de hond. Tegen mij zei je dat ik het ook goed deed en dat ik wel door mocht gaan. Alleen had ik er niet zo'n trek meer in. Want de hond werd inderdaad kwader en begon steeds harder te bijten. Waarna jij mij verloste uit zijn bek. Die heb ik nog wel een wat dagen gevoeld.

De laatste 4 jaren was jij voor mijn zoon en later mijn dochter een fantastische Sinterklaas. De wijze waarop jij dat invulde vond ik altijd erg mooi en precies zoals het (in mijn ogen) hoorde. Ondanks jouw ziekte, heb jij geen jaar verstek laten gaan. Ik had en heb daar enorm veel bewondering voor. Wat gaat iedereen jou missen als Sinterklaas aan het HB te Deventer! Dit feest zal nooit meer hetzelfde zijn.

Heel veel sterkte met dit grote verlies gewenst aan jouw vrouw, kinderen en partners en aan jouw kleinkind(eren).