Ik weet het nog goed: Summerlake september 2014. Ik zag jou en Sylvia onder de grote open tent van Grotesque staan bij o.a. Jeroen en Anita. Een knappe, stoere man met een mooie glimlach. Naast jou Sylvia: mysterieus. Contact hadden we niet echt, wel een glimlach die mij bij bleef en de vraag toen Frans en ik naar huis gingen: 'Gaan jullie nu al weg?'
Ik weet het nog goed: oktober 2014 bij een ander feest. Daar stonden jij een Sylvia weer. Jij sprak mij aan over mijn toen nog 'blonde haar'. je intrigeerde mij.
Ik weet het nog goed: november 2014 bij het verjaardagsfeest van Jeroen. Jullie spraken mij aan. Vraagtekens boven mijn hoofd: ik ken hen, maar waarvan???? Jij hielp mij uit de brand en het ijs was gebroken! Wat heb ik een gezellige avond met jullie gehad en wat hebben Frans en jij smakelijk met elkaar gelachen.
Daarna hebben we elkaar nog op vele feesten gezien en gesproken. Iedere keer keek ik er naar uit om jullie weer te zien.
Ik weet het nog goed: 2017. Frans kwam thuis van een controle in het ziekenhuis en vertelde mij dat hij jou en Sylvia was tegengekomen in het ziekenhuis. Jullie vertelden hem het slechte nieuws. Verbijstering van mijn kant. Ik werd er stil van. Maar jij, een knokker, ging ervoor. Je zou die rot ziekte verslaan.
Ik weet het nog goed: we zagen elkaar weer op een feest en alles was ok. Je was wel wat dikker geworden door de medicijnen maar als dat nou het ergste was??? Ik vond je nog steeds een aantrekkelijk man en was al blij dat het goed met je ging.
Ik weet het nog goed: Grotesque december 2018. Zo geïnteresseerd als dat ik was vroeg ik aan Sylvia hoe het nu gaat. Helaas niet zo best. Later op de avond, aan mijn massagetafel heb ik van Sylvia het slechte nieuws gehoord. En jij, jij stond daar met een glimlach en ik kon je alleen maar met een gigantische brok in mijn keel een stevige knuffel geven en met jou hopen dat je deze strijd weer zou winnen.
Helaas lieve Eric. De strijd is gestreden en ik weet zeker dat je er alles aan hebt gedaan om te winnen. Ik weet zeker dat je niet zomaar de handdoek in de ring hebt gegooid. Ik weet zeker dat je nog minstens 20 jaar Sylvia je liefde hebt willen geven en samen oud hebt willen worden. Ik weet zeker dat je je eerste kleinkind in je armen hebt willen sluiten. Ik weet zeker dat jij en Sylvia de wereld hebben willen laten zien wat ware liefde is en dat dat voor iedereen is weggelegd. Jullie zijn/waren een voorbeeld van echte liefde door dik en dun, in voor- en tegenspoed. Liefde overwint alles, maar helaas niet deze ziekte.
Lieverd, rust zacht en weet dat ik je voor altijd in mijn hart heb gesloten.
Lieve Sylvia, ik ben er vrijdag voor je.
