Het is een jaar geleden. We spreken af op jouw mooie plek in Groningen. We houden afstand maar voelen die niet. Het is goed om elkaar te zien. We praten wat, lopen een rondje. Je bent in vorm, gelukkig! Ik voel me -zoals altijd -welkom.
Je wilt dat we dit luchtig gaan houden. Natuurlijk: we maken er wat van - met Bert en Ernie als aanmoedigers. Maar we gaan jou wel missen, Agnes en ik en Fenna en Ido. Ik hoop dat er voetbal en muziek is waar jij bent. Daag, marian

Lieve Elske, mijn studententijd met jou bij de VU (biologie) was een geweldige tijd. We deden met een groep van zes, naast alle biologiefeesten, zoveel leuke dingen! Weekendjes kamperen was één van die activiteiten. We hadden tenten mee en gitaren en dat was het wel zo'n beetje: meer was er niet nodig om mooie gesprekken te hebben en heel veel lol te maken. Eén van die weekenden zou je ons achterna reizen omdat je eigenlijk al iets anders had. Je zou ons wel vinden beweerde je. En lang nadat wij in een bos onze tenten hadden opgezet, kwam je in het donker aanlopen door vanaf een stationnetje ergens in de Ardennen aan de wandel te gaan. Je had ons gewoon op gevoel gevonden. Echt bizar was dat. Het weekendje Sinterklaas; Marcel en jij wisselden de lootjes om en schreven een gedicht aan jezelf. Jij had er meteen een lied van gemaakt wat je wat stuntelig inzette om niet door de mand te vallen. Het feit dat het al snel erg goed klonk en dat je een keukendweil als sinterklaascadeau kreeg maakte het wel erg verdacht.. dus uiteindelijk hadden we jullie ontmaskerd. Ook van een zonnige zaterdag kon jij, door een speurtocht met opdrachten uit te zetten door Amsterdam waar we voor de eindopdracht uiteindelijk met een opblaasbootje de Amstel over moesten steken, een speciale dag maken. Je originele ideeën en je vrolijkheid hebben mijn studententijd bijzonder en onvergetelijk gemaakt. Dag lieve Elske.

Lieve Elske,

Rust zacht. Voor mij was je een bron van inspiratie. Ik zal je missen.

Ap