Lieve Els,

In 2001 kwam ik werken op de Hendrik Boogaardschool aan de Rode Kruislaan, jouw (en Carla’s) school. Zo voelde het echt. We waren in het begin maar met een klein groepje en hadden het erg leuk met elkaar. Ellenlange vergaderingen waren niet nodig. Tijdens de lunch konden we alles bespreken en hadden we een leuk idee, dan konden we daar de dag erna mee aan de slag. Onze school zag er pico bello uit. Daar zorgde jij wel voor. Plakband op de ramen, of de muren was uit den boze. Van jou heb ik geleerd om kleuterlijm te gebruiken om dingen op het raam te plakken. Nu geef ik dat weer door aan jongere collega’s.
Toen ik een paar jaar bij jullie werkte werd je ook de juf van onze jongste zoon Tom en zag ik nog beter wat een bijzonder mens je was. Kleuters leerden heel veel bij jou, ook op het gebied van wereld oriëntatie. Regelmatig was ik verbaasd als Tom weer thuis kwam en vertelde wat hij op school geleerd had. Over wat er op de Noordpool leefde bijvoorbeeld. Wat ik heel erg in jou bewonderde was de verschillende talenten die jij in de kinderen zag. Tom was “taalknap” volgens jou. Dat klopt helemaal, nog steeds en hij is inmiddels bijna 24.
Els ik zal altijd aan je blijven denken als die bevlogen kleuterjuf met hart voor de school en haar kinderen.

Liefs
Anja

Els je was mijn collega op de Hendrik Boogaard. Aan jou heb ik vele fijne herinneringen.
Mijn collega ‘s hebben al veel mooie woorden geschreven in dit prachtige Memori.
Vanuit jouw stralende ster lees je dit ook allemaal Els .... ik weet het zeker ...je vrolijke lach hoor ik nog duidelijk en je prachtige ogen met die ondeugende twinkeling zie ik nog voor me.
We woonden samen heel dicht bij de school aan de Sportlaan ....
ik herinner me de korte wandelingen na fijne schooldagen samen naar huis ... bij het Korfbalpad stonden we vaak zeker nog een kwartier na te kletsen over het werk ... maar ook over het leven ... met de meestal mooie en soms ook moeilijke momenten ....
gelukkig heb je nu geen pijn meer Els en heb je een grens getrokken ... het past bij jou ... de regie zelf in handen houden ... dat bewonder ik enorm Els ...ik weet zeker dat je vanaf je stralende ster nog steeds mee kijkt ... je kleinkinderen volgt ... je kinderen en Frans steunt en stimuleert om te blijven genieten van het leven ...
ik weet het zeker ...
als de collega ‘s ooit weer samenkomen dan ben je bij ons ... naast ons ... tussen ons ... ik weet het zeker... ja echt zeker ...
liefs van Cora

Volgens mij hebben we elkaar leren kennen toen Anoeska bij mij in groep 3 kwam. Het longdrinkglas dat ik van haar kreeg aan het eind van dat jaar, heb ik nog steeds.
Jarenlang zijn we collega's geweest op 'de Hendrik'. In de eerste instantie had je nog geen kleutergroep. In een van jouw eerste jaren assisteerde je Wim in groep 4. Mariska, mijn oudste, zat toen in die groep. Wat konden we af en toe lachen om of schelden op de manier waarop Wim de groep draaide. Hij hield zich aan geen enkele regel, behalve als hij die zelf had bedacht. Jij en ik waren van de regeltjes, dus dat gaf nog weleens strijd met Wim, maar grotendeels lol.
Enkele jaren later had je gelukkig de kleuters onder je hoede, fijn voor jou en zeker voor de kleuters, want die kregen een topjuf.
Ook dat weet ik uit eigen ervaring; Justin, mijn jongste, kwam bij jou in de groep en nam pittig gedrag en een medisch probleem met zich mee. Jij was er voor hem, altijd, zonder oordeel: streng, lief, doortastend en je vond hem oprecht leuk. En hij jou ook! Je deed dingen voor hem die absoluut niet in je takenpakket zaten. In die tijd heb je een grote plek veroverd in mijn hart en zeker in dat van Justin.
Armin, mijn middelste, heeft niet bij jou in de groep gezeten.
Als oud-collega zal ik het kort houden, het is al zo'n lang verhaal!
Els: kletsen (Koos: Poppenwagen, kan je even je ... houden?!), humor, energiek, vertrouwen, samenwerken, inventief, creatief, begripvol, eerlijk, kritisch, fijne collega...
Els, wat ging ik je missen toen je afscheid nam op school. Daarna zagen we elkaar met enige regelmaat in ons groepje oud-collega's, ook daar zal ik je zo missen...
Lieve Els, je hoeft gelukkig geen pijn meer te hebben, niet meer ziek te zijn, rust zacht...en wie weet...tot ziens...ik kijk naar je uit...🦅
Liefs, Monique 😘

Lieve Frans,
Els heb ik lang geleden leren kennen op de Hendrik Boogaardschool Sportlaan. Eerst als moeder en later als ondersteuner in de groepen, samen met Adrienne. En daarna als collega kleuterjuf.
Een collega die eerlijk, oprecht, vrolijk, behulpzaam, creatief en aanwezig was. Zij was een van de weinigen die opgewassen was tegen Koos. In menig vergadering vroeg Koos " Poppenwagen" even stil te zijn zodat grote mensen ook iets konden zeggen.
Dat deed Els dan maar wel met een grote glimlach en een weerwoord.
Na een aantal jaren werd het contact wat minder want Els vertrok samen met Carla en Marian naar the middle of nowhere om een nieuwe Hendrik te beginnen. We zagen en spraken elkaar nog op gemeenschappelijke vergaderingen en cursussen.Maar dat werd steeds minder. Toch werd het contact nooit helemaal verbroken, een appen kaarten met Kerst en verjaardagen en gesprekken als vanouds op etentjes en borreltjes. Els bleef altijd dezelfde, lief, hartelijk en oprecht.
De laatste periode hadden we meer contact via de app. En tot het laatst was je ook belangstellend naar de ander. Er zullen geen etentjes en borreltjes meer zijn, maar ik zal Els nooit vergeten. Zij was en blijft een bijzondere collega, een waardevol mens. Of zoals Wim gezegd zou hebben : een gouden wijf !!
Veel liefs ,
Femi

Dag Els, ik had al een stukje ter herinnering geschreven. Dat is niet opgeslagen. Dan doen we het als nog; Ja Els, dan komt die slopende ziekte terug en is er afscheid van het leven en je geliefden. Ik denk terug aan de mooiste jaren van ons onderwijs. Dat was onze tijd op de Hendrik Boogaardschool. Na die jaren zagen wij elkaar vaker in reünieverband en gingen de gesprekken over Koos en zijn onvervangbare Wim. Het vergt dapperheid als je bij zo’n slopende ziekte kiest om niet langer te lijden op het aardse. Dat past wel bij jouw karakter en zijn. Afscheid nemen zal nooit wennen als iemand ons ontvalt. Ik wens Frans en kinderen/aanhang en kleinkinderen dat ze veel mooie herinneringen aan jou blijven bewaren.

Ik heb Els voor het eerst ontmoet, toen Anoeska bij mij als kleuter in de klas kwam. Na twee jaar kwam Natasja. Twee geweldige kinderen. Een fijn gezin.
Els was een actieve ouder, betrokken, creatief en erg attent. 😊
Vaak gaf ze leuke dingen om mijn klas op te vrolijken 🐑🌼en ik werd toen ook nogal eens verwend met o.a. pasen, kerst en de schoolvakanties. Dit konden o.a. bloemen, chocola of leuke eigengemaakte creatieve dingen zijn. Vergezeld met een tekening van de kinderen. of een knustel.Ze maakte ook geregeld prachtige raam- en bordtekeningen.
Els kon pittig en kritisch zijn. Ik herinner mij een informatieavond op de HBS die ging over de enorme groepsgrootte ik zie en hoor Els nog. Ze had daar flink commentaar op.😃
Toen ik stopte op de HBS begon Els er als juf. Ze zat nog in mijn afscheidscommissie en genoot van dit soort activiteiten .
Ik ben Els blijven zien via de "oude" garde /HB groep.
Er waren diverse gezellige bijeenkomsten , bij mij of Koos thuis of in een restaurant
Els hield daar o.a. ook van. En kwam altijd.
We hebben vreselijk veel lol gehad. We genoten met elkaar 😃
Trouwens het is nog steeds een mooie en warme groep mensen.
Helaas.moeten we Els hierbij ook gaan missen.
Wim, Koos en Rosemarie gingen Els al voor.
Mochten we als groep weer bij elkaar komen brengen we een toost uit, dan ook op Els.❤ Dit vindt ze.vast.goed.
"Een bezige bij" in allerlei opzichten is er niet meer. 🐝
Ik wens jullie veel sterkte en liefs, Corry.

Hellevoetsluis, 17 februari 2021
Ode aan Els, mijn lieve collega-vriendin.

Beste Frans, Anouska en Natasja, zoals jullie weten kent de Hendrik Boogaard school een Els Koppenhagenplein.
Een welverdiende status voor Els, voor de vele jaren van haar tomeloze inzet voor met name het jonge kind. Zowel als juf aan de Hendrik Boogaard School op de Sportlaan als juf aan de Rode Kruislaan in Hellevoetsluis, heeft Els alles aan het onderwijs gegeven wat ze kon.
En dat was veel want Els bleek een super veelzijdige collega.

-Op nummer 1 staat een geweldige KLEUTERLEIDSTER met een liefdevol oog voor het kind dat extra zorg behoeft. Juist die kinderen die speciaal zijn, hadden het goed bij Els. Geduld, tact en vechtlust voor het unieke kind staan hoog in haar vaandel.
- Op nummer twee staat Els als PEDAGOGE annex MAATSCHAPPELIJK WERKSTER voor de vele ouders. Ouders die niet alleen bij haar kwamen voor hun kind, maar ook vaak het leed van hen zelf aan haar voorlegde. Vele scheidingen, opvoedproblemen en zorgen heeft Els met de ouders doorlopen.
- En zo gaat het door met Els als MEDIATOR voor een standvastige ouderraad, het soms grillige bestuur of een weerbarstige directie van de school. Een nee, werd zo toch vaak een ja!
- Els als PSYCHOLOGE voor naaste collega's in problemen van zowel thuis als op school.
- Els als TECHNEUT voor allerlei karweitjes in school als verstopte wc's, gesloten deuren, uitgevallen verwarmingen, kapotte speelgoedkarren en verroeste deursloten.
-Els als REISADVISEUSE voor Luxemburg en haar geliefde Frankrijk.
- Een meer dan collegiale COLLEGA met kennis van onderwijszaken met een altijd toegankelijke volle droppot in haar lokaal. Een geduldig luisterend oor met een even zozeer eerlijk, mogelijk ook pittig gekruid antwoord terug.
- Een fantastische ORGANISATOR van schoolfeesten waarbij het 5 december feest haar favoriet was. Op deze dag stond Els altijd ontzettend vroeg op, om Pieten te schminken en Sint netjes aan te kleden. Dit alles nog vóór schooltijd. Daarna racen naar de dagplanning op school om voor de vaak spectaculair georganiseerde Sint aankomsten klaar te staan met alle kleuters uit haar eigen klas.
Al deze kwaliteiten kwamen ook thuis goed van pas. Samen met Frans een badkamer of keuken plaatsen, het kwam bij Els altijd voor elkaar.
-Een geboren KLUSSER staat ook onder Els naam. Dat Frans haar op het schoolkamp in Oosterhout verraste met een prachtige ring, kwam voort uit de deining rondom een doe-het-zelf klus in eigen huis.Verbouwen gaat bij Els en Frans namelijk niet altijd zonder slag of stoot.Dat de liefde stand hield mag duidelijk zijn, want het behalen van het gouden huwelijk in december j.l. is de kroon op jullie liefde voor elkaar.

Lieve Els als VROUW, MOEDER en OMA noteer ik nog een paar tienen op jouw rapport.
Als VRIENDIN ga ik je vreselijk missen, maar het feit dat jij deel van mijn leven was, maakt mij ook trots, blij en gelukkig.
Bedankt Els, voor al het goede wat jij niet alleen mij, maar alle Hendrik Boogaard School collega's bracht.
Rust zacht lieve Els en kijk van boven gerust nog eens over onze schouders mee.
Lieve familie, gecondoleerd en heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies,
Hartelijke groet Hetty de Veer.

Lieve Frans, kinderen en kleinkinderen.
Ik ken Els als hartelijk, vrolijk, recht door zee, goed georganiseerd en trots op haar familie. Ze sprak vol trots over haar dochters en kleinkinderen. Ik heb met haar samengewerkt op de HBS en ze was ook de juf van onze oudste zoon Sam. En ze had m al snel door😉. Als ik de video van bijvoorbeeld een kerstviering terugkijk zie ik de rust in de groep. Zij had de regie, terwijl het toch best druk was met stuiterende kinderen en verwachtingsvolle ouders bij elkaar. Haar ervaring en standvastigheid maakten haar een fijne collega en lieve juf. Ik gunde haar het pensioen, maar miste haar wel. En toen bleek de boot naast de boot van mijn ouders te liggen! Dus ik werd op de hoogte gehouden😁 en hebben we nog een meter drop meegenomen uit Venetië. Want juf Els was dol op drop.
Mooie herinneringen genoeg.
Ik hoop dat jullie als gezin ook nog vaak aan de mooie herinneringen denken. Bij een liedje. Een gerecht. Een plekje in de zon. Koester het. Ze is nooit uit je hart❤️
Heel veel sterkte.
Groetjes Ingrid van Druten

onze herinnering aan jou is:
het wandkleed dat je voor ons maakte voor ons trouwen
je was altijd zo creatief en hierop stond dat ed mij
gevangen had met de vishengel de datum van ons trouwen staat er op
wanneer wij naar boven gaan zien wij het hangen.
dag grote lieve zus, schoonzus
ed en anja