Tips over condoleren of herinneringen delen?
Els en ik, we kennen elkaar al meer dan 30 jaar.
Ik kreeg een baan als kleuterjuf in Hellevoetsluis en Els werd al snel mijn collega. Twee echte "kleuterjuffen" op de Hendrik Boogaardschool. Els was een superjuf. Ze had goed inzicht in de ontwikkeling van het kind. Ze had alle tijd en aandacht voor de kinderen maar ook voor hun ouders. Ze was waarachtig, enthousiast, creatief, muzikaal, spontaan en vooral lief. Ze liet wel duidelijk weten wat ze wilde en belangrijk vond.
Els en ik gingen 21 jaar geleden samen de uitdaging aan een nieuwe dependance te starten van de HBS in de Ravense Hoek. We begonnen met 3 leerlingen, wat een uitdaging. Het is ons gelukt. De dependance werd groter en na de verhuizing naar het nieuwe gebouw groeiden we uit tot een school met rond de 300 leerlingen. Dat is nog steeds zo. Het was ons gelukt en daar waren we.....zeker trots op.
Mooi om te zien dat er iedere dag nog veel kinderen spelen op het Els Koppenhagen-kleuterplein.
Na het afscheid van Els als collega bleven wij elkaar zien. Soms om te borrelen, bij te kletsen, te zwaaien vanaf de boot, te dansen bij een steelband of samen op de thee bij oud-collega's. Els was avontuurlijk dus als we gingen fietsen wist zij de mooie wegen te vinden. Meestal gebeurde er wel wat onderweg waardoor het altijd lachen was en wij tegen elkaar zeiden "dat hebben wij weer". Bij Els kon ik altijd terecht met vragen. Ze dacht mee maar gaf ook haar mening, legde uit hoe het ook kon en gaf tips van opvoeding tot mooie vakantieplekjes.
En het allerbelangrijkste......wat hebben we gelachen!!
Els wilde niet dat we zouden huilen. Nee niks....blijven lachen!
Ik ben blij dat ik haar heb mogen kennen. Ze was een prachtig mens.
Bijna iedere dag luister ik naar Eagle van ABBA, een van haar afscheidsliedjes.
Ik kijk naar de lucht en probeer een mooie, grote vogel te spotten die prachtig door de lucht zweeft.
Wat ga ik nog vaak aan haar denken.....
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.