Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Groetjes van mij, Florentina! 🙏👼👼

Lieve, lieve Ellen, wat heb jij veel gedaan in onze `verschrikkelijke` keuken en wat heb je ons veel heerlijke recepten nagelaten! Op kleine krabbeltjes, geheel uitgeschreven, of geprint. We zullen je nooit vergeten en elke keer als we een `Ellen-recept` maken, zal je zeker in onze gedachte zijn! XXX en heel veel dank, Mariska ( en ja,........ ik ga de kastjes binnenkort echt opruimen! )

Ik heb je leren kennen in 2012, toen we namens onze organisaties werkten aan een verbeterde samenwerking. Je had oog voor de regels èn voor de mensen die met die regels te maken kregen. Je wist maatwerk te leveren en daarmee mensen een kans te geven om een stap vooruit te zetten in hun leven. Mensen voelden dat je je betrokken voelde bij hen. Tegelijkertijd was je direct, slagvaardig en gaf je helder aan waar de grenzen lagen. Ik ben je hierom zeer gaan waarderen.
Ik vind het triest dat je zo snel na je pensionering overleden bent. Ik heb en hou het beeld bij me van jou als krachtige en energieke vrouw. Je was een fijn mens!

Een laatste groet,
Anne Sanderink

Lieve Ellen,
Wilde mijn herinneringen aan jouw op deze manier verwoorden.
Jij gaf mij het voorrecht om na een hele lange tijd (onze jeugdjaren) elkaar te zien en spreken. Dit nadat we elkaar op de Voorstraat zagen, waar jij met Gerdien was.
Via facebook hadden we contact en jij vertelde dat je ’s maandags vaak naar Wassenaarse Slag ging. Je zou het leuk vinden om elkaar daar te ontmoeten en bij te praten. Jij vroeg ook nog “gaat hondje mee”. Het voelde gelijk vertrouwd en waren erg op ons gemak. Ons hele leven kwam voorbij, wat wij al die jaren hadden gedaan en beleefd. Vele afspraken volgde nog en jij had altijd een luisterend oor en gaf ook nog goede raad. Jij vond mijn huis zo donker, heb hem in de tussentijd helemaal opgefrist, dank zei jou. De laatste afspraak samen, was naar het gemeentelijk museum in Den Haag, (Mondriaan expositie) waar je zei dat ik niet zo hard moest praten, moest ik wel om lachen. Kortom, jij was een lieve, zorgzame, bijzondere vrouw en ben blij, dat ik nog een mooie tijd met jou heb mogen meemaken
Ook jouw plannen als jouw werkzame leven voorbij was. Daar keek je erg tegenop en je heb nog geprobeerd of je langer kon blijven werken. Je wilde eigenlijk na de donkere dagen pas stoppen, zei jij. Je had wel ideeën wat je wilde gaan doen zoals, cursus Spaans volgen, zwemmen met een vriendin, vakantie. Eventueel naar Franeker verhuizen, daar een leuk huisje kopen. Vlak bij familie waar jij vaak naar toe ging met een lekkere indische maaltijd (rendang) vonden de kinderen lekker.
Maar je moest natuurlijk ook voor jouw moeder en familie zorgen, dus dat zou later wel komen. Helaas is dit alles door die vreselijke ziekte niet gegaan, zoals jij het gewild had.
Lieve Ellen, rust in vrede en mijn woorden voor jou.

Jouw naam staat in mijn hart geschreven, het eind kwam veel te gauw.
Maar in mijn gedachten blijft steeds leven, je liefde, zorgzaamheid en trouw.

Wens haar nabestaanden en dierbaren veel sterkte toe in deze dagen.

Allerliefste groet,
Theo George

geen 65+ ballet meer, achteraan bij Giselle