Lieve familie Smeehuijzen,
We moeten helaas de realiteit onder ogen zien. Een sterke en energieke kerel wordt - op veel te jonge leeftijd - geveld door een sluipmoordenaar die hersentumor heet. Het kan ons allemaal overkomen, maar wie denkt daar nou aan. En als het dan zo is ga je er toch van uit dat je met knappe dokters om je heen er wel weer bovenop komt. Zo ook dacht Edwin nog toen wij op 6 juni een middagje op visite kwamen. Heerlijk gebuurt en het erf rond geweest bij prachtig voorjaarsweer. Met veel optimisme en enthousiasme vertelde hij over de vorderingen van zijn bouwproject aan Jekschotstraat 6 te Veghel. Met vallen en opstaan kom ik er ook wel zei hij, al zal het allemaal wat langer gaan duren. Maar het heeft niet zo mogen zijn. Al snel werd duidelijk dat Edwin toch zieker bleek dan wij toen inschatten. Slechts enkele maanden waren hem nog gegund om op 10 november zijn laatste adem uit te blazen. Verslagenheid, ongeloof, onmacht, boosheid, onrechtvaardigheid, allemaal termen die door onze hoofden gingen. Wel enorm fijn dat wij enkele dagen vóór zijn overlijden hem op zijn ziekbed nog hebben kunnen spreken. En nog een redelijk gesprek ook!
Aan de Melisselaar hebben wij aan jou Edwin een hele fijne buurman gehad. Je stond altijd klaar om spontaan de helpende hand te reiken als daaraan eens behoefte was. En het samen eens ergens over hebben over welk onderwerp dan ook. Je was van vele markten thuis en sprak daar graag over in al je gedrevenheid en enthousiasme. Wij hebben jouw doortastendheid en besluitvaardigheid altijd erg bewonderd. Je had grote capaciteiten. Niet voor niets klom je met je carrière tot grote hoogte. En met veel steun van alle collega's waaraan je leiding gaf. Ook zij zullen je enorm missen.
En wij? Wij missen je nu al. Een man waarvoor wij altijd veel bewondering hebben gehad. Maar in ons hart blijf jij levenslang 'onze buurman' al woont die nu verder weg dan ooit.
Lieve Julia, Helene, Kasper, Raymon en Maarten, laten we gezamenlijk de mooie momenten die wij met Edwin mochten beleven koesteren en in onze herinneringen laten voortleven.
Arie en Henny Gevers,
Melisselaar 8, Veghel.
PS. Ik had de oude Black & Decker gazonmaaier, die ik een aantal jaren geleden eens van je mocht houden, willen inruilen voor een nieuwe. Maar ter ere van jou Edwin maai ik er nog 'n jaartje mee door.....
Arie.