Lieve neef,
Op mijn derde verjaardag in 1963 werd jij geboren. 3 jaar later kwam jou zusje, Dieu.
Ik heb nog op jullie gepast. Met jullie moeder hebben jullie 12 jaar bij ons gewoond in Saigon.
Na jullie verhuizing zagen we elkaar nog regelmatig.
September 1978 zijn wij samen gevlucht in een kleine houten boot.
Tijdens de vlucht werd jij erg zeeziek. Het was ook niet gek want het stormde met windkracht 7.
Onze tocht duurde vier dagen en vier nachten, in vreselijke kou.
Gelukkig werden wij gered door een Nederlandse tanker, de Nedlloyd Florida.
We werden in Singapore naar een vluchtelingenkamp gebracht, waar wij 80 dagen verbleven.
07-12-1978 kwamen wij met 55 andere vluchtelingen naar Nederland.
In het opvangcentrum in Havelte hebben wij naast elkaar gewoond en Nederlands geleerd.
Wij verhuisden naar Lelystad en woonden in dezelfde straat.
Eerst ging je naar de Havo, daarna deed je MTS en vervolgens HTS.
Wat waren wij trots op jou, de eerst Ing. in de familie.
Na jouw afstuderen gingen wij beiden werken in de IT.
Beiden hadden we een goede baan met een dikke lease-auto onder de kont.
Jij trouwde met Trinh en met de geboorte van jullie zoon Huy was jullie geluk compleet.
Jouw moeder was een bindende factor in de familie en zij beschouwde mij als haar zoon, daardoor zagen wij elkaar vaak.
Als jouw moeder iets lekkers kookte, werden wij gevraagd om te komen eten.
Wij konden dan uren met elkaar kletsen over allerlei onderwerpen en vaak waren wij het met elkaar eens.
Het is niet ook zo gek, want wij zijn op dezelfde dag geboren, weliswaar met 3 jaar er tussen.
Het ging slecht in de IT, en je raakte werkloos. Je ging je omscholen tot wiskundeleraar.
Uit jouw verhalen heb ik begrepen dat je een goede leraar was. Jij bereide jouw lessen zorgvuldig voor, vaak tot diep in de nacht.
Zelfs in het weekend was je nog bezig om ingeleverde toetsen na te kijken.
Je leerde hen niet alleen wiskunde, maar betekende veel voor hen, dat las ik in de vele kaarten die jij kreeg aan het einde van ieder schooljaar.
Na het plotse overlijden van jouw moeder kwamen Ria en ik vaak bij jou en Trinh.
Jij vertelde mij dat jij heel trots en gelukkig bent met Trinh want zij is een heel lieve, zorgzame vrouw en de beste kokkin in de familie.
Ook jij was berentrots op Huy, want hij kan niet alleen goed gitaar spelen, maar was afgestudeerd en werkzaam in de groene energiebranche.
Helaas raakte je besmet met Corona. Toen je nog bij kennis was, hebben wij nog een paar keer met elkaar geappt en grapjes gemaakt.
Ik hoopte dat je snel beter zou worden, zodat wij samen een heel groot verjaardagsfeest konden vieren.
Het ging op en neer met jou op de IC. Gelukkig kwam jij in aanmerking voor een longtransplantatie.
7 januari belde jouw zusje Thao mij dat afgelopen is, want jij hebt geen spierkracht meer om te herstellen. Onze hoop was in duizend stukken gebroken.
9 januari, heb je ons voorgoed verlaten. Het is dezelfde sterfdag als mijn moeder. Ik weet zeker dat ze jou daarboven met open armen zal ontvangen.
Jij doneerde jouw nieren en hebt waarschijnlijk twee mensen gelukkig gemaakt.
Zus en zo wilde je jouw uitvaart uitgevoerd hebben.
Jij wilde die foto op jouw kist.
Je vroeg me verschillende dingen, voor wanneer je er niet meer zou zijn.
Zoals ik jou heb beloofd, zal ik op Trinh en Huy letten, zo lang ik rondloop op deze aarde.
Lieve Dung, mijn neef,
Rust zacht en geef onze moeders een dikke knuffel.
Ik hou van jou en je blijft voor altijd bestaan in mijn hart.
Anh Tuan
