Het begon het met zwaaien vanuit het keukenraam naar elkaar, 13 jaar geleden. Zwaaien nam af…, contact nam toe. Wonen in de laan van Delfland is wonen in een fijne straat. Gebeurtenissen zijn soms hilarisch en helaas ook het tegenovergestelde. Het is fijn dat we ook dit met elkaar te kunnen delen. Kort wat persoonlijke dingen.
- Jij was, samen met David, één van mijn grootste coaches wat betreft het definitief stoppen met roken ..bedankt !
- Kerststukjes maken, een vaste traditie geworden bij mij thuis. Jij wist vaak niet hoe je moest beginnen maar wanneer je “los” ging kwam er iets geweldigs moois uit.
- Uitgaan, high tea-en, de laatste keer nog 14 Januari. Je schreef in “degezelligstetaartenclub app…” “Ik word lachend wakker, bedankt dames”
- Ontbijten met lekker veel zoetigheid, praten over relatie’s, wat is er na de dood, verjaardagen, oppassen op onze kinderen, redder in nood tijdens de bevalling van David, Met eten voor de deur tijdens onze verbouwing of wanneer ik ziek was, Bespreken van de “uitdagingen” van en op ons werk, wandelen , jij zonnebadend in de voortuin ( soms met laptop op schoot) of in de kamer van Pam.. ( de lekkerste kamer van het huis zei je) en het ’s avonds , in het begin stiekem, overlopen van René of visa versa. Een liefde zoals al eerder gezegd jullie beide zo gegund.… …zo even wat herinneringen.
Je bent voor velen een voorbeeld. Iemand waarmee je makkelijk praat omdat jijzelf zo “open” bent. Vroeg je hoe het met jou ging…dan stond de vragende persoon te vertellen hoe het met hem/haar ging. Jij luisterde, stelde vragen. Jij was enorm belangstellend naar iedereen. Tot het laatst toe luisterde jij. Ik vond het zeer moeilijk om te zien hoeveel moeite die goede eigenschap jou op het laatst kostte.
In mijn hoofd zal ik nog vaak je stem horen, en natuurlijk……… je schaterlach.

Ik ga je missen, iedere dag een stukje meer.
Je stuurde in de app…”Collect moments, not things De herinneringen aan en met jou zijn mij zeer dierbaar en ook dat ik alles nog heb kunnen zeggen tegen je toen je nog bij ons was. Wanneer ik zei dat ik bewondering voor je had hoe je met de situatie omging…was je reactie…”ach ik doe maar wat!”
Lieve Dees,
Dat “doe maar wat, heb je enorm goed gedaan!”
Liefde houdt de wereld niet draaiende Liefde maakt de rit de moeite waard.
Bedankt voor de lessen, bedankt dat ik je mocht kennen… Bedankt voor de liefde !.

Bovenstaand de tekst die ik tijdens de dienst heb voorgelezen.
Hieronder nog wat dingen die mij te binnen schoten.

- Desiré was ook de persoon die de groepsapp van de buurt beheerde en de initiatiefneemster van de schoonste straat prijs, Ook verheugde zij zich ieder jaar weer op onze kerstkaart die ik met een foto zelf maakte. -

Lieve familieleden en vrienden, wij willen jullie heel erg veel sterkte en kracht wensen.
Liefs, Ton, Erna, Lucas en David.

We kennen elkaar via de reddingsbrigade, alweer ruim 30 jaar geleden. Met een leuke groep gingen we vaak naar het strand, we gingen ook uit in de Marathon en Teejater. Met z'n zessen op vakantie naar Spanje. Een leuke tijd was dat! Heb nog leuke foto's die een mooie herinnering zijn! We verloren elkaar uit het oog nadat iedereen verkering kreeg en bij de reddingsbrigade weg ging.
We vonden elkaar weer terug via Facebook.
Lieve Desiré je bent niets verandert, was nog altijd die lieve, gezellige, spontane meid! Ik wens je man René en je kinderen en verdere familie heel veel sterkte.
Te jong... niet eerlijk.... strijd die je niet kon winnen.
Rust zacht x

Achter iedere traan van verdriet zit een glimlach van herrinnering..

Tot mij grote spijt kon ik niet bij de plechtigheid aanwezig zijn. Helaas breken er weer moeilijke tijden aan. Denk er aan dat de familie en vrienden met jouw verdriet ook meeleven en jouw, meestal onzichtbaar, steunen hierbij.

Gecondoleerd met dit grote verlies. Wij wensen de familie en vrienden heel veel sterkte. Namens Melanie, Anneke en Cynthia (van D-Reizen Monster)