Lieve Menno, Lievelot, Feela, Bowie en iedereen die van haar houdt, gecondoleerd met het, veel te vroege, verlies van Debby. Wat zal ze enorm gemist worden… Maar wat een geluk dat we haar hebben gekend! Wat een bijzonder, lief, mooi, uniek persoon was ze!
Ik bewonder haar enorm dat ze altijd bij zichzelf is gebleven en haar eigen beslissingen heeft genomen. De laatste keer dat ik (via whatsapp) contact met haar had schreef ze dat ze zich sterk voelde (ondanks dat haar gezondheid achteruit ging), vol zelf-liefde en blij dat ze bij haar gevoel en intuïtie kon blijven.
Ik heb Debby leren kennen in Florida, wat een mooie tijd en wat hadden we altijd een lol met de meiden! Hierbij wat foto’s genomen rond 1993-1995.
Ik wens iedereen heel veel sterkte in deze verdrietige tijd en ben in gedachten bij jullie tijdens de herdenkingsceremonie.
Lieve groet, Nella

Lieve Menno, Lievelot, Feela & Bowie,
Het ging ineens heel snel, veel te snel. Veel sterkte met dit enorme verlies van deze prachtige vrouw.
We noemden elkaar altijd Debsky en Ali en hierbij een greep uit de vele mooie herinneringen; Koninginnedagen, oud en nieuw feesten, Terschelling , Malta etc. Ik zal haar enorm missen en hoor nog steeds haar schaterlach , Liefs Ali 😘

Wat is dit een ontzettend groot verlies voor iedereen die je hier nalaat op aarde. Ik heb zoveel speciale en mooie herinneringen aan jou, die nu en in de afgelopen dagen allemaal de revue passeren. Ik heb je eind jaren '90 leren kennen in Amsterdam en oh wat hebben we veel leuke, wilde stapavonden gehad in onze jonge jaren. Jij gaf me altijd een goed gevoel over mezelf, ik kon met je lachen en je deur aan de Gracht stond altijd open voor een spontane inval of een logeerpartij. In de jaren daarna spraken we elkaar niet meer zo heel vaak, maar het warme gevoel voor jou is altijd gebleven. Toen Bowie in je leven kwam in 2016, kregen we weer wat vaker contact omdat we beiden geloofden in gezonde en veelzijdige voeding voor onze honden. Als je de voicemail insprak, kreeg ik standaard een lach op mijn gezicht. Gewoon, omdat je altijd maar dan ook altijd zo positief bleef en zo lief was. Het is onwerkelijk dat je niet meer in ons midden bent, de hemel heeft er een hele mooie ster bij.

Heel veel sterkte gewenst aan iedereen die haar moet missen!
Dag lieve Debby
xxxxxx
Monique

Lieve Menno, Lievelot, Feela, Bowi .. en alle anderen mensen die van Debby houden en haar moeten missen.
Ik wil jullie allemaal heel veel sterke wensen met het verlies van Debby.

Dit is een foto die ik september 2013 deelde op facebook met de tekst “met mijn andere zus”.

De foto is genomen op de trouwdag van mijn broer Bo. Helaas was jij toen niet officieel mijn schoonzusje meer. (Wat ik natuurlijk best stom vond maar wel begreep.. duhh Mike ;) Toch hoorde je er gewoon bij.

Je voelde je al snel thuis bij mijn ouders in Katwijk. En nam later ook Menno en Bowie mee tijdens je bezoekjes aan Katwijk. Er ontstond snel een bijzondere band met mijn moeder, Dineke Messemaker.
Sterker, mijn moeder werd ook een beetje jouw moeder. Ik ben zo ontzettend blij en dankbaar dat je haar liefde en warmte heb mogen ervaren.

Bedankt voor alle mooie en fijne momenten die we samen hebben gedeeld Deb. Je hebt een plekje in m’n hart die ik voor altijd zal koesteren.

Liefs,

Je andere zus, Sharon

Lieve Menno, Lievelot en Feela,

Allereerst gecondoleerd met onze lieve Debby!

Wil toch wel even wat op papier zetten, want Ik heb best veel meegemaakt met Deb, en heb haar op een bijzondere manier ontmoet in Florida. Ik heb Deb leren kennen via mijn ouders in Florida, Deb was 23 en ik 24. Zij werkte bij de Subway en mijn ouders vonden dat Deb en ik elkaar moesten ontmoeten en dat gebeurde. Deb kende andere Debby en Angela en ik kende Nella en zo werden we de Florida girls (babes). Deb ging al veel eerder naar NL dan ik en we hebben elkaar weer gezien in 1996 in Den Bosch (zie foto), waar Deb ook een tijdje heeft gewoond. Debby ging uiteindelijk in Amsterdam wonen en ik ben door haar ook in Amsterdam gaan wonen, Debby is een schakel geweest, ze nam me mee naar feestjes in Amsterdam, waar ik ook veel nieuwe vrienden heb ontmoet (zie foto). In 2016 kwam het nieuws dat Deb mij vertelde dat ze ziek was en in september van dat jaar heeft Deb mij gevraagd of ik mee wilde gaan een hond ophalen van Schiphol. De hond die later Bowie werd genoemd. Het grappige was, dat Deb dacht dat het een klein hondje zou zijn, een soort van Beagle, maar toen wij Bowie zagen was het alles behalve een kleine hond :-), hij had grote poten en paste helemaal niet in het mandje dat ze had gekocht. Bowie is haar steun en toeverlaat geweest de afgelopen jaren en daar ben ik Bowie heel dankbaar voor!! Lieve Deb, je hebt het allemaal zo op je eigen manier gedaan, precies zoals je bent, op je eigen authentieke manier. Ik ga je missen lieverd! Dikke knuffel, Sandra XXX