lieve familie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd, we kijken uit naar t paradijs
leony - rotterdam
7 juli 2009
condoleance 236 |
Heel veel sterkte morgen voor de hele familie. Mijn gedachten gaan ook uit naar je moeder. Twee kinderen dragen en ook weer verliezen. Wat kan een mens nog meer dragen. Gelukkig kijk Jehovah in ons hart en zal hij ook jouw sterken. Lieve Irene ik hoop dat we met elkaar Davien en ruben in onze armen kunnen verwelkkomen. Ook de anderen kinderen Kenneth, Jered en Deborah. Mogen we allen volharden tot het eind.
connie - rotterdam
7 juli 2009
condoleance 235 |
Lieve Davinia,
Verdrietig te horen dat je bent heengegaan.
Rust in vrede.
Wens je familie veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Angelique - Ridderkerk voorheen Rotterdam (OBS De Waaier)
7 juli 2009
condoleance 234 |
Mijn lieve moppie
Ik mis je en het will nog niet inzinken dat ook jij er nu niet meer bent. De leegte die je achterlaat is enorm. Je bent altijd zo\\\'n parcht meid geweest, sterk lief, dapper en vol met liefde naar anderen. je had oog voor iedereen en was gek op de natuur. Bovendien had jij zo\\\'n sterk geloof en altijd aanmoedigend voor allen. Ook voor mij, we hebben gelukkog nog fijne gesprekken gehad en daar zal ik altijd dankbaar voor zijn. Je laatste sms-berichtje heb je niet meer af kunnen maken, maar de boodschap was duidelijk. Ik ben zo trots om je mijn dochter te noemen, je was een geweldige meid. Altijd zo dapper en sterk tot het laatst en nooit heb ik je horen klagen. Je slaapt nu en jouw lijden is over, je kunt even uitrusten voordat het eeuwig leven voor je begint. samen met ons, met je lieve broer Ruben. Beide moet ik jullie nu missen, maar ik weet dat Jehovah alles goed zal gaan maken.
Je lieve mannetje heeft het leven voor jouw verrijkt en alles voor je overgehad hij was een rots in de branding voor je en buitengewoon sterk de laatste dagen, hij mist je enorm. Voor hem heb je zo lang mogelijk volgehouden, we zullen dat altijd in onze herinnering houden mijn lieve schat.
Ik hou van je mijn lieve Pientje je bent in mijn hart samen met Ruben voor altijd.
Mamma
Irene - Rotterdam
7 juli 2009
condoleance 233 |
Lieve, Lieve Davinia, nichtje, iedere dag heb ik nog tranen van verdriet en die zullen nog regelmatig terugkomen. Hoewel het er aan zat te komen is het de laatste weken toch ineens zo snel gegaan. Woensdag vraag je nog met een lachend gezicht: \"Hoe is \'t met Isabeautje?\" en zeg je dat ze niet in de blootje mag rond lopen, want daar krijgt ze later spijt van als ze de foto\'s terug ziet. En als we weg gaan wens je ons sterkte terwijl jij daar ziek op het bed zit, onbeschrijvelijk, alweer bezig met andere inplaats van je zelf, zoals iedereen dat hier ook aan en over je schrijft.
Onvoorstelbaar hoe dapper en sterk jij al die tijd bent geweest, vol van geloof in een mooie tijd waar we allemaal naar uitkijken om jou en vele andere weer terug te zien. Jij hebt ons een nog grotere aansporring gegeven om nog beter onze best te gaan doen.
Je laatste worden van donderdag:\"TOT GAUW\", zal ik nooit vergeten en ik hou je eraan. Slaap lekker lieve nicht....zie je snel..............
Patje, Woorden schieten te kort hoe zwaar het voor jou moet zijn. Als ik al veel verdriet heb, dan moet dat van jou onbeschrijvelijk zijn. Je hebt je er al die tijd zo dapper doorheen geslagen en zo voor Davientje gezorgd waarvoor je echt te prijzen bent en een voorbeeld voor iedereen bent.
Pat, niemand kan Davien d\'r plek innemen, maar we zijn er voor je, en die deur, hij staat altijd open...ALTIJD JA 24/7.
Hou van je, je neef(je)
Mischa - Rotterdam
7 juli 2009
condoleance 232 |
Ik had je willen zien, zien stralen, zien leven. Ik had je willen horen, vragen om antwoord te geven.
Een smsje kon ik sturen, maar niets zou ik krijgen. Een telefoontje kon ik plegen, maar jij zou zwijgen.
Dit alles op de dag dat ik de mooiste foto op een kaart zag, dit alles op de dag dat een stuk van mijn hart in de brievenbus lag.
Gebroken en verslagen even niets meer kunnen dragen, hopend dat het gaat om slechts een aantal dagen.
Mijn nichtje, mijn zusje, geen dag zal ik vergeten.Ik hou zoveel van je en ik hoop dat je dat hebt geweten.
En daar komt de pijn van onvermogen, het leven heeft ons weer bedrogen. Want steeds als we denken door te gaan,
steeds als we denken op te staan, Wordt adem ons ontnomen en breken onze dromen, komt een hevige pijn en begint het besef te komen,
hoe fragiel wij toch zijn.
Maar dan denk ik weer aan jou en aan jouw moed gegeven, en doet dat dan bij mij, mijn vreugde weer herleven.
Want heb jij niet gewonnen? Waar zijn dan de balonnen?
Ben jij niet getrouw geweest? Waar is dan dat super feest?
Mijn hart is verdeeld en lachend huil ik tranen.Jehovah is die heelt en leidt in juiste banen.
Daarom roep ik mij tot hem om ons te kunnen geven, de kracht door jou getoond om door te gaan met leven.
Het grote feest komt snel,en in het nieuwe leven, zal jij met nieuwe longen de balonnen lucht gaan geven.
Hoe fragiel we nu ook zijn, hoeveel pijn we allen leiden, we kunnen zelfs ook nu elkaars harten gaan verblijden.
Door net als bij Davien en ontelbare getrouwen, niet op eigen kracht, maar die van Jehovah te vertrouwen.
Hij zal adem geven en dromen repareren,de pijn zal zelfs verdwijnen en dood ons niet verteren.
Ik zal je nu gaan zien, zien stralen, zien leven.In dromen en in daden tot aan het nieuwe leven.
Tot strakjes Davien.
Je weet wat ik gezegd hebt op die donderdag.
Ik ga lekker geen gedag zeggen. Tot snel, want je wordt zo weer wakker.X7X Jor neef
Joram - Rotterdam
7 juli 2009
condoleance 231 |
Het verlies van een geliefde is een groot verlies!
Als je er bij blijft stil staan zal het je leven bemoeilijken.
Maar als je je ogen dicht doet en over de toekomst een beeld vormt en het beeld ziet dat je Davinia weer terugziet en daarmee het geluk ervaart dat Jehovah ons heeft beloofd.
Het geeft ons de kracht om het verlies en het verdriet te verwerken en te dragen met zijn hulp.
Mag Jehovah jou bijstaan in deze moeilijke tijd!
Butros SR & Marijke Isaac
Butros - Brielle
7 juli 2009
condoleance 230 |
Schatje, vandaag weer een dag voorbij. Een dag zonder jou in ons midden, maar niet uit onze harten en gedachten. Ik zal je nooit vergeten. Vandaag hebben we weer een hoop geregeld. Dat deed pijn, veel pijn. Daarnaast is er zo\'n vreemd gevoel. Ik weet nog dat ik vroeger altijd heel zenuwachtig was voor onbekende nieuwe dingen, bijvoorbeeld examens of de overgang van de basis- naar de middelbare school. Dan had ik zo\'n onbestendig gevoel in mijn buik, dat ik er bijna misselijk van werd. Het gevoel dat ik nu regelmatig heb, lijkt daarop, maar dan veel erger. Het komt en gaat wanneer het wil. Heb er geen controle over, het overvalt me. Voel me dan zo ellendig. En het maakt niet uit of ik alleen ben of met familie of vrienden. Ineens is het daar.
Het gemis is ondraaglijk. Ach lieffie, gelukkig slaap je lekker en heb je het niet meer benauwd en heb je ook geen hoofdpijn meer. Deze wetenschap kan me een beetje troosten. Weet dat ik echt super mijn best zal doen om jou straks terug te zien, om weer bij je te zijn en dat voor altijd.
Bedankt nog voor je lieve brief + kus! Ik zal deze koesteren en regelmatig lezen. Ben je hier echt super dankbaar voor.
Lafjoe 4-ever. Xjes en Ootjes van je ventje
Patrick - Capelle aan den IJssel
6 juli 2009
condoleance 229 |
Beste Patrick,
Gisteren hoorden we van het trieste bericht en we vonden het zo zielig.
Davinia was altijd zo?n lieve, vriendelijke en vrolijke meid.
Ondanks dat ze ziek was straalde ze altijd.
Patrick en familie,
Jehovah, ?de God van alle vertroosting? is nabij jullie en zal jullie zeker de kracht geven om door deze zware en moeilijke periode heen te komen. (Psalm 34:18; 2 Kor 1:3; 4:7; Fil 4:13)
We zien er met z?n allen naar uit om Davinia dadelijk in alle gezondheid terug te zien in het paradijs. Stralend en mooi zoals altijd. Jehovah zal haar roepen en zijzelf zal antwoorden. (Job 14:15)
Sterkte en heel veel Liefs,
Juni & Wendy Nieuwkerk - Ganzeboom
Juni - Capelle aan den IJssel
6 juli 2009
condoleance 228 |
Patrick, ouders en familie van Davinia,
Gecondoleerd met het overlijden van Davinia.
Ik ken Davinia van de dierenwinkel, zij was daar mijn collega, ik heb vele leuke herinneringen aan die tijd toen we samen werkten, We hebben samen ontzettend veel gelachen. Ik zal nooit meer vergeten het gesprek en daaruit het respect voor elkaar als we het over ons geloof hadden. Wij hadden allebei een andere visie maar lieten elkaar in de waarde.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Judith.
Judith - Huizen
6 juli 2009
condoleance 227 |
Geef de nabestaanden uw steun en laat hier uw condoleance achter.