Lieve Daniël wat jammer dat wij je niet beter hebben leren kennen.
We herinneren je als een blije opgewekte jongen, die als ik je zag een grote zwaai gaf.
Bedankt voor je trouwe vriendschap met Remco
Marjo, Jos en Sanne Luken

Lieve familie,
We hebben Daniel leren kennen toen hij bij Cheyenne in de klas kwam op de Jeroen Boschschool. Wat een aparte schooltijd hebben ze daar gehad! Ik weet nog dat Daniël zo werd geplaagd door hoofdpijn en het leek wel of hij zichzelf in de weg zat.
Wat een verschil met hoe hij de laatste jaren was. Ik herkende hem bijna niet toen ik hem na jaren voor het eerst weer bij Wonder's zag. Een mooie, lange, charmante, vrolijke jongen, die zo lekker in zijn vel zat. En wat een lach had hij op zijn gezicht. Deze blijven wij herrineren.

Veel sterkte lieve familie.

Liefs Joyce de Mees, ook namens gezin de Mees

lieve familie gecondoleerd met dit afschuwelijke verlies ,wens jullie heel veel sterkte en kracht toe om dit te verwerken .

Wat een verdriet!
Lieve Wim, Graddy en Charlotte,
We wensen jullie alle steun en kracht
om dit immense verdriet te overleven.
Liefs, Coby en René

Lieve Daan,

Het is zo onwerkelijk en zo oneerlijk... Ik ben boos, geshockeerd, verward, ik ben bang, maar boven alles vooral heel erg verdrietig. Daan waarom nou jij? Je stond zo vrolijk in het leven. Jij was degene die op werk weer een lach tevoorschijn toverde, ook bij mij.
Nadat ik er achter kwam dat mijn moeder ongeneeslijk ziek was, was jij de enige die zag dat er iets mis was. Later die avond kwam ik erachter waarom, jou vader is ook ongeneeslijk ziek. We hebben beide keihard gejankt die avond, bij jou achter in de tuin. Maar ook gelachen. Ik ben je hier heel dankbaar voor Daan. Door jou heb ik erover leren praten, want dat deden we veel. Met een biertje erbij.
Uitgaan met Daan was ook altijd een feestje. Met de wel bekende uitspraken “eentje voor de sfeer en eentje voor de lekker”, maar ook “nog eentje” die dan vervolgens stuk of 5 keer gebruikt werkt. Maar ook als je eigenlijk verstandig moest zijn en niet moest drinken omdat je weet ik veel wat belangrijks hebt staan de volgende dag kwam Daniel weer aan met “gast boeie”. Ik hoor het hem zo nog zeggen. Je had gelijk Daan we moeten iets meer denken “gast boeie” en wat meer gaan leven. Veel meer gaan leven. Ik beloof je dat ik wat meer ga leven en er van ga genieten. Het leven is kort en wij hebben veel te kort van jou mogen genieten. Daan ik zal je nooit maar dan ook echt nooit vergeten.

Liefs isabeau