Waarom jij, waarom nu al,
je was zo jong en nog zo geliefd.
Waarom ben jij uit ons leven,
waarom duurde dat voor jou maar even,
waarom ben jij nou niet gebleven,
waarom ben jij vertrokken zonder reden?
Het is zo koud en stil zonder jou,
is dit het nou?

Wij willen je herinneren zoals je was,
maar nu beseffen wij pas,
wat wij je allemaal nog hadden willen vragen en zeggen.
Wij hadden je nog zoveel uit te leggen.
Maar nu is het te laat.

Wij weten ons geen raad.....
Niet met onze gevoelens en niet met ons verdriet,
nee, jou vergeten zullen wij niet.

De herinneringen blijven in onze gedachten,
de foto's en video's waar je op lachte.
In onze harten zal je altijd blijven bestaan,
al zal het nu wat moeilijker zijn,
want het leven zonder jou doet pijn.

Wij zullen je nooit vergeten,
en je moet weten dat wij heel erg veel van je houden.

Je bent onze grote ster,
die twinkelt van heel ver.
Zo ben je ook een beetje bij ons.

Je zal altijd in onze gedachten zijn.
Wij nemen nu afscheid, jij moet nu gaan.
In onze harten zal je altijd blijven voort bestaan.

Wij missen je.