Voor de dochters van Cor.
Toen mijn vader overleed was hij slechts een paar jaar ouder dan Cor. Ook hij was door zijn werk een gekende man en ik herinner mij nog altijd wat mensen toen over hem zeiden en schreven, beelden die mij in mijn grote verdriet bevestigden, die hem typeerden als vader en als mens.
Mijn gedachten nu zijn in de eerste plaats bij de beide dochters van Cor. Zijn dood doet ongelofelijk zeer. Het hoort niet dat jouw vader zo jong overlijdt.
Als troost wil ik jullie wat herinneringen meegeven in de hoop dat die helpen om jullie verdriet te verzachten. Cor was mijn opvolger als hoofd zorgdienst en ik werd zijn collega bij Humanitas op zuid. Onze collegiale vriendschap werd gevoed, doordat we beiden geloofden in het Humanitas concept. Later kwam ik via een fusie te werken bij zijn oud werkgever Delta en als we elkaar spraken deelden we graag onze ervaringen over weerbarstige bestuurders.
Wat Cor bijzonder maakte was, dat hij als geen ander het Humanitas denken wist te vertalen in goed leiderschapgedrag. Zijn aandacht voor het belang van de bewoner/zorgvrager was groot, maar net zo belangrijk waren voor hem zijn collega’s die het elke dag opnieuw waar moesten maken. Als je die belangen weet te combineren en steeds opnieuw weet uit te stralen, dan stuur je op de cultuur van de organisatie. Die stijl, zijn stijl, zijn beleving van goed zorgen voor, maakte Cor uniek als directeur bij Humanitas.
Hoewel we bij een weerzien in de eerste plaats werk bespraken, deelden we ook wel persoonlijke gebeurtenissen, emoties door veranderingen in ons persoonlijk leven. Op die momenten ging het ook over onze kinderen en ik zal daarbij altijd onthouden hoe gelukkig en trots hij op zijn dochters was.
Ik wens jullie heel veel sterkte.
Gerrit Vlijm

Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies voor alle nabestaanden.

Ik wil de dochters, de partner en verdere dierbaren condoleren met het onvoorstelbare verlies van Cor.
In 1995 was ik lid van de ondernemingsraad, toen er een vacature ontstond voor Hoofd Zorgdienst in, toen nog, de Humanitaskliniek. Als OR-lid mocht ik in de sollicitatiecommissie. Ik kan me de brief van Cor nog goed herinneren; hij viel direct op tussen de andere brieven, doordat hij handgeschreven was. Cor was op vakantie, toen hij de vacature zag; hij wilde graag reageren en daarmee niet wachten tot hij weer thuis was. Cor werd uitgenodigd op gesprek en stak met kop en schouders boven de andere kandidaten uit. Cor werd Hoofd Zorgdienst en een paar jaar later directeur van Humanitas-Bergweg.
Ik moet bekennen dat ik, toen een paar jaar geleden duidelijk werd dat Cor directeur zou worden van Humanitas-Akropolis, wat twijfels had of hij voldoende in huis zou hebben voor deze pittige functie. Mijn twijfel was ongegrond, Cor ontwikkelde zich in korte tijd tot de directeur die je iedereen gunt. Hij stond open voor ideeën van medewerkers en probeerde geld vrij te maken, als een idee de moeite van het uitproberen waard was. Als iets niet haalbaar was wist hij goed uit te leggen wat daar de reden van was. Hij stimuleerde, dat mensen eigen verantwoordelijkheid namen. Zo voelde je je altijd gewaardeerd en gestimuleerd om mee te doen.
Cor vond het prettig als medewerkers, naast hun zorgopleiding, nog andere kwaliteiten hadden die een positieve bijdrage konden hebben voor Humanitas.
Een paar weken geleden riep Cor me binnen op zijn kamer met een vraag. Zijn dochter was op dat moment ook daar. Vol trots stelde hij haar aan mij voor en hij liet me een kunstwerk zien dat zij gemaakt had. Zijn andere dochter had de hoofdrol op het kunstwerk. Zo had hij zijn dochters altijd bij zich.
En toen kwam vrijdag het vreselijke bericht van zijn overlijden. Ik zal Cor ontzettend missen.
Ik wens zijn dierbaren heel veel sterkte en de kracht om verder te gaan zonder Cor.
Ook alle collega’s wil ik sterkte wensen, we zullen het nodig hebben.

Gecondoleerd en veel sterkte voor familie, vrienden en andere nabestaanden.

voor altijd herinnerd in liefde en vriendschap,
voor altijd aanwezig in woord en in geest,
voor altijd verbonden door onzichtbare banden,
gekoesterd door velen het meest.
Cor we zullen je missen.
Familie sterkte in deze moeilijke tijd.
Margo en bewoners Putselaan.(humanitas)

Nu is er alleen nog de stilte, het verdriet en de pijn.
Vertrouw: het zal niet altijd zo zijn.
De diepste wond wordt verzacht door de tijd.
Maar de herinnering aan Cor houd je. Die raak je niet kwijt.
Als we bij je/jullie waren was het een gezellige sfeer, na het klussen lekker uit eten dit smaakte naar meer.
Soms is er zoveel wat we voelen,
maar zo weinig wat we kunnen zeggen.
Familie en alle anderen die betrokken zijn veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Heel veel sterkte voor familie, vrienden, bekenden en collega's.

Ik wens alle nabestaanden veel sterkte toe met dit grote verlies

Cor, bedankt voor de steun die jij mij gaf, ik ben verbijsterd, het is zo onbegrijpelijk.
rust in vrede.
Voor de nabestaande , heel veel sterkte.

Zo grillig kan het leven zijn, een gezonde man in de kracht van het leven, zo plotseling hieruit weggenomen.
Wat een schok voor familie en naasten....
Ik wens iedereen die Cor kende en met name zijn familie en naasten, heel veel sterkte met dit onverwachte verlies.