DONDERDAG 17 OKTOBER ALS EEN DONDERSLAG BIJ HELDERE HEMEL
Wat is er papa ? vroeg mijn dochter, nadat ik iets te hardop “ah nee, shit man!” zei.
“Niks schatje, er is niets” antwoordde ik.
Maar er was wel iets… het moest alleen nog tot me doordringen.
Het bericht van Eric in de vriendengroep app. was veelzeggend :
Ik ga niet mee poolen jongens, mijn hoofd staat er niet zo naar.
Pa heeft gisteren gehoord dat hij ongeneeslijk ziek is…
ZATERDAG 9 NOVEMBER WE VIEREN DE VERJAARDAG VAN CLAUDIA
We zitten naast elkaar en praten wat over NAC en over uw werk vroeger als conciërge.
Ons gesprek valt even stil en dan zegt u “ik hoop dat ik er nog bij kan zijn Jos, als Eric 50 wordt” Ik wist even niet wat ik moest zeggen maar herpakte me vrij snel :
“Ik hoop het ook meneer Gabreëls en als het zo is, dan gaan we er een mooi feest van maken” En we proosten, ik met mijn flesje en u met uw glas…
VRIJDAG 29 NOVEMBER NAC - MVV
U bent er bij samen met Eric. Na afloop gaan we met z’n allen naar Schraven.
We zitten aan een tafeltje en u haalt iets uit uw jaszak.
“Voor jou Jos een kado, heb ik zelf gekocht”
Ik scheur de verpakking eraf … kijk… en zeg weer eens hardop wat ik denk :
“Wat een flut kado meneer Gabreëls !” U moest hard lachen.
Maar weet u, steeds als ik mijn kledingkast opentrek en ik zie die badmuts liggen, denk ik aan u. Aan u als persoon en aan die schaterlach bij Schraven….
ZATERDAG 8 FEBRUARI ERIC 50 JAAR
Wat was ik blij dat ik u daar zag in het biermuseum ! Het was immers uw wens om dit te mogen meemaken. Ik zag u vaak kletsen en lachen. Maar de bevestiging voor mij dat u het echt naar uw zin had, werd ingegeven door uw kleindochter.
U zat klaar met uw jas om weg te gaan toen Anouk naar u toe kwam en zei :
“ Was het leuk opa?”
“He wat ? oh ja hoor was zeker leuk “ zei u met een glimlach.
Zo.. dacht ik, dit pakken ze u nooit meer af…..
ZATERDAG 7 MAART OP VISITE
Deze dag gingen we bij u op visite en het was gezellig.
Gezellig ? Ja, dit zeg ik bewust omdat ik echt het gevoel had dat u even die klote ziekte was vergeten.
U praatte namelijk honderduit over vroeger. Goh, nooit geweten dat u zo’n boefje was. Na enkele uren vertrokken we weer met een tevreden gevoel echter wel met het besef dat dit wel eens de laatste keer zou zijn dat we u zagen. Helaas werd dat besef op zondag 19 april realiteit...
LIEVE MENEER GABREELS, LIEVE COR
IK HEB U LEREN KENNEN ALS EEN AARDIGE, BEHULPZAME EN SYMPATHIEKE MAN
EEN MAN MET VEEL HUMOR OOK
IK GA U MISSEN !
Ik wens Eric, Claudia, Anouk, Mevrouw Gabreëls, Johan en Anita ieder op zijn of haar eigen manier heel veel sterkte toe met het verwerken van dit verlies.
