Lieve kinderen van Tante Stien, Na de berichten van het binnenkort te komen overlijden en het daadwerkelijke overlijden, heeft mijn hoofd overuren gemaakt aan herinneringen aan vroeger. Ik was letterlijk kind aan huis bij jullie als vriendinnetje van Annette ( gelukkig zijn we nog steeds dierbare vriendinnen). Mede door jullie moeder heb ik mij zeer welkom gevoeld, ze had oprechte belangstelling. Wat was ik trots dat ik mee mocht in het busje naar....De Beekse Bergen? toen ze zoveel jaren getrouwd waren. Omdat Gerard bevriend was met Jan kregen onze ouders ook contact met elkaar en daar was ook een klik en menig vakantie werd samen gevierd in Ommen. Op uitnodiging van jullie moeder zijn wij meegenomen naar de Kerk, zusterkring, meisjesclub ( weet nog dat ik de eerste keer meisjesclub de aanvangstijd verkeerd begrepen had en bij jullie thuis kwam en Annette al vertrokken was, Wolter mij van jullie moeder gauw nog moest gaan brengen, hangend in de bochten op de Tomos met hoog stuur. Met een windhooskapsel deed ik mijn entree op de meisjesclub. Jullie moeder nam als ware ons gezin mee op sleeptouw naar de kerk. Ze getuigde daarin van haar geloof en wij werden door de boodschap aangesproken en kwamen met het hele gezin tot geloof. Heb haar jaren later gezegd dat ik haar heel dankbaar was, dat ze zo trouw was geweest daarin. Ik was ook wel eens jaloers op Annette, zo trots als ze was op haar dochter. Toen Annette de verpleging in ging wist ze iedereen te overtuigen dat Annette de bijzondere gave van aandacht en zorg had, ( is ook zo trouwens) Ik ging een jaar later ook de zorg in maar heb mijn moeder daar in gezelschap nog nooit een compliment over horen maken. Wist wel dat mijn moeder anders in elkaar zat dus dat gaf niet maar toch....manks.... Jaren later traden we met het Gospelkoor Risja op in onze eigen kerk aan de marskant en het was een geslaagd optreden geweest, te horen ook aan de reacties van de mensen na de dienst. Ze riep mij bij zich en vertelde dat zij het ook zo mooi had gevonden, door haar muzikaliteit wist ze de goede punten precies te benoemen. Tijdens dat gesprek kwam de voorganger langs, en die maakte mij een compliment met het optreden. Heel trots zei jullie moeder toen dat ik haar aangenomen pleegdochter was ( dat was eigenlijk toen wel een eindelijk YES moment!) Ze was trots op mij ! Dit zijn een paar dingen die ik mij herinnerde de afgelopen dagen. Ik hoop dat jullie naast verdriet ook kunnen glimlachen om hoe ze was . Vond haar met recht een lieverd. Heel veel sterkte voor iedereen Wilma Schipper-Kattelaar