Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Chess,

Mijn schooltijd op het Ashram was mede door jou een feestje. Van de slappe lachbuien tijdens uitval, tot strand shoots en gezamenlijke verjaardagsfeestjes bij jou in de tuin. Na de middelbare school zijn we elk onze eigen weg gegaan en spraken we elkaar soms sporadisch op social media, waar ik voorbij zag komen hoe je aan de weg timmerde als aanstaand arts. Dat je een doorzetter was heb ik altijd al geweten. Vanzelfsprekend dat je heel ver zou komen. Ik ging er dan ook van uit dat ik je over 20 jaar tijdens een schoolreunie kon feliciteren met al je prestaties en we samen een drankje zouden drinken op die goede oude tijd. Ik kan nog steeds niet geloven dat dat niet meer zal gebeuren. Lieve Chessety, je bent altijd een feestje geweest voor je omgeving. Je warme persoonlijkheid zal door iedereen gemist worden.

Ze hebben er daarboven een ster bij.

Rust zacht topper.

Lieve lieve lieve Chessety,

Waar moet ik beginnen? Ik kan het gewoon niet beseffen. We kennen elkaar al zo lang. We hebben zoveel belangrijke momenten in ons leven samen meegemaakt. Natuurlijk de middelbare school, eerste vriendjes, eerste feestjes, eerste keer dronken, maar ook studie, uit huis gaan, (bijna) samenwonen, bruiloften.. We zijn samen volwassen geworden!

Als ik denk aan het Ashram, dan denk ik aan jou. Kattenkwaad uithalen, de vele logeerpartijtjes en de tentfeesten. Maar ook aan hard studeren en hoge cijfers halen. Jij bent een echte doorzetter, je hebt jezelf opgewerkt van het VMBO naar de HAVO en vervolgens naar het VWO. Want jij had een doel en dat was dokter worden. Je vertrok zelfs naar België omdat je in Nederland op dat moment de kans niet kreeg. Gelukkig kwam je toen in Amsterdam terecht en daar heb je je mooie leven verder opgebouwd.

Jij hebt altijd geïnvesteerd in je sociale contacten. Wij zijn een super hecht vriendinnengroepje met z’n viertjes. Jij noemde ons Vrienginnies. Zeker de laatste paar jaar waren we allemaal van mening dat dit voor altijd zou zijn. We moesten even schakelen toen we de levensfase van examenfeesten in moesten ruilen voor de periode van bruiloften (want ja we zijn geen 18 meer he!), als er maar genoeg drank koud staat zou dat helemaal goed komen.

Zo, wat heb ik genóten van de mooie reizen die we samen hebben gemaakt. Eerst haakte ik aan bij jouw Azië avontuur en maakten we Myanmar onveilig, vorig jaar zijn we samen naar Vietnam geweest. Backpackmaatjes die het avontuur opzoeken. Dat is iets wat jou kenmerkt, avontuur. Jij bent iemand van uitersten. Elke dag met jou zit vol gekkigheid en leuke dingen. Ik heb mega respect voor jou en vind jou inspirerend. We hebben echt zo onwijs veel leuke dingen gedaan.

Je was er altijd voor mij, wat er ook was! Liefdesverdriet, verlies van m’n moeder, bruiloft van mijn vader… Het maakte niet uit en jij was daar. Andersom hetzelfde. We kennen elkaar door en door!

Lieve Chess, bedankt dat ik 15 jaar van jou heb mogen genieten in het leven. Geen feestje zal zonder jou meer hetzelfde zijn. Ik mis je, nu al.
Laat je m'n moeder weten dat je goed voor mij gezorgd hebt?


Sylvana

Lieve Chess,

Bij de laatste keer dat we elkaar zagen stelde jij voor dat we weer eens met z’n allen samen moesten komen. Nu zijn we samengekomen in de gedenkruimte van het AMC, maar door deze onvoorstelbare gebeurtenis moet dit nu zonder jou. Dit is de plek waar we elkaar hebben leren kennen en drie jaar samen hebben doorgebracht tijdens onze coschappen. We hebben je leren kennen als een avontuurlijke, positieve en energieke vrouw, maar bovenal uitzonderlijk betrokken. Je was bijzonder gedreven en georganiseerd, wat wij terugzagen in jouw kleur-gecodeerde aantekeningen, tot jaloezie van jouw medestudenten. Niet alleen in professionele sferen was jij uitzonderlijk getalenteerd, maar ook buiten het ziekenhuis was jij een sociaal verbindende factor onder het genot van een speciaalbiertje. Het gevoel dat nu heerst is dat dit niet alleen een groot verlies is voor jouw naasten of voor ons als collega’s, maar ook een ongelofelijk verlies voor alle levens die jij gedurende jouw artsenopleiding hebt geraakt en die jij als arts nog zou moeten raken. Jij had nog een veelbelovende carrière voor je en wij geloven dat jij een fantastische dokter zou zijn geworden. Jij blijft voor altijd in onze gedachten en zullen jouw warmte en gezelligheid missen.

Wij wensen alle naasten en geliefden van Chessety heel veel sterkte toe.


Liefs,


Coassistenten-groep 60

Amaran, Aron, Bas, Hafize, Jeffrey, Jill, Lily, Marinde, Maud R, Maud T, Sterre, Tim, Timo, Vivianne