Lieve lieve lieve Cathelijne - en lieve familie, lieve collega's,
Via onze Effectief app groep, kwam het bericht over jouw afscheid als een bom binnen.
De wereld stond even stil.
.
.
.
Ongeloof, boosheid en verdriet kwamen naar boven. Verstandsverbijstering. Hoe dan!?
Dat het bij ons iets los maakt is meer dan begrijpelijk...
Als ik voor mezelf spreek: ik ben echt ontdaan merk ik. Ik wilde jou nog zoveel vragen. Zoveel mensen naar je sturen, laten luisteren. Naar jouw inzichten en visie op het gebied van AD(H)D, die voor mij zoveel helderheid en resonantie teweeg brachten. Ik hoorde je, en dacht alleen maar: JA! JA! JA! En dan die Effectief opleiding, waar ik zoveel lieve mensen, liefde en herkenning vond. En nog altijd, stiekem.. hoopte ik op coaching van jou.. want misschien wilde ik zelf wel (...).
Je was enorm kundig en lief maar bovenal, een mens. Je stond in de groep, inspireerde, maar schroomde niet om je vertwijfeling of kwetsbaarheden te laten zien. Soms tactisch, maar vaak diende zich dat zich op dat moment ook gewoon aan. Je kon ons persoonlijk aankijken en ons echt zien, je kon naar ons luisteren, en ons echt horen, je kon ons een knuffel geven, en we konden op dat moment gewoon Zijn.
Je hebt mij geleerd , of was in ieder geval de katalysator, om ECHT in het licht te staan en mijn schaduwzijde aan te kijken. En later, om zowel mijn licht en schaduwstukken te omarmen (want wat was dat, je emoties omarmen!?) ... iets waar ik nog met vele anderen aan heb mogen werken onder andere door trainers die duidelijk door jou getrained en gecoached zijn.
Je wist voorbij het materiele te gaan, en mij op een dieper niveau te raken.
Wow, wat een transformatiegolf heeft dat teweeg gebracht.
En ik weet...
.
.
.
... dat dit niet alleen bij mij gebeurd is... maar bij veel van ons allen.
En ik weet, dat je onder ons bent... Je bent in onze groep aanwezig. En daarbuiten.
Ik ben je zo ontzettend dankbaar voor de lessen die je ons hebt geleerd, dat we hebben mogen leren Zijn.
Je creeerde een ruimte buiten het (door anderen) gevestigde, wist ons (soms met beleid en soms met wat meer lompigheid zoals je dat altijd zei) los te wrikken als we vast zaten, creeerde handelings perspectief en flow. En als je kon, en wij zelf wilden, bood je ons kansen om het anders te doen.
Dat wij (Effectief 2019-1) nog steeds een groep zijn daar ben ik zo ontzettend dankbaar voor. Lotgenoten die inmiddels vrienden zijn en als familie aanvoelen. Ik heb in, en door en met hen steeds een stukje van mezelf ontdekt. Ik ontdek steeds weer een nieuwe muzieknoot als een van ons weer iets persoonlijks weet te delen.
Vanuit het hart.
En dat...
... wanneer er vanuit het hart werd gedeeld, door jou Cathelijne, de trainers, assistenten, of door ons.. dan was er alsof iets magisch gebeurde. In de zaal, in de app...
Je kon en kan echt een stroom van liefde voelen, door de geest van verbinding.
Alleen daarom al, zouden wij jouw legacy willen voort zetten.
Het is zo oneerlijk en verdrietig dat je lichamelijk zo een strijd hebt moeten voeren.
En ik hoop en bid daarom dat jij en jouw mooie gezin nu vrede vinden. Jij, ergens in een ruimte waar je kan Zijn. Zonder pijn. Omringd en bijgestaan door de Liefde.
Rust zacht lieve Cathelijne.
Veel liefde en licht voor jullie lieve familie.
Heel veel liefs,
Andhika
