Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Carmen,

Een hele mooie herinnering voor mij is hoe ik en Nanda jou ontmoetten in Vorden en dat je zo’n ongelofelijk mooi compliment aan ons gaf, dat wij een hart van goud hadden.
Nou lieverd, jij bent degene met het hart van goud!!!
De laatste keren dat ik je nog gezien heb bleek dit maar weer. Je was zo zorgzaam naar mij terwijl je zelf door zo’n ontzettend moeilijke tijd ging.
Ik had last van m’n rug en je stelde nog voor om mijn rug even te masseren. Zo lief! En de pijn verdween onder jou helende handen.
En je voerde de vogeltjes met maar liefst dure biologische nootjes! Je sprak over vegan zijn en hoe makkelijk dat gaat tegenwoordig en of ik wilde proberen om ook het vegan zijn uit te proberen.
Als we dan ergens liepen vroeger dan raapte je stukjes glas op, en ik ben dat nooit vergeten.
Iedere keer als ik nu een stukje glas zie dan denk ik aan je en, als ik niet teveel in m’n eigen sores zit raap ik het nu ook op.
Ik denk ook nog even terug aan jou openheid en eerlijkheid en ontwapenende grapjes.
Zelfs op het allerlaatst maakte je nog een grapje naar me en ik moest even 3x nadenken voordat ik doorhad dat je een grapje maakte! Zo mooi en wat ben je dapper en sterk geweest in dit leven.
Ik had je al best een lange tijd niet meer gezien maar ik ben blij dat er mensen om je heen waren die van je hielden en je steunden de afgelopen tijd.
Alle liefs voor de nabestaanden en heel veel healing en licht en liefde gewenst voor jullie de komende tijd.

Het werd avond,
Zijn we uitgevochten, vroeg de vrouw.
We zijn uitgevochten, antwoordde de engel.
En zij tilde de vrouw op, hield haar tegen het licht en zie: Je bent doorzichtig nu.
Laat me maar los zei de vrouw.
En de engel knikte en liet haar los.....
Liefs Jannie