Familie en vrienden, heel veel sterkte met het verlies van Bert, Het was een fijne jongen. Heb hem leren kennen in de hoendiepstraat, Later ben ik hem nog tegengekomen bij een dochter van de Nederlandse Spoorwegen, We hadden het dan over vroeger en over zijn broers, Nogmaals heel veel sterkte met het verlies, Jan van der Linden, Arboleas, Spanje

Als klein meisje zat ik op de bijrijderstoel in een veel te stoere auto. Je nam me mee naar een voetbalwedstrijd met allemaal grote kerels, maar ik was niet bang. Ik had immers m'n allergrootste neef bij me. Op de terugweg klonk de band Kiss uit de cassettespeler van die stoere auto. Ik werd fan van Kiss. Je stuurde me bandjes op naar Drenthe. Ik was denk ik een jaar of zes.

Big Kiss van je nichtje,
Alice

Lieve familie,

Gecondoleerd met dit enorme verlies , laat alle mooie herinneringen die er aan hem zijn een grote troost zijn . Ik herinner me hem als één van de 3 boefjes van de melkboer waar ik een aantal jaren met veel plezier op zaterdag hielp in de winkel Prachtige familie .
Heel veel liefs Carla van der Linden

"Ziet er goed uit meiden" gecombineerd met twee dikke duimen omhoog. Zo zat Bert altijd aan de rand van de bak als Pauline, ik en af en toe Tahnee voorbij kwamen rijden op onze paarden. Want ookal lukte het rijden totaal niet, die woorden samen met de duimen omhoog, maakte mij altijd weer blij.

Familie en vrienden van Bert gecondoleerd en sterkte met dit verlies.
We hebben erg leuke avonden gekend en erg leuke grappen met cactussen uitgehaald. Ik kan nooit meer naar een cactus kijken zonder aan jou te denken. Groet Sven

Lieve Bert,

Als klein meisje wist ik niet beter dan dat jij altijd in de straat te vinden was, in voor een lolletje, een babbeltje. ‘Bert van de straat’ noemde ik het dan.

Je hebt in mijn leven een enorm verschil gemaakt. Je zag dat ik zoekende was naar iets, en je wist dat dat muziek was voor mij.
Toen kwam je opeens aan de deur met een giga tas met CD’s, rock en metal CD’s.
Wat heb ik die beluisterd! Dag in en dag uit stonden je CD’s op repeat, en elke keer als ik nu als ik juist zo’n nummer uit ‘de tas’ hoor, denk ik aan jou.

Inmiddels al geruime tijd uit huis, maar elke keer als ik weer thuis kwam maakte we een babbeltje. Elke keer zeiden we, “wie weet tot volgende keer”.

Helaas kunnen we dit niet meer zeggen Bert. Maar we weten allemaal dat je zeer gemist wordt.

Ik wens de nabestaande heel veel sterkte toe, wij zijn in gedachte bij jullie.

Hele dikke kus en knuffel, we drinken er één op je!

Dana van Ewijk (Buurmeisje, Berkelstraat 84)

Buurman Bert, altijd een goedlachse buur geweest. Toen wij op nummer 85 van de Berkelstraat kwamen wonen, was Bert al volop aan het klussen op nr 83. Af en toe kwamen Els en de meisjes even langs om te kijken hoe ver het al was. Na een jaar of drie kwamen ze gezellig naast ons wonen. Lisanne trok een tijdje op met ons nichtje Sofie van dezelfde leeftijd. Matthijs moest toen hij klein was nog een beetje wennen aan de grapjes en de luide stem van de buurman maar al gauw vond hij het een toffe buurman. Els dacht altijd aan de verjaardag van Matthijs en kwam dan een cadeautje brengen. En soms ook even een wijntje drinken. We zullen zowel Els als Bert heel erg missen. “Passen jullie een beetje op mijn meiden”, vroeg Bert een tijdje terug aan ons! Dat zullen we zeker doen Bert!
Liefs Raymond, Matthijs en Ellen, de buurtjes van nr 85.

Familie en nabestaanden gecondoleerd met dit grote verlies van Bert, een fijne, gezellige, collegiale vent, veel te vroeg heen gegaan, sterkte.