In het hospice in zijn woonplaats Geldrop is in de nacht van vrijdag op zaterdag (4 juli 2020) Bert van Leijsen overleden. Hij sliep rustig in, zoals dat heet. Bert was in 2008 samen met Frits Speetjens en Ton Biemans een van de eerste drie Brabanders die met de Brabant Bokaal werd geëerd. Gedurende een aantal jaren was Bert de penningmeester van de stichting De Brabantse Hoeders.
Bert zag in 1940 het levenslicht in Oosterhout. Hij was zijn hele leven alleenstaand. Zijn lichaam heeft hij ter beschikking gesteld aan de wetenschap. Er is slechts voor een beperkt aantal mensen de mogelijkheid om afscheid te nemen. We zullen deze bescheiden weldoener herdenken tijdens de vergadering op 6 september in Oisterwijk.
In zijn woonplaats Geldrop was Bert zeer gezien. Hij was een gemeenschapsmens pur sang. Hij heeft gedurende vele jaren enorm veel gedaan voor Geldrop: voor het kasteel, de Brigidakerk, de harmonie, het gilde, het Weverijmuseum en nog veel meer. De meeste Hoeders herinneren zich dat museum door de door Bert georganiseerde vergadering die we daar hebben gehad.
Lag bij zijn uitverkiezing tot laureaat van de Brabant Bokaal de nadruk op zijn grote betekenis voor de cultuur in Geldrop, zo mogelijk nog groter was zijn sociale betrokkenheid bij deze gemeenschap. Mensen die aan de grond zaten en hulp nodig hadden, liepen bij hem in en uit. De Vincentiusvereniging leunde sterk op hem. Bert was een steun en toeverlaat voor vluchtelingen die in Geldrop werden gehuisvest. Voor het Hoeders-project ‘Nieuwe Brabanders’ bemiddelde hij voor deelname door culturen die normaal gesproken moeilijk benaderbaar zijn.
Voor velen buiten het zicht was zijn bepalende inzet voor een groot schoolproject in een van de armste delen van India. Zonder hem was dat nooit gelukt. Tot kort voor zijn overlijden zette hij zich daarvoor in. Bert was een financiële man; hij was 25 jaar directeur van de Rabobank in Geldrop. Zijn deskundigheid was een enorme uitkomst voor de Hoeders toen hij zich bereid verklaarde om penningmeester te worden. Hij deed dat met de grootste getrouwheid, precies zoals hij was: bescheiden, op de achtergrond, maar uit alle kracht betrokken bij de Hoeders, die hij tijdens een aantal projecten ook financieel heeft gesteund.
Drie jaar geleden werd hij ernstig ziek. Iedereen die hem toen heeft meegemaakt zal beamen dat hij enorm voor zijn leven heeft geknokt. Tot aan zijn dood waren het drie loodzware jaren, zowel fysiek als mentaal. Steeds werd hoop de grond in geslagen en steeds was hij vol goede moed. Pas op het laatst ging het niet meer en ging hij naar het hospice om daar in het bijzijn van familieleden op weg te gaan naar God; daar geloofde hij voor 100 procent in. De zachtaardige Bert kon met alle tegenslagen en een pijnlijk levenseinde overweg omdat hij diepgelovig was – hij geloofde in Onze Lieve Heer én in mensen.
Bert, de Hoeders sluiten jouw ziel in hun hart!
Paul Spapens, voorzitter Brabantse Hoeders.
