Bert,
Ruim vijftien jaar geleden maakten we kennis met elkaar. Jij als kersverse president en wij als ouders van de kersverse jeugdprins. De eerste jeugdprins die ooit gesolliciteerd had.
En dan komt dit voorjaar het bericht dat je ziek bent, ongeneeslijk ziek. Dan wordt je stil en weet je niet wat je moet zeggen. Maar dan is er hoop. Het is geen ongeneeslijke ziekte. Wel een heel ernstige waaraan wel iets moet gebeuren. Na een zomer kwakkelen komt de operatie die goed gaat. Maar dan komt Covid19, de sluipmoordenaar. Ook toen zijn we blijven hopen dat alles weer goed komt, tot we afgelopen woensdag het trieste bericht kregen dat je was overleden.
We waren die avond lamgeslagen, stil en verdrietig. En dat zijn we nu nog steeds.
Maar dan denk je ook terug aan vijftien jaar eerder en de trein die de Sjoutvotte heet.
Door jou zijn we, ben ik de vastelaoves in Limburg op een andere manier gaan beleven. De kennismaking werd intensiever en wij raakten als gezin bij de Sjoutvotte betrokken. Een club waar jij, Joyce en Vicky en inmiddels ook Jordy en Yara een speciale band mee hebben.
De samenwerking was zeker in de beginjaren erg intensief, met bestuursvergaderingen tot twee uur in de nacht. Leon zat dan half slapend met tl licht aan te wachten om af te sluiten. Maar wij zaten samen op één lijn en we zijn samen doorgegaan. De Sjoutvotte zijn gegroeid in deze jaren tot de vereniging die ze nu zijn.
En je had ook aandacht voor detail . Toen ik stopte als sjriever haalde je me op het podium en draaide het liedje Brabant van Guus Meeuwis. Ook over de grijze sokken die ik bij een fotoshoot aan had heb je me nog vaak aangesproken.
Verder had je een tomeloze fantasie en energie. Het bierproeven, Komplement van de Kloes, de Sint Jans Lentefair, Het broederschap, Medailles . Allemaal van jouw hand. En ik vergeet er vast heel veel.
Na je aftreden als president werd de samenwerking minder intensief, maar we hadden nog steeds een goede en speciale band en kwamen elkaar nog heel vaak tegen.
Ik (we) zijn je dankbaar voor alles wat je voor ons hebt betekend en zullen dit en de vele vele herinneringen voor altijd bij ons dragen.
We zullen op Joyce en Vicky blijven letten en wensen hen en Arthur, Tanja, Ivy, Jordy, Yara en Dex veel sterkte toe in deze hele moeilijke periode.
