Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Bert Beenen

14-01-195701-07-2017
      Ff kalm an
      Lama lekker komen
      Als je droomt geniet je
      Droom maar lekker door

      Bert is gegaan. Hij had nog van alles willen doen. En eigenlijk vond hij dat ook weer helemaal niet belangrijk. Wij gaan hem samen uitzwaaien. Mijn lieve man, vader, stiefvader, opa, zoon en apekop.
      Goeie reis!

      We hebben gemerkt dat er vele herinneringen, anekdotes, foto's, filmpjes etc. van Bert zijn. Deze willen wij graag verzamelen en daarom vragen wij al jullie moois over Bert op deze pagina te delen.

      De crematie zal in besloten kring plaatsvinden. Voor iedereen die Bert nog een laatste groet wilt brengen zal op Zaterdag 15 Juli een feest plaatsvinden in de Vorstin te Hilversum. Je kan je aanmelden op https://devorstin.stager.nl/web/tickets/148574

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Bloemkool met een papje
        reactie 25   |   niet OK
        Het zal op een woensdag geweest zijn.
        Bert en ik keken vaak samen naar het voetbal op TV en in die tijd waren internationale wedstrijden altijd op woensdag. Je woonde toen nog in de Huygensstraat, je weet wel, in “over het spoor” tussen al dat tuig. We spraken altijd af dat jij zou koken en ik nam een flesje wijn mee. Het menu stond voor mij vast; bloemkool met een papje, gekookte aardappelen en een bal gehakt. Dat deed Bert altijd.

        Ik belde aan, jij trok aan het touwtje en de deur ging open. Meestal stond je dan boven aan de trap om me welkom te heten, deze keer niet. Ik loop naar boven en naar binnen en mijn mond valt open van verbazing.
        Alle stoelen stonden op zijn kop evenals de tafel, schilderijen en schemerlampen hingen ondersteboven en nog wat andere zaken. Ik was even stil en vraag, Bert wat is hier aan de hand? Bert antwoordde en zei, mijn hele wereld staat op zijn kop, Marieke is weg! (zijn toenmalige vriendin)
        Gelukkig heb je alles mooi kunnen afsluiten met de liefste partner die je je maar kon wensen. Thea dus!

        Dit was dus Bert zijn manier om te relativeren, met opzet gebruik ik “het een plekje geven” niet. Daar had je een hekel aan want dat kost ruimte.

        De wereld draait gewoon door, ondanks jouw afwezigheid maar deze herinnering en vele andere zullen altijd met mij mee blijven draaien.

        Theo - Hilversum
        11 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Onvergetelijke Bert!
        reactie 24   |   niet OK
        Beroep: Muzikant
        #4 DE SCHOOLTOETER
        (voor Bert Beenen)
        De aula is nog vredig stil als we arriveren. Het is 07:30. Je leest het goed, half acht in de ochtend! Ik ben met de band No Holding Back op een VMBO school in Lelystad. We zijn gevraagd een schoolconcert te geven, waarbij we iets uitleggen over ons instrumentarium en over het schrijven van een popsong. We hebben nog drie kwartier voor ons optreden begint. Dat lijkt ruim voldoende, maar op dit tijdstip gaat alles langzaam en de koffie helpt ook al niet mee, die is niet te hachelen. Zwijgend bouwen we onze spulletjes op en wie een hand vrij heeft, helpt met het opstellen van de zanginstallatie. Ik kom daar niet aan toe, want ik heb veel tijd nodig. Behalve mijn toetsen-hoek heb ik namelijk een halve homestudio mee om iets te kunnen vertellen over sampling. Rondom het publiek plaats ik microfoons die ik aansluit op een sampler. Hoe leuk is het immers, om iets te vertellen aan de hand van samples die ik ter plekke maak? Om tien over acht wordt de rust in de aula wreed verstoord door aanzwellend geroezemoes, geschreeuw, geschop en gegooi. Daar zul je ze hebben! Misschien een goed plan om nu alvast de sampler te starten. De volgende vijf minuten is het complete chaos. Er wordt geduwd en getrokken en van plaats geruild, iedereen wil achterin zitten! Als het bijna uit de hand loopt klinkt er luid ‘KAPPEN NU! DE EERSTE DE BESTE DIE NU NOG… etc.’ Een toegestroomd kordon van docenten stelt orde op zaken. Ze stellen zich op in een lange rij, naast elkaar, helemaal achterin. Het is nu muisstil. Een oorverdovend PWEEEEEP! schalt door de aula, de schooltoeter, het lesuur is begonnen.
        We gaan hartstikke lekker. En dat mag ook wel, want speciaal voor dit concert hebben we een dag gerepeteerd. We doen eerst een paar stevige nummers en daarna doet elk bandlid een verhaaltje over zijn instrument, hetgeen we larderen met het spelen van korte fragmenten in diverse stijlen. Terwijl Bert, onze presentator, zanger en bassist iets vertelt over de basgitaar, stop ik de sampler. Met een koptelefoon op mijn hoofd zoek ik een paar interessante momenten, knip de audio op maat en maak het gebruiksklaar om straks te laten horen. Na de basgitaar is het de beurt aan de drummer en de gitarist om iets te vertellen. Als laatste is het mijn beurt. Na een algemeen praatje over piano, fender rhodes, hammond, clavinet en synthesizers start ik de eerste sample: KAPPEN NU, DE EERSTE DE BESTE DIE NU NOG… etc. Meteen weer chaos in de tent! De scholieren rollen door de aula van het lachen en het kordon docenten maait erover heen om de orde te herstellen. Ik besluit er nog een tandje bovenop te doen, ik pitch de sample een beetje omhoog zodat we de zelfde tekst nogmaals horen, maar nu met de stem van een kleuter. Dat blijkt de nekslag te zijn! Wat een geweldige puinzooi in het publiek. Bert draait zich met een ongeëvenaarde Bert-glimlach naar ons om en roept ‘Wat een succes!’ Hoe de docenten het voor elkaar krijgen weet ik niet, maar een minuut later is het weer doodstil. Er heerst een ware angstcultuur, iedereen zit stil en stijf op zijn stoel.
        Wij beginnen aan het tweede deel van ons concert, waarin we uitleggen hoe je een popsong schrijft. Terwijl Bert staat te vertellen, hoor ik ‘psst!’. De drummer trekt mijn aandacht, hij snuffelt met zijn neus in de lucht. Ja, nu ruik ik het ook, een brandlucht. We kijken rond, maar hebben geen idee waar het vandaan komt. Op de voorste rij zie ik een jongen voorzichtig een stuk papier uit zijn tas pakken. Hij kijkt even over zijn schouder naar achteren en pakt vervolgens een pen. Uiterst behoedzaam zie ik hem iets opschrijven. Even later houdt hij het papiertje omhoog, zodanig dat wij het kunnen lezen. ROOK! staat er in grote letters. Bert kijkt naar beneden en ziet rook uit een van zijn adapters komen. Wij hebben het nu ook door en kunnen er niets aan doen, we schateren het uit. Bert trekt zijn adapter uit het stroomblok en zegt: ‘niks aan de hand.’ Maar daar dachten de scholieren anders over. ‘BRAND.., BRAND..,’ wordt er geschreeuwd en de chaos is weer compleet. De hele aula ligt overhoop en het lawaai is oorverdovend. Kansloos zijn we. Hoe kunnen we ooit de draad weer oppakken? Hoewel we nog twintig minuten te gaan hebben, zet ik het volume van mijn sampler op tien en laat een sample horen die ik nog niet gebruikt had, de schooltoeter: PWEEEEEP!
        Binnen dertig seconden is de aula leeg! Iedereen is op weg naar het denkbeeldige volgende lesuur. Wij kijken elkaar aan en genieten, de aula is weer vredig stil.

        Jan-Peter - Zeist
        10 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Geen doorsnee!
        reactie 23   |   niet OK

        Wat een verschrikkelijk bericht! Bijna 33 jaar "zag" ik Bert als collega in de bibliotheek aan de 's Gravelandseweg in Hilversum. In het woonhuis dat vastzat aan de bibliotheek (rechterkant op foto) werd Bert "in liefde grootgebracht". Zijn vader, Berend Beenen, was namelijk de conciërge van de bibliotheek tot aan zijn pensionering. Bert had veel respect voor zijn ouders en zijn familie.
        Toen ik in de bibliotheek kwam werken had de 17 jarige Bert zijn kamer op zolder. Op weg naar het archief van de Handelingen van de 1e en 2e Kamer passeerde ik regelmatig zijn kamer...ja, ik wist al langer dat zijn vriendinnetje daar logeerde...
        Bert was al in 1974 in de bibliotheek als uitleenhulp werkzaam en hij zou er tot eind 2007 blijven werken als informatiemedewerker van de muziekafdeling. Altijd zag ik hem in de weer met kopjes earl grey thee...zijn leesbril op zijn hoofd of op het puntje van de neus...Hij was vriendelijk en behulpzaam voor de klanten. Bert hield zich afzijdig van gekonkel en onderlinge jaloezie. Hij was in mijn ogen een stoere jongen met een heel klein hartje. Hij had een groot observatievermogen, dat hij met veel humor kon omzetten in zijn liedjes en in het theater. Ik hoop zo dat zijn humor hem heeft geholpen om afscheid van het leven en zijn dierbaren te nemen.
        Ik denk met een goed gevoel aan Bert terug; wij hebben altijd een goede verstandhouding gehad. Ik zal me altijd zijn eigenheid herinneren.
        Alle dierbaren wens ik heel veel kracht toe om het gemis van Bert te kunnen dragen.


        Hilde - Hilversum
        9 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Berlin schmertzt
        reactie 22   |   niet OK

        En you did it your way natuurlijk.
        Rust zacht bijzonder mens. Dankjewel

        Mariette - Laren
        8 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Veelzijdige Bertje - RIP
        reactie 21   |   niet OK

        Fijn dat ik met je heb mogen spelen Bertje! En Sas was ook blij met je kunsten toen ze je had 'ingehuurd'. Dank voor je vrolijke noten in woord en muziek! x Ton & Sas


        Ton - Naarden
        7 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 20   |   niet OK

        Hans - Weesp
        7 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Bert met Boobytrap
        reactie 19   |   niet OK

        13-2-1981 club Tijl Uilenspieghel Amsterdam.
        Boobytrap :
        Bert Beenen bassgitaar zang
        Jochem Fluitsma gitaren
        Carel van Houten drums
        Hans Peter van Leeuwen toetsen
        Hans van Pol zang percussie


        Hans - Weesp
        7 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • In de bieb
        reactie 18   |   niet OK
        Stilletjes en aandachtig aan het werk in de bieb met bril op z'n neus....R.I.P.

        sandra - loosdrecht
        7 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Dank voor alles!
        reactie 17   |   niet OK
        Heb je vaak voor de camera gehad in de studio of bij optredens, soms als soloartiest, soms met jouw eigen band of met anderen. Koester de herinneringen aan je als mens, genoten van jouw muziek zelfs als je covers speelde ;-) Dank!

        Erik-Jan - Naarden
        7 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Bloemendaal
        reactie 16   |   niet OK
        Lieve Bert,

        Met je geweldige eend en met de caravan er achter hebben wij heel wat tripjes gemaakt. Van een vakantie in Bloemendaal tot aan een vakantie in Kijkduin en onze vele ritjes van en naar het voetbalveld. Bergje op moesten we mee roeien en bergje af konden we onze hoofden uit het raam houden. Ookal draaide wij onze keiharde muziek zat je altijd mee te genieten in je eendje. Die momenten zullen we altijd koesteren.

        Rust zacht en veel liefs

        Thijmen & Deen

        Deen - Amsterdam
        7 juli 2017

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.