Lieve Sas,
Wat een onthutsende en verdrietige gebeurtenis.
Toen ik het hoorde woelden de ervaringen door mijn hoofd die we langere tijd geleden gedeeld hebben, en ik denk daar met een warm gevoel aan terug. Uiteraard namen de skivakanties daar een belangrijke plaats in.
Op een gegeven moment vroeg ik me af hoe ik Ben zou kwalificeren als ik slechts één woord zou mogen gebruiken. Dat ene woord is: lief.
Natuurlijk schoten er zat andere woorden door mijn hoofd, maar dit kwam bovenop drijven.
Ik zie ook af en toe het beeld voor me van Ben die zich even in zichzelf terug trok als er iets gedaan of gezegd was waar hij even over nadacht om dat een plaats te geven, dan kon hij heel even een beetje stil zijn. Daar stond dan weer zijn uitbundige lach tegenover.
Ik vond hem ook een eerlijk mens met weinig of geen trucjes.
Ik ga er nog over nadenken of ik ook vervelende dingen van Ben kan verzinnen, men zegt immers dat elk mens verschillende kanten heeft.
Ik vrees echter dat me dat niet gaat lukken, niet zoals ik hem ken tenminste.
Ik wens jou, je kinderen, familie en vrienden heel veel sterkte toe.

Lieve ben,
Ik ben nog altijd, behalve verdrietig, verbijsterd door je plotse overlijden...bepalende jaren hebben we deels samen doorgebracht en heb daarom zoveel herinneringen...zaterdag samen met vader Klaas (sigaar in mondhoek) naar de markt in hoorn, planten verkopen...vaak na een korte nacht, niet altijd even helder maar altijd vol positieve energie...in het weekend het meubilair aan de kant en swingen op Bowie voordat we afzakten ri. Nohol of lokale bar...trips naar Oostenrijk en Gardameer (het kaartspel....;-)...veel gesprekken over v allerlei wat speelt in het.leven v 16-18 jarigen...maar bovenal je onbedaarlijk schaterlach die overal doorheen en bovenuit klonk...het is moeilijk te beseffen....mijn hart huilt...
Heel veel sterkte iedereen,
Paul vd Berg