Lieve Bas,
het is echt niet te bevatten dat we je nooit meer zullen zien. Het blijft ongelofelijk, pas 25 jaar, in de bloei van je leven. Je had nog een heel leven voor je... Wij zijn er zooooooo stil van... Wat een gigantisch groot verdriet laat je achter jongen!
Jij was gewoon 'Bas', altijd vriendelijk en rustig aanwezig. Een brede, glunderende lach op je gezicht, die raakte ons. Om dan plots een grapje te maken of iets liefs te vragen. "Mijn vader niet teveel afmatten hè", of "hoe gaat het met je mam"? Wat een kadootjes gaf je weg! Die werden gekoesterd en zullen nu nog veel meer gekoesterd gaan worden!
Op je vrachtwagen was jij helemaal in je element, die baan paste perfect bij je. Wat vonden wij het ontzettend knap van je dat je met zo'n 'gigantisch gevaarte' overweg kon, zelfs met 'gevaarlijke stoffen'. Pas zagen we je nog tanken met je machtige truck. Stoer hoor! Je motor was je grote hobby. We vergeten nooit je stralende gezicht en de twinkeling in je ogen, op de foto die gemaakt werd toen je hem net had. Hier zijn we weer even stil van...
Lieve Bas, de juiste woorden van troost zijn niet te vinden. Wat we fijn vinden om te weten is dat je in een heel warm en liefdevol gezin bent opgegroeid. Wat hadden jullie het goed samen! Met heel veel trots vertelden je ouders regelmatig over jou, bijvoorbeeld over hoe mooi je met je zussen omging tijdens jullie fijne gezamenlijke vakanties. Wat hebben zij van je genoten topper!!!
Heel kort geleden beleefden we samen met hen nog hele mooie momentjes. Vaak hebben we de afgelopen dagen al gedacht en uitgesproken: "toen was geluk nog heel gewoon..." Helaas zal vanaf nu geen dag ooit nog hetzelfde zijn.... Wat een onmogelijke taak voor hen om zonder jou verder te moeten, met een immens groot verdriet en niet te dragen leegte...
We wensen Theo, José, Manon, Ruud, Loek, Monique en Maarten dan ook ontzettend veel kracht en sterkte toe om dit grote gemis te kunnen dragen. Wij zijn er voor ze Bas! Thanks for all x
Hans en Kitty