Bart, het was goed dat we net voor kerst nog even een moment hebben genomen om elkaar te zien en te spreken. Menig keer hebben wij van gedachten gewisseld, over je promotie toen je daar mee bezig was, over je onderzoeken, over IEEE Technology Management Council (voorheen Engineering Management Society), met Jan en DIMI, met Berhard en ICE. Het voelt raar dat dit nu niet meer kan. Maar nu is er rust voor jou, geen vechten meer tegen de ziekte. Ik wens je familie en dierbaren sterkte toe. Ook namens mijn andere helft en je ex-TUD collega Ingrid. Ik herinner me altijd 1995 het jaar dat mijn vader stierf en dat ik uit de IC kwam en daadwerkelijk de zin ervoer die luidt "het leven gaat door". Heel onwezenlijk.
Rust zacht,
Robert.

Op vrijdag 27 december kwamen wij naar Enschede om een laatste gesprek met elkaar te hebben en afscheid van elkaar te nemen.Dag lieve Bart zeiden we bij het weggaan. Met pijn in ons hart, maar ook met mooie herinneringen. Je was een fijne gesprekspartner, of dat nu over lekker eten, bijzondere wijnen, mooie muziek, vakanties of je passie voor je werk ging, het was altijd met inhoud en diepgang.
We haalden graag herinneringen op aan onze fietsreis door Zweden en Noorwegen in 1990. Samen fietsten we tijdens die zomer in drie weken tijd meer dan 2000 kilometer. Een echte monstertocht. Over bergen, door dalen, tunnels en fjorden, varen in een bootje over de Noorse meren. Afzien en genieten deden we samen. En dan die fiets van jou, daar was steeds wel "iets" mee. Vooral de tocht door de Jotunheimen naar Fagernes zal ons altijd bij blijven.
Ook al zagen we elkaar soms tijden niet, dat was geen belemmering voor onze vriendschap. Na elkaar begroet te hebben begonnen we te praten en bleven we doorpraten. Gezellige bijeenkomsten, eerst met ons vieren, maar later ook samen met onze kinderen. Uiteraard onder het genot van lekker eten (mosselen) en goede wijn.
Over de ziekte kanker en hoe deze te behandelen had je vooral met Ewoud diepgaande analytische gesprekken, over hoeveel geluk of pech je als mens kan hebben. Hoe moeilijk is het voor ons om nu te accepteren dat jij helaas pech hebt en hoe bijzonder het is dat Ewoud uiteindelijk geluk heeft. Graag hadden we dat ook voor jou zo gezien.
We denken vooral aan Lilian en Josine en Philip. Maar ook alle andere familieleden steken we graag een hart onder de riem. Kracht wensen wij jullie allen toe.
Met veel verdriet komen we morgen gedag tegen Bart zeggen en definitief afscheid nemen. Vaarwel bijzondere vriend, rust zacht.

Dag Bart, gegroet de naasten,

Je bent er niet meer met je vriendelijke stem, vrolijke krullenbos, grootse plannen en vooral je brede belangstelling voor innovatie, organisatieprocessen en technische uitdagingen in de maakindustrie. Voor mij was je een goede sparringpartner in het uitzoeken van allerlei mogelijkheden. En in latere stadia van je ziekte, hebben we het ook vaak samen gehad over het ziek zijn en hoe je daar door heen te slaan, als patient, als gezin of mantelzorger/partner.
Je hebt het knap gedaan en ik zal je blijven herinneren als een goede vriend in het werkgebied.

Alle achterblijvers, heel veel sterkte gewenst in moeilijke dagen, en haal kracht uit de herinnering aan de levendige en gezonde Bart.

Bart zal ik me voor altijd blijven herinneren als een onderwijzende onderzoeker & onderzoekende onderwijzer ineen. Ik heb met Bart van 2003 - 2008 mogen samenwerken in het bestuur van de vakafdeling Bedrijfskunde van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs (KIVI). Bijvoorbeeld, samen werken aan de samenwerking van de vakafdeling met studieverenigingen (Technische) Bedrijfskunde door heel Nederland. Een absoluut en feestelijk hoogtepunt in deze periode was Bart's promotie aan de TU Delft in 2006. We hebben veel van hem geleerd, en hadden nog zo veel meer van hem kunnen leren. Ik wens familieleden en vrienden, en met name Lilian, Josine en Philip veel sterkte in het verwerken van dit verlies.

Bart heeft een ongelijke strijd gestreden. Kenmerkend was zijn rustige rationele benadering van welk probleem dan ook. Zo keek hij ook tegen zijn eigen ernstige gezondheidsproblematiek aan. Ik mocht hem bezoeken in Enschede tijdens zijn eerste behandeling aldaar. Later nog eens toen hij thuis was. Bart heeft ervoor geknokt. Met een voorzichtig optimisme. Helaas heeft hij het niet gehaald. Bart blijft in mijn herinnering als een geduldig en begripvol mens. Hij kon goed luisteren en vond het resultaat belangrijker dan het spel erom heen. Daar was hij wars van. Bart ging altijd voor het opbouwen, voor het construeren van nieuwe mogelijkheden.
We verliezen in Bart een inspirerend collega, onderzoeker, KIVI NIRIA Bedrijfskunde bestuurslid en docent in een Technische discipline. Ook een geduldig, bescheiden mens met vele talenten. Het was een plezier om met hem BK-activiteiten te ondernemen. Dankjewel Bart!

Ik wens zijn echtgenote, kinderen en naaste familie veel sterkte en troost om dit verlies te dragen.

Arjan Hobbel

Lieve Bart,

Het spijt me zo dat je ten onder bent gegaan aan het geweld van je ziekte. Dit had niet mogen gebeuren. Maar het is helaas gebeurd. Je bent veel te jong gestorven. We zijn elkaar uit het oog verloren sinds je naar Twente verhuisde, maar ik heb heel goede herinneringen aan je, eerst als een van mijn eerste afstudeerders en naderhand als mijn rechterhand bij het DIAC project; we waren jong, ambitieus en deden het. Het is droevig dat de slijtageslag die het leven voor je in petto had je zo hard heeft getroffen. Dit Ik vind het heel erg, ook voor je vrouw Lilian, en je kinderen Josine en Philip. We wensen hen heel veel sterkte; Bart was een goeie! Bart was OK!

Pieter en Yolande

Beste familie,

Van harte gecondoleerd met het verlies van Bart.
We hebben Bart als een betrokken persoonlijkheid leren kennen.
Oprechte belangstelling in onderwijs, techniek, bedrijf maar bovenal in de mensen.
Nog maar zo kort geleden bezocht hij ons nog op het bedrijf, toen was het al niet makkelijk, maar volhouden!

We wensen jullie veel sterkte en kracht toe om dit verlies te dragen.

Namens directie en medewerkers van de Voortman Steel Group,
Mark Voortman

Groot is de leegte die jij achterlaat. Jij hebt geknokt en alles aangepakt om het ziekteproces te doorstaan...je was een doorzetter, als je ergens aan begon maakte jij het ook af,
helaas heb je deze strijd veel te vroeg moeten opgeven.
Ik heb heel veel bewondering voor je, zoals je in je updates over het wel en wee van je ziekteproces sprak.
Lieve Lilian, Josine en Philip, ik wens jullie heel veel sterkte toe, om dit grote verlies te kunnen dragen.

Wij hebben Bart een paar jaar geleden goed leren kennen tijdens de gezamenlijke vakanties in het Wallis. Het waren altijd hele actieve vakanties. Iedere dag wilde Bart ook het optimale uit de dag halen. Hij beklom 's ochtends vroeg alleen de Eggishorn om vervolgens met de familie een dagtrip te ondernemen en 's avonds met z'n allen nog te bbq'en.
Ook bij bezoeken in Pijnacker, Woerden en Enschede merkten we hoe veelzijdig en breed geïnteresseerd Bart was. Muziek, techniek, logistiek, onderwijs en opvoeding, versterkers en Pied Piper speakers, auto's met hun verhalen: alles passeerde wel een keer de revue terwijl de kinderen met elkaar optrokken. Ondanks de verhuizing naar Enschede bleven we goed contact met elkaar houden. Helaas openbaarde zich toen al snel de ernstige ziekte bij Bart, die hij zo moedig te lijf ging. Aanvankelijk had Bart hierin de overhand en hij analyseerde het proces feilloos. Kansberekeningen werden gemaakt om tot goede beslissingen te komen. Bewondering ook voor Lilian en de kinderen die hem steunden in de steeds ondraaglijker wordende ziekte. Ruim drie weken geleden hadden we met Bart nog telefonisch contact en werden we ons heel bewust dat er een moeilijke tijd kwam. Toch hadden we gehoopt dat er voor Bart en zijn gezin nog meer goeie dagen zouden zijn.

We wensen Lilian, Josine en Philip veel sterkte voor de komende tijd.

Monika, Erik, Laura en Dario

Wij hebben met bewondering gezien hoe Bart de afgelopen jaren met moed en optimisme tegen zijn vreselijke ziekte heeft gevochten. Helaas heeft hij verloren.
Wij wensen Lilian, Josine en Philip veel sterkte om dit verlies te verwerken.