Lieve lieve Babette,
Onvoorstelbaar, onwerkelijk en oneerlijk. Ik geloof gewoon niet dat jij er niet meer bent. Niemand kon om jou heen en nu ben je er niet meer. Wél jouw geest, want die zit in jullie fantastische kinderen en in jullie prachtige huis. Ik kan me voorstellen dat je daar met Ed en de kids heel gelukkig was. Wat onverteerbaar verdrietig dat dat geluk maar zo kort heeft mogen duren... Hoogtepunten en dieptepunten hebben we gedeeld. Sander en ik denken de laatste dagen veel terug aan al die gekke, leuke en soms ook verdrietige momenten. De aanloop naar \'later als ik groot ben\', hebben we samen gedeeld. Ik had verdriet over het feit dat we elkaar niet meer zagen, maar des te ontroerder was ik dat jullie op de uitvaart van mama waren. Uiteindelijk overstijgt vriendschap alles........
Lieverd, ik dank je voor alle mooie gesprekken, de gekke momenten en vooral de blijdschap waarmee jij in het leven stond.. Een grote bek, maar een klein hartje; lief voor iedereen die je dierbaar was en zo vol overtuiging kunnen zorgen voor de mensen om je heen.. Wat een verlies..... Dikke kus, Gwen.

Met stomheid geslagen, geschokt en verbijsterd. gelukkig blijven de mooie herrinneringen.
Voor altijd in mijn hart.

Ik kan het nog steeds niet geloven. Wat ga ik je vreselijk missen.
Dag me kontje.

Lieve Babette,

Ik heb je leren kennen als de mama van Jasper, vorig jaar in groep 7 van de Klokkebei. Tijdens de gespreksavonden kwam je als laatse, want dan konden we wat langer kletsen. We spraken af om er een fles wijn bij te halen.Want over jouw lieve Jappie kon je wel uren kletsen en niet alleen over Jasper, maar ook over Pleun en Piet , wat was je trots op hen. ook je mooie droomhuis was een favoriet onderwerp.
Je zult enorm gemist worden door heel veel mensen, maar vooral door Ed en de kinderen. Gelukkig hebben zij de mooiste herinneringen aan een fantastische mama en vrouw.

Lieve Jasper.. heel veel sterkte en een dikke knuffel van mij. En natuurlijk ook voor Pleun, Piet en papa.

Addie

Mon coeurke, m\'n schatje...wat zal ik je missen

Irma

...Slechts zeer weinig mensen zijn werkelijk in leven en zij
die het zijn, sterven nooit. Het telt niet dat ze er niet meer zijn.
Niemand die je liefhebt zal ooit dood zijn......

Met diepe schok heb ik maandag vernomen dat je er niet meer bent. Ongeloof!!!
Jij...altijd recht voor z\'n raap, begaan, doe maar normaal, dan doe je gek genoeg, zei je.

We zullen je missen!!!

Ed, Jasper, Pleun, Piet en familie,
heel veel sterkte

Lieverd,

wat te zeggen...vol ongeloof. Elkaar de laatste jaren uit het oog verloren, allebei onze drukke levens. Laatste keer zat ik naast je in de kerk, afscheid te nemen van een dierbaar collega en nu moeten we van jou afscheid nemen. Zoveel mooie, leuke, gezellige maar ook zeker maffe herinneringen aan vroeger. 1 ding is zeker, geleefd heb je maar helaas veel en veel te kort!
Heel veel sterkte aan je lieve man, schatten van kinderen en familie. X

Allerliefste Babette,

Zo plotseling heb je ons verlaten, wat moeten wij toch nu zonder jou. Jij hield altijd zo van gezelligheid en de deur stond altijd open. Voor iedereen stond je klaar, het was altijd open huis bij jullie. Zeker nu jullie eindelijk jullie droompaleis hadden gevonden. HIer wilde je oud in worden met je mooie gezinnetje. Zo compleet, zo gelukkig..... Wat kan het leven toch allemaal oneerlijk zijn. Af en toe een lekkere grote bek, waar iedereen toch stiekem wel gecharmeerd van was. Wat zal het stil zijn zonder jou. Lieverd ik zal je enorm missen en ik ben heel trots om jouw schoonzusje te mogen zijn. Ik heb je in mijn hart gesloten en je zal altijd in mijn gedachten blijven.
Hele dikke kussen Miranda

Lieve, gekke, vrolijke drukke Babette,

Wat zal het gemis groot zijn! De laatste keer dat ik je sprak zeiden we nog, dat moet gewoon weer vaker! Maar ieder is zo druk en heeft geen tijd tegenwoordig, binnenkort dan, of bij een volgend feestje want vroeger zaten we bijna elke week op elkaars lip en konden we zo vreselijk discussieren, vreselijk lachen en drama\'s opvoeren! Vooral in Knokke daar was jij de regisseur! Maar iedereen ging zijn eigen weg en we werden ouder, milder en vooral trotse mama\'s en dat was jij vooral die laatste keer dat ik je sprak. Je genoot van je leven, was \'een beetje\' rustiger geworden en boven alles trotse mama. Verdomme waarom hebben we niet meer tijd genomen en weer eens goed bij gepraat over vroeger nu en de toekomst? Mijn hart en medeleven gaat uit naar Je familie maar vooral je kinderen en man, veel sterkte en rust zacht grote regisseur!

Lieve Babette,

Waarom zijn er zoveel vragen
Waarom is er zoveel pijn
Waarom zijn er zoveel dingen
die niet te begrijpen zijn.....

Geen woorden ..............
Rust zacht lieve schat !!!!

We wensen vooral je man en kindjes veel sterkte toe bij dit onbegrijpelijk verlies.
Oprecht gecondoleerd ook aan alle familie en vrienden.

Babette, je bent in onze gedachten, in deze verdrietige tijd.

Chris, Ellen en Nova van der Pas (Koolen)