Lieve trix,
8 maanden heb ik dagelijks van je kunnen genieten in kaapstad. Je was een ware partner in crime van mij op het gebied van eindeloze nachten op boevenpad in Kaapstad. In je witte jurkje en cowboylaarsjes en een surfplank in je volkswagen die nog net niet uit elkaar viel scheurde je naar het strand om vervolgens de nacht af te sluiten in dat zelfde jurkje met zand op je benen in een club op de tafel met een dubbele borrel in je hand met ons kaapstad groepje op een tijdstip dat de vogels al uren aan het fluiten waren. Wij gingen gebroken naar bed, maar jij trok snel thuis je witte doktersjas aan om te werken in het Grote Schuur ziekenhuis. Wat heb ik daar om gelachen, om die energie, en de drive om dan toch je verplichtingen na te komen. Je was een ouwe boef, een nachtvlinder, maar ook vol ambitie. Je vond het geweldig om zoveel mogelijk te leren in het ziekenhuis. Lieve tante trix, je was slim, uniek in je soort, kwetsbaar en stoer tegelijk, maar vooral ook lief en begaan met je medemens. Ik hoorde het nieuws in Colombia, en al die maanden kaapstad kwamen meteen voorbij en ook een klein gedeelte in Amsterdam. Morgen neem ik afscheid van je. Je hebt mij altijd laten lachen als ik je zag, morgen zal ik huilen, omdat ik het zo zonde vind dat een zo,n geliefd mens zo eenzaam kon zijn. Eenzaam, maar niet alleen. Als jij eens wist hoe veel mensen inclusief mijzelf van je hebben genoten. Rust zacht oud feestbeest. P.s. we gingen samen wijn kopen speciaal voor je familie in Stellenbosch. Een dag later moesten we terug omdat we de doos wijn soldaat hadden gemaakt. Dat was op avontuur met Trix, and i loved it. Dikke knuffel en zal vaak aan je terugdenken. X Guido
