Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Armin Iriskic

16-12-200613-03-2021
      Dit is een algemene kennisgeving om u op de hoogte te brengen van dit verlies. U kunt dit bericht delen met andere bekenden. Naast informatie rondom het afscheid kunt u hier ook zelf reageren. Uw herinnering, reactie of condoleance wordt zeer op prijs gesteld.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 42
        Shurenska

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Shurenska - Spijkenisse

        20 maart 2021

      • Gecondoleerd
        reactie 41   |   niet OK
        Lieve familie Iriskic,

        Toen ik het bericht kreeg over Armin heeft dit mij in het diepste geraakt. Hoewel ik Armin niet persoonlijk heb gekend, heb ik dat gevoel wel. Almir sprak altijd met ontzettende optimisme en vol trots over zijn sterke zoon en hoe dapper hij was in zijn strijd om beter te worden. Het leven kan zo oneerlijk zijn.

        Wij wensen jullie heel veel sterkte met jullie verlies.

        Familie Ghisyawan

        Radjin - Zaandam
        20 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Iskreno saucesce
        reactie 40   |   niet OK
        Nisam imala priliku upoznati ovog sjajnog djecaka, ali me tuzna vijest zabolila kao da smo stari znanci. I znam da je bio sjajan, jer biti zjenica divnom covjeku, mom dragom prijatelju Almiru mogao je biti samo jedan izvanredan djecak. Tebi i tvojoj porodici Almire zelim svu silu ovog svijeta. Sacuvajte sjecanja na Armina svjeza, zauvijek da ostane sa vama. Pretvorite tugu u ljubav, da balansira njegov zvjezdani sjaj. Budite jedno drugom Armin. Iskreno saucesce, Tatjana Subotic Gorgon sa porodicom



        Tatjana - Macedonia
        20 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 39
        Bea

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Bea - Leusden

        20 maart 2021

      • reactie 38
        Daniella

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Daniella - Spijkenisse

        20 maart 2021

      • Lieve Armin ❤️
        reactie 37   |   niet OK
        Wat indrukwekkend dat wij jou vanochtend nog een laatste groet mochten brengen lieve Armin ❤️
        Rust zacht lieve jongen 💫
        Heel veel sterkte voor je lieve mama, papa en broer.

        Familie Smits Spijkenisse

        Familie - Spijkenisse
        20 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Dappere Armin
        reactie 36   |   niet OK
        Als ik aan Armin denk, denk ik vooral terug aan de basisschooltijd op de Piramide. Zijn sprankelende ogen onder zijn blonde haren en bijna altijd een lach op zijn gezicht. En een wijsneus was hij ook. Ik weet nog goed dat ik met Alicia het decor voor de eindmusical van groep 8 aan het maken was en dat Armin , toen in groep 3, zijn moeder kwam verbeteren op spelfouten!! Hij pakte de kwast over en hielp wel even een handje!

        Helaas kwamen we elkaar jaren later weer tegen in het Maasstadziekenhuis...als patiënt....
        Als verpleegkundige vond ik Armin een enorme dappere strijder. Soms sputterde hij tegen als er weer iets stoms moest gebeuren, maar uiteindelijk liet hij het dan toch toe...

        Als gezin wensen wij jullie allemaal ontzettend veel kracht toe.
        Vincent, Sharon, Timo, Colin en Isa Diederik.

        Sharon - Spijkenisse
        20 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 35   |   niet OK
        Het feit dat we onze geliefden niet kunnen zien en dat we niet met ze kunnen communiceren na de gedaanteverwisseling die we ‘de dood’ noemen, betekent niet dat ze ophouden te bestaan. Dit verhaal heeft mij geholpen om het verlies te verwerken en ik hoop dat het jullie ook een beetje troost kan geven.

        Diep onder de wateroppervlakte van een vijver leefde een kleine groep waterlarven samen, zoals mensen in een dorp.
        Het was een gelukkige gemeenschap, ver weg van de zon.
        Vele maanden waren zij druk bezig, krabbelden en spartelden zij door de modder van de vijver.

        Van tijd tot tijd bemerkten zij dat steeds opnieuw de ene of de andere van
        uitzicht een beetje veranderde en zich uit de groep verwijderde. Het scheen alsof ze het bij de vriendinnen niet meer konden vinden. Dan klommen ze langs de stengel van een waterlelie omhoog, verdwenen doorheen het wateroppervlak en werden niet meer gezien.
        Op een dag ging er weer een larve op stap. ‘Kijk’, zei één van de groep, ‘daar klimt weer iemand langs een stengel van een waterlelie omhoog. Waar denken jullie dat ze naartoe gaat?’

        De larve klom steeds hoger, tot ook zij niet meer te zien was.
        De vriendinnen wachtten telkens tevergeefs, maar niemand keerde ooit terug.
        ‘Was ze hier dan niet gelukkig? Waar gaat ze naartoe?’, vroegen zij zich af. Niemand had een antwoord. Allen waren ze radeloos. Plots riep een larve, de belangrijkste van de gemeenschap: ‘Ik heb
        een voorstel. Wij beloven dat diegene van ons, die het eerst een stengel beklimt, terugkomt en ons vertelt waar ze naartoe ging en waarom.’
        Op een lentedag, niet lang daarna, bemerkte de larve, die het voorstel deed, dat ze zelf aan een stengel omhoogklom. Iets, ze kon het zelf niet verklaren, dreef haar naar boven. Nog voor ze besefte wat er gebeurde, bereikte zij het wateroppervlak en viel op een groot, groen lelieblad. Toen ze ontwaakte, keek ze verrast om zich heen. Zij kon niet geloven wat er gebeurde: haar lichaam veranderde op merkwaardige wijze. Zij ontwikkelde vier zilveren vleugels en een lange staart. Zij voelde een onweerstaanbare drang haar vleugels te bewegen. De warmende zon droogde de laatste waterdruppels op haar lichaam en plots vloog zij over het water. Zij was een libel geworden.

        Zij vloog in grote bogen op en af en voelde zich zalig in haar nieuwe omgeving. Na een poosje landde zij op een lelieblad om even uit te rusten en keek naar de vijverbodem.
        Oh, ze was juist boven haar vriendinnen van toen, de waterlarven.
        Zij kon zien hoe deze door de modder krabbelden, zoals zij het voordien had gedaan.
        Nu herinnerde zij zich haar belofte: de eerste die aan een stengel omhoogklimt, komt terug om alles te vertellen. Zonder lang na te denken dook zij naar beneden, kaatste af op het water en werd terug geslingerd.

        Als libel kon ze niet meer in het water terug. ‘Hoe ik mij ook inspan’, dacht zij, ‘ik kan mijn belofte niet vervullen. Zelfs als ik naar beneden zou geraken, ze zouden mij niet herkennen. Ik denk dat ik moet wachten tot ieder van hen hetzelfde doet als ik en ook libel wordt. Dan zullen ze begrijpen wat er gebeurde en waar ik naartoe ben.’
        En de libel vervolgde haar sierlijke vlucht, zalig van geluk, in die wonderbare wereld van zon en licht.

        Ariane - Spijkenisse
        20 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 34
        Dew

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Dew - vv Spijkenisse

        20 maart 2021

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 33   |   niet OK
        Armin, je vader sprak altijd over jou met zo veel liefde. Hij was zo trots op je.

        Lieve Almir, Alissa en Alen,
        Wij wensen jullie heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
        Nino en Johanna Tomovski

        Nino - Bosch en Duin
        19 maart 2021

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.