Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Arie Walraven

20-01-192014-05-2020

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • De vriendelijkheid zelve
        reactie 13   |   niet OK
        Toen Arie Walraven in de gemeenteraad van Veldhoven zat, heb ik hem leren kennen. Een geweldig vriendelijke man, die altijd de tijd nam om even een praatje met je te maken. Ik heb daar goede herinneringen aan.

        Poul - Veldhoven
        22 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Zeeland
        reactie 12   |   niet OK
        Meneer Walraven staat nog op mijn netvlies samen met het gezin in korte broek op de fiets. Snel fietsend richting het strand in Nieuwvliet. De fiets volgestouwd met strandspullen zoals een schep en windscherm. Misschien was het de eerste dag, want jullie hadden een strandhuisje voor de strandspullen. Op het strand werd er door Arie flink gegraven.
        Jullie verbleven tijdens de vakanties een aantal jaren bij ons. Ik keek er al maanden naar uit. De dag van vertrek verliep als een geoliede machine. Er werd opgeruimd en gepoetst en iedereen wist wat er moest gebeuren.
        De vakanties van het gezin Walraven behoren tot mijn mooie jeugdherinneringen.

        Margreeth - Leeuwarden
        21 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • condoleantie en herinnering
        reactie 11   |   niet OK
        Geachte Ciel , geachte familie Walraven,
        Van harte gecondoleerd met het verlies van Arie, die ook in onze herinnering een markante man was, toen ook, 42 jaar geleden, toen wij als predikantsechtpaar in Veldhoven begonnen, eerste gemeente. Veel geleerd van veel mensen toen, wat z'n nut had later in Semarang op Java en weer later in de Luchtmacht. Draag elkaar de komende dagen en de komende tijd, gesterkt door het vertrouwde geloof in onze Heer.
        Met een hartelijke groet,
        Anne en Corry Schiebaan

        ds. Anne A. A. - 7361 CS Beekbergen, Engeland 53
        21 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Veel sterkte
        reactie 10   |   niet OK
        Gecondoleerd
        Maartje Vijn
        Borkel en Schaft

        Maartje - Borkel en Schaft
        20 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Afscheid van een Fijne, welbespraakte oom.
        reactie 9   |   niet OK
        Lieve familieleden, allemaal gecondoleerd met het overlijden van ome Arie. Ik herinner me ome Arie als een hele sociale mens die geweldig kon vertellen en veel humor had. Vroeger, tijdens de zondagse samenkomst bij oma Ploeger, bracht ome Arie, met zijn gezin, veel leven in de brouwerij en was het altijd gezellig. Ook de fietstochten tussen de korenvelden naar de Bernharddreef vanuit het Strijpse waren altijd leuk.
        Ome Arie, bedankt voor deze mooie tijd en fijne herinneringen.
        Familieleden, heel veel sterkte de komende tijd!
        Veel liefs,
        Jan en Ineke Groenenberg.


        Jan - HAMONT-ACHEL
        20 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Langs het Kruithuis te Delft.
        reactie 8   |   niet OK
        Op dit moment van schrijven is de familie op weg naar Delft.
        Als door Trudy en Arie Walraven over vroeger verhaald werd was Delft een soort hoogtepunt van een kaleidoscoop van legerplaatsen, mogelijk allemaal forten, waar de familie kennelijk gelukkig gewoond had, zoveel gezelligs was er jaren later nog over te vertellen, vaak om te lachen, dat het een onuitputtelijke schatkamer leek van familiegeluk.
        Alleen maar rozegeur en maneschijn zal het niet geweest zijn op het Kruithuis, Honswijk, Everdingen, ‘t Hemeltje enz. tijdens W.O. I en II en de crisistijd ertussenin, maar aan de gelukkige verhalen die in overvloed bij familiebezoek kwamen bovendrijven was wel af te lezen dat ze veel van elkaar hielden en een hechte band hadden opgebouwd.
        Afgezonderd op de forten woonden ze als vreemde eenden in de bijt van de omliggende voornamelijk R.K. boerenfamilies, waarvan de kinderen naar de verhalen te oordelen nogal ruw en grof van klomp waren en onaangenaam gezelschap op de lange voetreis zes keer per week heen en terug over de dijk naar school.
        Dat is bijna honderd jaar geleden en alles zag er toen anders uit dan nu, bijvoorbeeld kinderfietsen waren er niet.
        Oom Arie en tante Ciel waren niet bij te benen als ze in W. bij vertrek naar de trein werden gebracht, zo snel liepen ze door om geen tijd verloren te laten gaan en weer gauw bij de kinderen te zijn, en ik kan me niet herinneren dat ze de trein ooit gemist hebben, al werd ik ook weleens teruggestuurd omdat ik te langzaam liep.
        Tante Bertha had geen wachtende kinderen en sloeg gerust een trein over zodat er rustig naar het station gekuierd kon worden en onderweg van alles bekeken en bij stilgestaan.
        Haar liefdevolle zedepreken heb ik echt gemist, en ook meende ik het altijd als ik haar beloofde mijn leven te beteren en was het een straf als iemand anders haar naar de trein bracht.
        Dat mijn moeder haar broer plus aanhang en overige familie graag zag bleek wel als die langs kwamen en het was of het lichter werd om haar en ons heen.
        Het laatste contact dat ik met oom Arie had was in 1981, toen hij en tante Ciel Gea bezochten in Gr. waar ik toen toevallig ook was.
        Gea had een jonge kraai gevonden in het Sterrenbos, die achter het huis in een hok zat.
        Oom Arie had dat vroeger ook gehad, en omdat ik dat wist vroeg ik of we naar de kraai zouden gaan kijken, wat hem wel iets leek, zodat we even later buiten bij het hok stonden.
        ‘Dat hadden wij ook’, zei hij.
        ‘Dat weet ik’, antwoordde ik, en moest denken aan thuis, mijn moeder en hoe alles was gegaan.
        Meer woorden werden niet gewisseld, maar het was te zien dat de gedachten van oom Arie ook door de vogel in diepe vlucht werden meegenomen, en dat hij zeer bewogen was.
        Later heb ik hem alleen nog een keertje vanuit een voorbijrijdende auto gezien na de uitvaart van Raphaël, waar wij te laat aankwamen, en naar het station terug werden gebracht door de ouders van Hans, dus de grootouders, die niet stopten toen we op de Rijnstraat ineens oom Arie en tante Ciel zich richting station zagen reppen, en zij ons ook zagen, en we naar elkaar hebben gezwaaid, wat nog een vorm van contact is te noemen, al is het minimaal.
        Na de samenkomst vanochtend tijdens het afscheidswoord van de voorganger na het bidden, streek op de hoek van het dak vlak boven me een glanzende reuzekraai neer, een hele grote met zo’n grote snavel dat ik me afvraag of het een raaf kan zijn geweest.
        Er staan hier grote oude bomen in de buurt, waar een enorme kraaienkolonie huist, en deze kraai kan wel de koning zijn zo groot en krachtig en glanzend oogt hij.
        Blinkend boort zijn blik zich in de mijne als ik opkijk zonder me te bewegen.
        Het duurt even en dan vliegt hij weg, terwijl de voorganger nog niet is uitgesproken, dus veel kan ik niet gemist hebben.
        Dit moment zal ik niet snel vergeten, en de dienst ook niet.
        Oom Arie zal ik sowieso niet vergeten, omdat hij maar een stap verwijderd is van mijn moeder en zo’n belangrijk deel was van haar leven dat ik er veel van heb meegekregen dat bovenkomt als ik aan haar denk, wat elke dag minstens wel een keer gebeurt.
        Inmiddels zal Delft weer verlaten zijn en gaan jullie mogelijk nog langs het Kruithuis en forten.
        De laatste van de kinderen van Opa en Oma is heengegaan, alsof een hoofdstuk wordt afgesloten.
        Hier is de familie incompleet, maar daar zijn ze nu bij elkaar.
        Als zulk verlies winst voor de hemel is zal daar inmiddels een illuster gezelschap geliefde nabestaanden opwachten als ze niets anders te doen hebben op dat moment waar alle tijd is om iedereen altijd te verwelkomen, gedragen door ‘de eeuwige armen’ van God, waarvan ik vandaag hoorde dat het de trouwtekst was/is.
        ‘Onder u zijn Eeuwige Armen’ Deut. 33:27, staat op een vergelende ansichtkaart, die ook voor een negentig+ verjaardag aan tante Bertha is gestuurd, want had er meer van.
        De tekst vergeelt echter niet, maar plaatst de tijd hier met begin en eind in het perspectief en het licht van onvergankelijk eeuwig leven.


        Gerrit - Utrecht
        20 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 7
        Doranne namens Maria van der Heijden

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Doranne namens Maria van der Heijden - HEEZE

        20 mei 2020

      • Lieve familie van Walraven
        reactie 6   |   niet OK
        Als een vogel in de wind
        Ben je je eigen weg gegaan
        Als een vogel op het nest
        Heb je je gezin beschermd
        Als een vogel die zaad morst
        Zo liet je iedereen meedelen
        Als een jonge vogel
        Zo breekbaar was je
        Je was geen vogel in de kooi
        Zo hield je van het leven
        Als een vogel in de wind
        Ben je van ons weggevlogen

        Voor je gezin was je goud waard!

        Lieve familie ik meneer van Walraven kort meegemaakt. Via Home Instead. Wat een warm onthaal kreeg je. En wat een liefde was er tussen jullie. Prachtig om te zien. Fijn dat je 100ste gehaald . Fijn fat ok kort een ZORGSTER mocht zijn.
        Lieve familie heel veel sterkte met het gemis.
        Liefs Margriet van Weert

        Margriet - Boxtel
        20 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 5
        Herman

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Herman - Alemo

        20 mei 2020

      • Lieve Tante Cilia, haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen enz. Langs deze weg wil ik jullie heel veel sterkte toewensen
        reactie 4   |   niet OK
        Lieve tante Cilia, kinderen , klein en achterkleinkinderen +familie en kennissen. Langs deze weg wil ik jullie morgen heel veel kracht en sterkte toewensen! Jullie verliezen een goede echtgenoot , vader ,grootvader enz. Wij zullen hem erg missen, het was een bijzondere oom! Voor jullie is een einde gekomen aan een hele zware tijd van zorgen. IK heb bewondering voor jullie! Wens jullie nog heel veel sterkte toe met jullie moeder..... het valt allemaal niet mee! Een lieve groet van Herma. De herinnering komt een paar dagen later.

        Herma - Eindhoven
        19 mei 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.