Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Arie van Klaveren

04-08-196229-08-2020
      Dit is een algemene kennisgeving om u op de hoogte te brengen van dit verlies. U kunt dit bericht delen met andere bekenden. Naast informatie rondom het afscheid kunt u hier ook zelf reageren. Uw herinnering, reactie of condoleance wordt zeer op prijs gesteld.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Arie vaarwel
        reactie 24   |   niet OK
        Arie,

        in de tijd van op den Velde jaren 80 was je een pionier op het gebied van technische handel.
        Na mijn vertrek zagen we elkaar af en toe nog wel eens en konden dan altijd lachen over die tijd.
        De laatste keer dat we elkaar zagen was op de begrafenis van mijn vader, ik kwam binnen en je stond gelijk naast me om me te condoleren.
        ondanks dat het nieuws mij wat laat bereikte wil ik je een goede reis wensen en je familie heel veel sterkte.

        rust zacht

        Jan - Bergen NH
        24 september 2020

        Deel deze pagina:

      • UITVERKOCHT
        reactie 23   |   niet OK

        Bert - WIJDEWORMER
        18 september 2020

        Deel deze pagina:

      • Arieverdecci
        reactie 22   |   niet OK
        Tja Arie, wat hebben je met en om je gelachen. Grappen en grollen en sarren en dollen. Maar soms ook een kort gesprek van serieuze aard, vaak met een verdrietige ondertoon.
        Je meldde je steeds vaker ziek en je stelde je terugkeer steeds langer uit. Dat zorgde ervoor dat er meer afstand kwam. We raakten je langzaam kwijt en jij jezelf.
        Dat het niet goed met je ging wisten we allemaal, maar dat het zo snel en zo moest eindigen.......

        Nooit meer "moge Bol", maar nog 1x Arieverdecci!

        Yvonne - Zaandam
        8 september 2020

        Deel deze pagina:

      • Praatje pot!
        reactie 21   |   niet OK
        Beste Arie,

        Ik zie je 12 jaar terug zo weer binnen komen bij Op den Velde.

        Daar stond je dan, handen in je zakken en buik naar voren. Al snel kreeg je de bijnaam Storm van debiteuren crediteuren.

        Je was altijd heel netjes gekleed in merkkleding en een lekker luchtje op, want dat vond je belangrijk.

        Je had ook altijd een mooie dure leren tas waar we een hoop lol om hebben gehad, want er zat eigenlijk niets in, maar je vond de tas gewoon mooi.

        Je haren waren ook altijd netjes geknipt door Carola en dan kon je meteen genieten van de heerlijke lasagne die ze zelf maakte.

        Je was heel trots op je dochter, goede opleiding genoten, mooie baan en nog 2 mooie dochters. Daar had je heel veel respect voor.

        We hebben veel gesproken, soms serieus maar meestal voor de lol met veel spot en zelfspot, dat vond je ook het leuke aan onze afdeling.

        We hebben afgelopen maandag je geliefde truffels opgehaald bij Bonbon atelier Limmen en deze op jou gegeten.

        Ik zal het praatje pot met je missen.

        Ik wens de familie heel veel sterkte toe.

        Groeten,
        Raymond

        Raymond - Heemskerk
        8 september 2020

        Deel deze pagina:

      • A westside story , deel 2
        reactie 20   |   niet OK

        ...
        Bij Hatech kwam er ook een wissel in de wacht, Erik en Rob (de oprichters) namen een stapje terug en zoon Bas kwam in beeld. Geen match met Arie en met de lege plek van een afsluiter specialist bij ODV, was de weg terug een logische keuze.
        Ik zag het van een afstand en zag Arie steeds minder, hoewel als er contact was, was het goed.
        Laatste keer dat ik Arie zag was op de begrafenis van Heer Op den Velde , eind 2017,
        Het was kort, ik herkende hem door zijn stem, want herkende de man die op mij toe liep niet.
        Het was een hartelijke woorden wisseling, alsof tijd niet bestaat.
        Het was druk en zeiden, spreek je later...
        Ca 2 maanden geleden moest ik mijn moeder (85) weer eens naar de kapper in Zaandam brengen en ook weer halen, maar dat duurt even voordat ze daar weer iets knaps van hebben gemaakt.
        Zocht een koffie plek en dacht bel Arie.
        Geen gehoor en sprak wat in.
        Pas toen ik mijn moeder al weer had opgehaald, zag ik zijn gemiste oproep, had niks ingesproken.
        Belde hem de dag erna nog eens, gewoon om even te laten weten dat ik de vollegende kapper ronde graag nog een bakkie kom doen
        Weer geen gehoor.. dacht dat komt wel...

        Elk mens is uniek, niemand is hetzelfde
        Maar van veel mensen zie ik wel een puntje wat ik herken van een ander.
        Van het exemplaar Arie, ben ik nooit meer iets tegengekomen wat ook maar in de buurt kwam.
        Of het mijn “liefde” voor de unieke persoon was of wat anders... ?
        Ik hoef ook niet overal een antwoord op en neem de gedachte aan die avonden en avonturen met Arie met mij mee en zo leeft Arie vast op nog meer plekken voort.
        Zal je missen..





        Ronald - Zaandam
        7 september 2020

        Deel deze pagina:

      • A westside story, deel 1
        reactie 19   |   niet OK
        Ik ken veel mensen..
        Best veel, maar van weinige weet ik waar en wanneer ik ze voor het eerst zag of sprak.
        Van Arie weet ik dat wel.
        Eind 1987 kwam ik als een soort vluchteling boven de “winkel” van Op den Velde te wonen, samen met mijn zus waren we ons vaderlijk huis ontvlucht, waar het geen gezellige boel was.
        Vanuit deze hoge plek, want zaen helemaal op de zolder “villa punt” , hadden we zicht op de achtertuin en toegangspoort van de familie Op den Velde.
        Daar gebeurde niet veel, niks spannends eigenlijk en daarom viel het mij op dat er een jongen vent door de achterpoort achter Jan op den Velde , de tuin in liep.
        Hij viel op door zijjn jas, soort ski jack, met felle kleuren, geel en roze. Hip in die tijd.
        Met Frans Groeneveld en Joop sr Meijer als andere buren, was het geen kleurrijke buurt en maakt deze jas opvallend.
        Wie is dat dan? Normaal zou je er geen aandacht aan geven, wie er in je straat rond loopt, maar nu op een of andere manier wel.
        s’ avonds aten wij mee met de familie Op den Velde en gaf mij de gelegenheid helderheid te krijgen.
        Arie van Klaveren, de nieuwe vertegenwoordiger van de “winkel”.
        Het duurde nog bijna een jaar voordat ik Arie voor het eerst sprak, ook dat was bijzonder.
        In september 1988 kwam ik in de winkel te werken. Had eigenlijk geen echte vaste toekomst plannen en Heer Op den Velde vond het wel wat voor mij.
        Ik werd voorgesteld “met de stempel van waterpoloër op mijn voorhoofd” , dat was geen plus. Daar hadden ze er meer van gezien, die via de zwemvereniging waar heer Op den Velde voorzitter was binnen waren gekomen.
        Dat werd een koele ontvangst.
        Ook met Arie, hij gaf wel een hand, zei wel hallo en iets van welkom, maar aankeken, deed hij mij niet.
        Dacht dat dit kwam door mijn waterpolo stempel, maar leerde later, zo is Arie.
        Ik was erg eerst om de buitendienst te ondersteunen, ik had tenslotte een MTS opleiding gedaan.
        Maar de wereld van commercie was mij nieuw en liep ook nog eens in de weg van een oud vertegenwoordiger, heer Mathlener, die dit eigenlijk deed.
        Zo werd ik verplaatst naar de kaarten voorraadbak. Die bak met de afsluiters.
        Waar Arie ook eens had gezeten.
        Had in die tijd geen bijzondere relatie met Arie, waren collega’s , spraken elkaar wel eens en hadden wel een zelfde soort kijk op mensen en producten.
        Op den Velde was in die tijd een dynamisch bedrijf, soort soap, met altijd wel een verhaal of een gebeurtenis.
        Ik kreeg in die tijd een relatie met de jongste dochter van Op den Velde, Marjan en dat maakte het niet gemakkelijker en vertrok daarom eind 1991 naar een afsluiter producent Keystone.
        Doordat de 2 zonen Wout en Jan kort daarna ook het bedrijf verlieten, vond Sr het toch wel een goed idee als ik terug kwam, maar daar waren ondertussen ook een paar raven geland, interim managers, die andere plannen hadden.
        Ik kwam terug in dezelfde functie als Arie, buitendienst, regio Amsterdam.
        We waren nu functie genoten en deelde meer en meer met elkaar.
        Naast collega’s kwam een er soort vriendschap. Ik zeg soort, waren beide geen mannen voor gesprekken over gevoelens en sociale zaken.
        Onze band was handel en afsluiters.
        Ik zat echter in de weg van de interim managers en die wilde van mij af.
        Er ontstond een strijd, waar ik geen schoonheidsprijs mee heb gewonnen.
        Maar kreeg wel de leiding van de winkel en had daarin de steun van Arie (en nog wat andere.. maar er waren er ook die het wel geloofde en vertrokken).
        Het was ook een tijd dat Europa open ging en de traditionele importeurs te maken kregen met parallel import, handelsdieren die we waren, genoten we van deze nieuwe mogelijkheden en kende geen grenzen.
        Heerlijke tijd, waarin we meer tijd met elkaar doorbrachten dan met wie dan ook.
        Tot in de nacht op de zaak, filosoferen over alle mogelijkheden.
        Zo kwam ik in die tijd ook voor het eerst bij Arie thuis in Oostzaan en maakte kennis met Carol en Nathalie, hoewel er mogelijk in die tijd al wat spanning was, was het toen vooral gezellig daar in Oostzaan.
        Arie en ik hadden ook verschillen, hielden van het verkoop vak, maar hadden beide onze eigen stijl.
        Zoals iemand laatst tegen mij zei over Arie, ras verkoper, maar kleuren tussen de lijntjes was niet zijn ding. Bij Arie waren er het hele jaar kerstpakketten.
        Dat begon te schuren , vooral met Sr en omdat er geen grens aan leek te zitten.
        Arie voelde dat denk ik aan.
        En kwam mij na 2 jaar super avonturen, vertellen dat hij naar Hatech wilde gaan.
        AU, maar begreep het en ondanks dat Hatech de keiharde concurrent was, verdedigde ik het bij Sr om het afscheid netjes te laten verlopen.
        Natuurlijk werd onze relatie relatie daarna anders, maar de stille vriendschap bleef.
        Toen ik eind 1999 ook bij ODV vertrok en in Den Haag voor ERIKS ging werken, zagen we elkaar weer wat vaker, meer bleef bij paar keer per jaar.
        De band bleef wel, want als we elkaar zagen , was het goed.

        Ronald - Zaandam
        7 september 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 18
        Willem Jan en Margreet

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Willem Jan en Margreet - Wieringerwerf

        7 september 2020

      • reactie 17
        Wilfred

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Wilfred - Assendelft

        7 september 2020

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        Lieve Familie,

        Gecondoleerd en heel veel sterkte met het plotseling overlijden van Arie.

        We hebben altijd met veel plezier opdrachten voor hem uitgevoerd en Ik zal ze praatje en zeuren om een vlaai gaan missen.

        Louis en Daniëlle
        Team MPC

        Louis - Zaandam
        7 september 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 15
        Robert

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Robert - Zaandam

        7 september 2020

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.