Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik heb Arend leren kennen als een open minded persoon die enthousiast zijn kennis en ervaringen gedeeld heeft. Zo wil ik hem blijven herinneren.
Mijn oprechte deelneming aan de familie en vrienden van Arend.

Held! het ga je goed.

Als grote broer van Annemarie, heb ik Arend in Delft leren kennen. Mijn eerste auto was zijn lelijke eend en hij nam mijn Kreidler brommer over die helaas later bij de ORW is gestolen. Bij de zweefvliegclub op Ypenburg leerde Arend heel snel om solo te zweefvliegen. Hij werkte in de technische commissie. Tijdens een rit naar de Groninger zweefvliegclub reed Arend terug omdat hij niet dronk en wist hij de grote amerikaan in bedwang te houden toen we een lekke band kregen. Onze instructeur Dick Kroon reed mee. Het trieste is dat Arend degene was die hem na een te lage "zoemer" boven de Delftse Hout met een surfplank uit het water haalde. Nu is Arend zelf al vliegend in het water ten onder gegaan. Wat een schok. Met bewondering zie ik wat hij allemaal gedaan heeft en hoeveel mensen hij heeft geïnspireerd. Met een warm gevoel denk ik terug en wens ik Annemarie, Peter, zijn ouders, Hendrik Jan, Louise, Mees en Appel en Herman heel veel sterkte om zijn verlies te kunnen dragen.

Lieve Louise, wij troffen elkaar een paar keer via/bij Rianne, en Arend maakte ik mee als DeMeent-bestuurder, als inspirator bij het Ricardo Semler seminar en op zijn Arpa-honk. Het is niet vaak dat je het liefst alles wilt absorberen wat iemand zegt en uitstraalt. Zoveel prachtige woorden las ik op dit register, mij blijft hij bij als 110% GELOOFWAARDIG.
En één citaat in het bijzonder: “Sollicitatiegesprekken, ik heb daar altijd wat moeite mee. Ik wil iederéén wel aannemen, ik vind echt iederéén gaaf”.
Nou Arend, het omgekeerde is zéker waar, wat vinden we jou allemaal gaaf.
Veel liefs en kracht gewenst voor Louise, de kinderen en alle naasten.

Arend, jij ging altijd je eigen weg in Delft. Onafhankelijk en creatief. Het is triest dat je er niet meer bent. Ik wens Louise, Appel, Mees en familie en vrienden heel veel sterkte en warme herinneringen aan jullie leven samen.

Vandaag zijn we bij elkaar bij de afscheidsbijeenkomst van Arend.
Ik heb Arend in 2009 leren kennen als aanjager van het lean en learn gedachtengoed.
Arend heeft mij geïnspireerd om dit gedachtengoed , deze beweging te omarmen.
Zijn immense energie, zijn drive dat alles kan als je er maar positieve energie insteekt en blijft verbinden heeft mij een beter mens gemaakt. Dit zet ik nu dagelijks in, voor mijn gezin en ons bedrijf, en dat gaat nooit meer stoppen. Arend blijft daarom altijd bij ons.
Hans Meurs, mede namens VORM

Arend,
Ik ontmoette je met speelse intensiteit en levensvreugde. Het was tijdens een moment in de dans dat me eeuwig bij blijft. De vreugde en ondeugendheid in je ogen, de beweging en kracht in je lichaam. Wat een inspiratie bron! Met veel dankbaarheid koester ik de herinnering in mijn hart. Moedig en vreugdevol om zo een trainingsdag met jouw en jouw team van Arpa mee te maken.
Je bent nu gevlogen, maar je bent nooit weg. In die paar momenten dat ik je ontmoette, heb je mijn leven met vreugde, moed en speelsheid verrijkt. Dankjewel lieve Arend, rust in vrede.

Veel sterkte en liefde voor de dierbaren die je na laat.

Arend,

We only met you a few times but you are still impacting us up to this very moment.
Your energy, passion and ethusiasm are infectious. With an humble and easy going warmth that invites people in.
You are in the flow of life. Still...

Louise we are very grateful to have you in our lives.

With love,
Alison and Paul

Ik heb Arend leren kennen toen ik zelf ging hockeyen bij Hockey Heeze. Omtrent 2002 heb ik in juni een aantal keren meegedaan met midzomerhockey. Mede door Arend was het een bijzonder team, met jaarlijks een uitje zoals naar Rome. Van dat team wilde ik graag deel uitmaken. Arend is een paar jaar later met hockey gestopt en dat was een groot verlies voor het team: als goalgetter en inspirator van het team hebben we hem zeer gemist. Maar niets kan natuurlijk op tegen het gemis dat Louise en zijn kinderen moeten voelen nu zij afscheid hebben moeten nemen van deze bijzondere man . Samen met Liesbeth wens ik hen daarom ook heel veel sterkte toe.