Herinneren is een vorm van ontmoeten…

LIEVE, STERKE, INNOVATIEVE, ENERGIEKE, POSITIEVE AREND,
SAMEN aan het TOUW (met Michiel Stevens) op de TOP van de MONT BLANC.
Zelfs jij was fysiek kapot maar MENTAAL kon je nog wel de MOUNT EVEREST beklimmen.
IK zal je SPIRIT altijd blijven bewonderen! Vanaf mijn volgende TOP in de HIMALAYA zal ik naar je OP kijken, JIJ in de HEMEL en ik (nog) EVEN in het AARDSE bestaan......
Straks SAMEN met JOU als STERREN.
R.I.P kerel.

Als er geen woorden maar zijn!
Arend, jij was, zoals je naam al aangeeft een bevlogen man, altijd druk tijdens de MBL bijeenkomsten.
Je liet een ander bijna niet uitspreken, je wilde jou bevlogenheid, kennis en inspiratie aan een ieder doorgeven, man wat heb ik van je genoten.
Nu moeten wij je missen en wat zullen wij je missen! Jij die ons elke keer weer opnieuw inspireerde. Als ik naar huis ging na drie toch wel zware dagen leek het wel of ik opnieuw geboren was, ik keek overal weer fris tegen aan en ik kon ook de hele wereld aan.
Dit kwam vooral door jou verhalen tijdens de bijeenkomsten, ik wil niet de andere tekort doen maar jij was hier, in mijn beleving , toch wel de meest inspirerende persoon.
Je was mijn inspirator,
Maar nu zijn jou woorden verstomd binnen Arpa en ook binnen de MBL, wij zullen je missen, maar zeker niet vergeten.
Ook zijn de laatste dagen mijn gedachten veel uitgegaan naar Louise , wij missen de woorden van Arend tijdens onze MBL bijeenkomsten, jij Louise maar ook Appel en Mees, jullie zullen de woorden van Arend elke dag gaan missen.
Dat maakt mij verdrietig maar toch weet ik uit ervaring dat na elke tunnel, hoe donker hij ook is, weer licht tevoorschijn komt,

Sterkte aan een ieder die Arend lief heeft en in het bijzonder Louise, Appel en Mees en uiteraard het Arpa team,

Met bedroefde groet,

Groot verlies voor deze wereld, sterkte aan de nabestaanden...

Beste Louise en Age,

Ik dacht leuk te google'n naar oude collega's van Matura...Toen ik Arend in tikte was ik geschokt door zijn ongeval net een dag er voor. Herinneringen schieten door m'n hoofd van zijn gedrevenheid, humor en sportkicks zoals op skeelers van kantoor naar DC. De Zomervakantine waarin jij en Arend 3 weken lang alleen op kantoor hebben gewerkt en wij jullie prille begin hebben mogen meemaken...... het ontstaan van ARPA met de toolbox..... mooi om te zien dat jullie nog steeds samen zijn en een gezin hebben gevormd. Dit maakt de klap nog harder....ik wens jullie, kinderen en familie heeeeeel veel sterkte en kracht toe in het verlies jullie dierbare.

Roland Huijsmans oud collega MATURA Nederland

Beste familie en Arpa Team,

Diep geschokt lees ik zojuist het droevige bericht. Mijn condoleances aan familie en Arpa Team. Wat heeft Arend als intuitieve creator maar vooral als inspirator voor mij veel betekend. Ik wens familie en Arpa Team veel sterkte en wijsheid met het verwerken van deze klap.

Warme groet,
Theun de Vries

Beste Arend,

Het is Kerstavond als ik dit bericht schrijf.
Ik denk terug aan de inspirerende gesprekken die we gevoerd hebben tijdens de MBL. Jou ogen spraken dan meer woorden dan de verbale communicatie. Jij wist mij de rust te geven om te geloven in het succes dat we behaald hadden. De sprankeling in jou ogen gaf aan dat je genoot van ieder moment, met jou woorden "dat is toch gaaf" wist je de eenvoud van het succes precies te raken.

Dank voor de inspiratie die je ons gegeven hebt, je blijft In mijn gedachten.

Voor de nabestaande blijft de leegte achter, gebruik deze leegte zodat jullie altijd met elkaar verbonden blijven.

Jan-Dirk

Lieve familie en vrienden van Arend,
In de Efteling heb ik Arend zijn laatste zakelijke optreden mogen zien met de gedachte dat ik daar graag eens een vervolg aan wilde geven. Wat een inspiratie en wat een verlies voor velen.. Enorm veel warmte en sterkte toegewenst.

Ik heb Arend twee keer aan het werk gezien. Wat een enthouisiasme en nuchterheid straalde hij uit! Een groot verlies voor zijn gezin,familie en vrienden. En natuurlijk ook voor Arpa.
Ik wens zijn gezin en collega's veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies.
René van Goethem