Lieve Monica en Anton, Finette en Rutger,
Beste familie, vrienden en allen die jullie lief,
Beste Catharina collega’s en Catharina cliënten,
De schok is groot en treft de familie recht in het hart, het treft Geervliet en de hele regio. Moge dat gevoel in ieder geval een steun zijn.
Laat ik als bestuurder van Catharina, thuis op Voorne u meenemen wat Monica voor onze cliënten betekent, voor haar collega’s en voor mij persoonlijk.
Monica staat voor warme zorg. De bewoner komt altijd op de eerste plaats, de plaats die hij of zij ook verdient. In onze rouwannonce schreven we al dat Monica een zeer gewaardeerde collega is op wie eenieder altijd kon bouwen. Met haar warme persoonlijkheid een voorbeeld voor allen.
Monica werkte niet voor Catharina. Ze was Catharina in hart en nieren. Een echte ambassadeur van de zorg voor onze ouderen.
Dat fundament legde ze al in haar sollicitatiebrief uit 2001. Bij mij is de vonk overgeslagen schrijft ze: ik heb een warme en fijne indruk gekregen, ik zie saamhorigheid van het personeel en het prettige woon- en leefklimaat voor de bewoners.
Bijna 20 jaar is Monica in dienst. Na een jaar wordt ze al teamleider op de locatie Swinshoek, totdat ze in 2010 de overstap maakt naar haar zo geliefde Gasthuis. Daarnaast zet ze zich in voor de dagopvang bij Zorgboerderij Op Aarde. En nog steeds is ze bezig met leren en verbeteren. Voor deze zomer zou ze de landelijk erkende opleiding tot Eerst Verantwoordelijke Verzorgende behalen, tot ons vorige week het verschrikkelijke nieuws bereikte.
Monica was er gewoon altijd. Monica was er voor de bewoners. Monica was er voor de collega’s. Een echte vakvrouw en rolmodel voor al onze medewerkers. Je kon gewoon altijd bij haar terecht. En velen deden dat ook.
Zo is mijn contact met Monica ook altijd geweest. Hartelijk en relaxed. Kijk naar foto’s en je ziet werkplezier, vriendelijkheid en warmte. Monica, die altijd overal aan mee deed en vaak het voortouw nam.
Zulke foto’s kwamen dan weer op onze Facebook-pagina terecht en zo bouwde ze mee aan het imago van Catharina. We hadden vaak en regelmatig contact via messenger, als ze weer eens een regionaal bericht had opgespoord dat voor mij of voor Catharina van belang was. Dan kreeg ik op de gekste tijden een appje. Of ze stuurde een bericht als ze vond dat ik weer eens m’n gezicht moest laten zien in het Gasthuis. En als Monica ’t zei, dan was dat ook zo. Dan was ’t gewoon nodig. De laatste app die ik van haar kreeg luidde: trots op Catharina!
En dat was ze. Trots op Catharina, trots op wat we doen en wie we zijn, hoe de nieuwbouw tot stand kwam en de renovatie verliep. Ze was er in de regel steeds wat eerder dan ik en vertelde dan hoe ’t opschoot en hoe mooi ’t werd. Ze was zo trots dat ze Rutger drone-opnames liet maken, die vervolgens het hele land zijn doorgegaan.
Beste Finette en Rutger, jullie mogen trots zijn op jullie ouders, zij hebben hun droom geleefd. Anton heb ik helaas niet gekend, maar dat ook deze herinneringen aan jullie moeder Monica jullie mogen sterken om ook je droom te gaan leven, hoezeer en hoe wreed die nu ook verstoord wordt.
Monica, je naam betekent letterlijk wijze raadgever en adviseur. Dat heb ik zo ervaren en velen met mij. Je gaat niet worden vergeten. Je bent een rolmodel voor je kinderen, voor je geliefden en voor de collega’s van Catharina en blijft dat ook in de toekomst. Die rol van wijze raadgever zal zich voortzetten. Vaak gaan we nog horen: wat zou Monica hebben gedaan? Wat zou Monica ervan hebben gevonden? Wat zou Monica hebben gezegd? Want als jij ’t zei, dan was ’t ook zo.
Monica en Anton, mooie mensen, vaarwel.
