Wat mis ik je nu al!
Het is allemaal
ineens zo anders in Driehuis…
Ik ben zo trots op hoe je door de afgelopen maanden heen bent gekomen
het was best een zware weg
Je klaagde nooit,
maakte het voor iedereen om je heen makkelijk
en verstuurde tot op de laatste dag 11 maart nog verjaardagskaarten
aan Annemieke en Kees.
Dat is tekenend voor hoe je bent, altijd betrokken,
sociaal en zorgend voor de mensen om je heen.
Even een bloemetje voor een vriendin die het moeilijk had,
een extra appje hier en daar
en altijd klaarstaan voor je vriendinnen en kinderen!
Ik heb al veel verhalen over je gehoord:
van Cisca uit Engeland, van Trudy, Hanneke, Riekje, Floor, Joke, Yvonne,
zoveel vrienden en vriendinnen, zoveel bloemen….
Joke en Trudy omschreven het zo:
“Na jouw overlijden komen wij allemaal bij elkaar om jou te herdenken
en zullen je oren wel toeteren van alle goeds wat je ons nagelaten hebt!”
Liefs van ons en een hele dikke kus. ️
Toen ik ook moeder was begonnen we met een diepe warme band.
We gingen samen op de wintersport en hadden daar een superweek!
De buschauffeur dacht toen we instapten dat we zussen waren,
dus jouw vakantie kon sowieso al niet meer stuk!
Elk jaar zocht ik jullie een weekje op in Boulouris,
waar we lange zonnige dagen samen op een bedje lagen
en genoten van heerlijke lunches de zon en de zee
en lekker lezen en kletsen.
Toen Cas pás geboren was, gingen we al met hem naar Boulouris!
Hij lachte daar voor het eerst naar Annemieke
en deed daar zijn eerste stapjes in de tweede week Boulouris bínnen een jaar!
Heerlijke weken Boulouris! Wie kwam daar níet bij jullie langs!
Zoveel mooie herinneringen!
Met Casper heb je heel veel gedaan, tennis-oma, naar de film, naar het theater en heel veel oppassen!
Ook ontbrak je niet bij alle hoogtepunten uit het leven
van je kinderen en kleinkinderen!
Op het laatste feestje was je met Anneke bij Anouk haar diplomering,
je ging er net nog niet achter op de scooter heen!
Mam wat ben ik er tróts op dat jij mijn moeder was!
Ik mis je nu al…
Wij missen je nu al
