Met het overlijden van Ann denken we terug aan de lange tijd die zij hier aan de dijk heeft gewoond.
Haar gezondheid liet de laatste jaren te wensen over. Toch bleef zij de stoere vrouw die zij altijd was. Heel lang bijvoorbeeld liet zij dagelijks haar hond uit tijdens een wandeling langs de dijk. Op een gegeven moment lukte dat echter niet meer; last van haar heup, haar benen wilden niet meer. Vanaf dat moment nam ze de fiets met de hond aan de lijn naast haar. Ook dat werd na verloop van tijd moeilijk. Maar opgeven wilde ze niet. Pas na een paar fikse valpartijen met de fiets, wist ze dat ze daarmee moest stoppen. En zo was het met alles. Ze ging door tot het uiterste en hulp vragen was moeilijk. Haar onafhankelijkheid was haar heilig. Cor was een van de weinigen van wie ze hulp kon accepteren. Hoe vaak ging bij ons de telefoon niet: Cor, de televisie doet het niet.
Op die manier bleven we wel een beetje van haar wel en wee op de hoogte.
Wat zal het vreemd zijn, ons stukje dijk zonder Ann. We zullen haar missen.
We wensen de familie veel sterkte toe.
Cor en Corry Bloodshoofd

Met plezier denk ik terug aan de gezellige familiedagen. Uw altijd hartelijke ontvangst. Dank!