Ootmarsum, juni 2023
Lieve Andre,
Wat moeten we schrijven als een persoonlijke herinnering aan jou nu je er niet meer bent. Het voelt als onwerkelijk, niet te bevatten.
Toch willen we proberen iets op papier te krijgen.
De vriendschap van Wim met jullie telt al vanaf z'n 45 jaar geleden. In die tijd werkte jouw Urs en Wim samen bij Albert Heyn Heiloo. Samen in een collegiale zweer altijd lol. Toen jullie dochters werden geboren kwam Wim namens Albert Heyn bij jullie een geboorte presentje brengen. Zo bleef het contact ook nadien Wim en Urs niet meer in het zelfde filiaal werkten. Prive hadden jullie het ook gezellig.
Even is er een tijd geweest dat het contact verwaterde totdat jullie als gezin het gezin van Wim weer opnieuwe ontmoeten op de camping in Montrevel-en-Bresse in Frankrijk. Gelijk was er weer de klik alsof jullie elkaar gisteren nog hadden gezien en gesproken. Zo bleef er weer contact. Jullie liepen niet bij elkaar de deur plat maar als jullie elkaar zagen of spraken was het goed.
Jij/jullie zijn/waren altijd open, van deze tijd. Ook in de tijd dat Wim andere keuzes maakten en besloot voor zijn gevoel te gaan en bij jullie vertelde verder te willen met een man. Jullie reactie was: “Jou keuze, je bent er niet minder om”, en over tot de orde van de dag.
Al snel maakte ik kennis met jullie, altijd geinterresserd, belangstellend, niets was julie te veel, een zoete inval.
Een paar keer zijn we bij jullie op de camping geweest in Spanje -L'Hospitalet de l'Infant- nabij Tarragona. We kwamen met het vliegtuig, laatste stukje met de trein waar jij, Andre ons opwachte met de camper. Een week daar was zalig, ontspannend, 'alles' viel van je af.
Ik weet nog dat ik 's morgens vroeg met je de natuur ben ingeweest. Klauterend door de bergen de zon op zien komen. Daar liet je mij de natuur zien, zwemmen in de baai. Zoals er staat op de kaart: Pura Vida 'geniet van het leven, haal er alles uit. Het leven is mooi en puur'. We hebben tijdens de tocht gesproken over vanalles. Bij terugkomst op de camping had Urs het ontbijt klaar.
Ook die keer dat we bij jullie kwamen toen jullie een Spaanse party hielden. Geheel is Spaanse stijl met Spaanse hapjes werd gevraagd om Spaans gekleed te komen. In vol ornaat reden we naar jullie toe, wat een bekijks hadden we onderweg. Eenmaal op de feest werd al snel gedacht dat we van de bediening waren. Als enige verkleed -op jullie na- namen we die rol maar op ons en hielpen zo een handje mee in de keuken en met uitserveren.
Het contact bleef. We zagen of spraken elkaar niet wekelijks maar als we elkaar zagen of spraken was het altijd alsof de tijd had stil gestaan.
Nu Andre ben je er niet meer, onwerkelijk, niet te bevatten. Jij die altijd sportief en gezond levende, wat word je gestrafd.
Waarom, oneerlijk...........
De laatste maanden hielden eerst Urs en laten via de Andre-app jullie ons op de hoogte (heel veel dank ervoor). Na de laatste aapjes zeiden wij al tegen elkaar: Andre heeft een goede advocaat nodig”.
Vorige week belde Urs nog te vragen hoe het met ons ging na het overlijden van Wims moeder -altijd attent, belangstellend en er positief instaan- riep jij nog op de achtergrond dat het goed ging. Wat klonk je optimisties en dan nu een week later............
Dat het zo snel zou gaan: dinsdagmorgen naar huis om rustig afscheid te nemen en nog geen 5 uur later ben je weggegleden, je reis begonnen naar het licht.........
Als je ons een wijze les na laat zij het wel de woorden Carpe Diem. Pluk de dag, haal alles eruit wat mogelijk is, geniet van het schone om ons heen in mens en natuur, het kan zomaar anders verlopen dan je gedacht had.
Altijd in ons hart............
Wim & Jan Hoeksema
de Mors 39 7631 AH Ootmarsum
