19 februari 2019, op de verjaardag van mijn zus Ellen, kregen we het nieuws; alvleesklierkanker.
De levensverwachting is twee maanden met mogelijk zes maanden verlenging wanneer voor een chemo behandeling gekozen wordt. Andre ondergaat chemotherapie en een intense tijd volgt. Een tijd van ziekenhuis bezoeken, ziek zijn, verhuizen naar een zorg instelling en verdriet. Wat ik toen niet wist is dat het ook een tijd met bijzondere en dierbare momenten zou worden. Door samenzijn met familie en vrienden en met hen samen de zorg voor Andre te doen, ben ik met eenieder een stuk hechter geworden. Ik beschouw ik dit als een groot cadeau van die ouwe, die ik voor altijd zal koesteren.
Het is echt bewonderingswaardig hoe André zich door deze tijd heen slaa. Altijd sterk, altijd scherp van geest en met humor als smeermiddel voor de stroeve momenten heeft hij nagenoeg elke dag het maximale eruit gehaald. Hij heeft het monster recht in de ogen gekeken, bij de hoorns gevat en tot het einde de regie in eigen hand gehouden. Andre heeft van 8 maanden levensverwachting precies 27 maanden gemaakt. Die tijd moet je uiteraard gegeven zijn, maar ik ben ervan overtuigd dat Andre hier zelf ook invloed op heeft gehad. Ook de manier waarop Andre de transitie naar het andere leven heeft gemaakt, omringt door zijn familie en heel erg vlot durf ik aan zijn regie toe te schrijven. Het leven zonder toekomst heb ik persoonlijk als heel zwaar ervaren, Andre niet, die vaarde op levenslust en daarnaast de liefde die hij van zijn familie en vrienden ontving.
André toonde zijn liefde wel eens in woorden maar vooral in daden. Die daden kan ik het beste als volgt omschrijven……Hij was er….sim-pel-weg al-tijd voor mij. Ik kan me geen moment of evenement bedenken waar hij niet bij was. Altijd aan de zijlijn van mijn voetbal of tennis, Zwemmen op zondag, half uurtje voetballen voor het avond eten, tennissen, markten bezoeken, zelf aan beurzen deelnemen, sport kijken, noem een sport en grote kans dat wij deze eens bezocht hebben, spelletjes spelen, mee naar weekendklussen op treinstations, langs rangeerterreinen om te kijken of daar treinen stonden met interessante spullen voor de hobby.
Wat onze relatie ook typeert is het bellen.
Wij belde meerdere keren per week, dan namen we de week of de dag door. Andre altijd onderweg, met bezoekjes aan familie leden en vrienden tussendoor. Bakkie koffie bij vrienden of familie, gereedschap brengen naar een broer of even ergens helpen met een klus. Waar ik toen niet super bewust van was, is dat Andre mij heel erg supporte in die gesprekken. Hij bewonderde ook, ook als er niets te bewonderen viel, dan noemde hij gewoon een willekeurige eigenschap van mij op. Ik denk dat deze gesprekken mij deels gemaakt hebben tot wie ik ben.
Als ik een hoogtepunt moet noemen dan was dat de reis die we in 2008 met zijn tweeën gemaakt hebben; Drie weken Amerika met een bezoek aan broer en oom Jan. San Francisco, Reedley, Yosemite, Kings Park, Las Vegas, Rocky Mountains, Los Angeles en New York. Waar we kans hebben gezien om op Flushing Meadows -het tennis park waar jaarlijks de US Open gespeeld word-, op baan 13 een pot tennis te spelen tegen elkaar.
Dan hebben we de trein hobby, Ik kan er helaas niet veel tijd aan wijden omdat treinvriend Olaf nog gaat spreken, maar ook omdat er simpelweg niet genoeg tijd voor zou zijn. Ik denk dat Andre een boek had kunnen schrijven over deze hobby en misschien ook wel een seizoen Man-bijt-hond voor John de Mol had kunnen vullen. Op zulke bijzondere plekken is hij geweest en zulke bijzondere mensen heeft Andre ontmoet. Andre gaf op zijn ziekbed aan dat die de beurzen erg zou missen. Ik ben een paar keer mee geweest en dan zie je Andre in zijn element, de kraam opzetten, de kraam netjes houden, netwerken en verkopen. Maar ik denk dat Andre vooral in de ‘mensen-blij-maken’ business zat. Andre gaf bij het doen van een verkoop, vaak een fixe korting of iets gratis weg. Zijn uitleg, klanten moeten ook weer terugkomen Rene. Wat Andre bijvoorbeeld ook deed, kinderen of een persoon met een handicap mochten altijd iets gratis uitzoeken uit een bepaalde bak of hoek. Of mijn favoriet wanneer iemand als zijn geld die dag al besteed had…..dan betaald u mij toch gewoon vanavond via een banktransactie. Andre vertrouwde mensen gewoon en ook hier had hij denk ik een dubbele agenda, Andre wilde de wereld ietsjes mooier maken en op deze manier zijn bijdrage hieraan leveren. Soms betaalde mensen niet, maar dit weerhield Andre niet. Zou dit dan de essentie van het leven zijn, mensen blij maken en koffietjes doen met je dierbaren?