Fons ,
als we aan jou denken , dan doen we dat met veel plezier en respect !
Fijne en bijzondere herinneringen ....
zoals je in en voor de keuken stond in Joris . Het is nog niet zo lang geleden .
Altijd opgewekt , altijd een vriendelijk woord ( al zal achter de schermen regelmatig stress zijn gewest . )
En jouw kookkunsten , die verdienen een 10 !
Onze bijeenkomsten met de verwantencommissie ; je had altijd een uitgesproken mening .
De verwantenavonden , onze "uitjes " in huis 4 van de Nachtegaal ... Sinterklaas . Kerst , barbecue . En niet te vergeten de optredens met muziek op het leefplein . Altijd zó gezellig !
In de huiskamer had je regelmatig een traktatie voor de bewoners in petto : worstenbroodjes , tosti's , omeletje ... dat was smullen !
We wisten , dat je ongeneeslijk ziek was . Het is heel moeilijk voor je naasten , jou te hebben moeten laten gaan !
Je moeder bevat het nog niet helemaal ... een positieve speling van de natuur ?!

Fons , als we aan jou denken , dan doen we dat met een lach en met een traan .
Je hebt ons verlaten ... veel te vroeg ... zó oneerlijk !
Fons , vaar wel !! We zullen jou missen ! En wie weet ... "tot ziens "!

Veel sterkte gewenst Helma en de kinderen .

Warme groeten ,

Bob en Angelika Lantau

Fons,

Ik wil je bedanken voor je gezelligheid, je steun bij de soms moeilijke leerlingen, je humor om iets op te lossen.
Ik wil je bedanken voor de vele heerlijke gerechten war we van mochten genieten. We hebben samen veel gelachen en plezier gemaakt.
Fons, het ga je goed.
Wij zullen nu voor Helma gaan zorgen voor zover we kunnen.

Lieve Helma, Jenny en Nina,

Fons was voor ons een fijne buurman, nooit was iets teveel en zonder hem hadden we nooit zulke schone ramen gehad. Ook het laatste blaadje moest met de bladbazer opgeruimd worden, dus altij alles spic-en-span. Het was heel erg fijn Fons nog gezien en gesproken te hebben, want het blijft voor ons ‘ons Fonske, de bezige bij’. We hebben van je genoten. Liefs van Lucy en Henk.

Fons en nabestaanden,

Wat is het toch allemaal vlug gegaan.....
Na een aantal zware ziekenhuis bezoeken, waar Yolanda en ik je altijd op gingen zoeken en meteen zei en vroeg... hey Jeroen hoe is het...en op het werk...met daarbij altijd een stevige grote hand, nee Fons hoe gaat het met jou.........
In goede en slechte tijden , altijd geïnteresseerd in iemand.

Afgelopen september.... het ging goed, Ton belde mij op. We gaan bij Fons kijken om een tuinhuisje te bouwen.

Na een middag gezeten te hebben waren de plannen rond.. uiteraard veel gelachen met Fons over hoe hij het wilde en vooral de grootte van het huisje, hier wat groter...daar wat groter....geweldig.

Met de kerstvakantie zijn Ton en ik je tuinhuisje komen maken, het was koud. Maar je moest en zou mee helpen en erbij zijn. Met klapper tanden, sigaretje vast en een beslagen bril..... Fons stond mee buiten. Met zijn drieën hadden we de klus geklaard, de 4 wanden zou Fons zelf doen met een stook kachel , want die moest en zou er een in komen. Je was zo trots als wat....

Korts daarna ging het snel slechter. Yolanda en ik zijn je wekelijks op gaan zoeken. En telkens waren er momenten dat je toch weer een grappige opmerking maakte, met als we gingen tot het laatst die stevige grote hand van Fons.

Veel mooie en grappige herinneringen heb ik van jou, in eigenlijk maar 2 jaar wat er al 20 lijken.....

Beste Fons, vaarwel, Ik zal je nooit vergeten.

Familie, gecondoleerd en heel veel sterkte.

Veel liefs,

Jeroen Antonius