Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Alex,

Wat ga ik jouw geweldige aanstekelijke lach (vooral als je erbij in je handje wreef) en gezelligheid missen.
Je was een super zorgzame spontane en lieve jongen.

Wat hebben we samen veel leuke dingen meegemaakt.
Ik ben ontzettend blij dat ik zoveel prachtige herinneringen aan jou heb en zo dankbaar dat ik jou heb mogen leren kennen via jouw geweldige zus Esme en zo’n goede vriend bent geworden.

Ik vind het nog steeds onwerkelijk en ik zal je nooit vergeten, lieve Alex ik hoop dat jij je rust hebt gevonden je hebt altijd een plekje in mijn hart.


Lieve familie Lauran bij deze wens ik jullie gecondoleerd, sterkte en heel veel kracht toe.
Mijn gedachte zijn bij jullie


liefs,
Amy Bruijsten

Ik kende je als klein jongetje vanaf je geboorte. Ik ken je als volwassen man eigenlijk niet, ik herinner me de kleine Alex die bij mijn zoontjes Steef en Ivo kwam spelen. Wat was je ondernemend, en vol ideetjes. Overal zag je mogelijkheden en verzon je slimme en creatieve oplossingen. Wat een vrije geest had jij! Dit is zo moeilijk te begrijpen. Ik weet alleen dat ik je een heel mooi mensenkind vond als klein ventje, en heel bijzonder. Je was net een tweelingbroertje van Pippi Langkous. Ik hoop dat je jezelf ergens naartoe hebt getoverd waar je weer een vrije geest kunt zijn. Veel liefs en met heel dierbare herinneringen, Marieke (de foto's hierbij zijn van september 2000, vuurtje stoken)

Lieve Alex, ik herinner me jou als dat lieve vrolijke jongetje dat bij ons kwam spelen met Steef en Ivo. Onbegrijpelijk dat je er niet meer bent. Rust in vrede, Lucien

Lieve Alex, ik herinner me avonturen met jou toen we nog kinderen waren, waarin jij van alles al durfde, kon en mocht, vrolijk en vol avontuur. Ver fietsen, over een overstroomde waalkade, hutten bouwen van dozen, samen de computers op de Muze rondsjouwen. In latere jaren herinner ik me een aantal leuke zwemdagen op vakanties en de gesprekjes her en der in Nijmegen, vertrouwd door ons verleden en met dezelfde sprankelende, wat ondeugende blik in jouw ogen. Wat intens verdrietig dat je er niet meer bent en dat dat niet meer zal gebeuren. Rust in vrede lieve Alex. Steef

We kwamen elkaar nog maar zelden tegen na onze kinderjaren, maar ik weet nog goed hoe jij en Xavier dezelfde herinneringen aan vroeger hadden als ik, als we elkaar dan toch zagen in de stad. Even lachen samen, en toch ook een band met elkaar. Rust zacht, Alex. Ivo