Lieve lieve schat,Het is 14 juli 2014. Heb toch nog redelijk kunnen slapen. Heb vaak gedacht aan 6 jaar terug wat we op bepaalde momenten deden. We werden erg geleefd. Van het politiebureau naar het huis van de eigenaresse van Paal 28, waar alle medewerkers de hele nacht hadden gezeten. Samen huilen, praten niet beseffend wat er nu precies gebeurd was. We moesten kleren van je hebben. Wat moest je aan? Moet je daar aan denken? Terug naar de Koog, A haar spullen halen en weer terug naar het politiebureau. Het was allemaal zo raar. 's Middags weer terug naar de plek waar het gebeurd was. Het weiland in, kijken waar ja gelegen had, nou dat was niet zo moeilijk. We hebben op die plek bloemen gelegd, alle medewerkers van Paal 28 waren erbij, politie was erbij en SBS6 stond er ook. We hebben een interview gegeven om de mensen op het hart te drukken wat er gebeuren kan als je met drank op gaat autorijden. We zijn bij je stulpje geweest, ook jij was daar. Met zijn allen hebben we een rondje terrein gelopen achter jou aan. Toen mochten we je meenemen naar huis. Het bericht kwam dat je vrijgegeven was door justitie. Naar de boot. Daar stond alles stil. Wij mochten meteen door. Iederéén wist dat jij aan boord was. Het was stil. In Den Helder mochten wij met jou het eerst van de boot. Iederéén stond weer stil, het was zo indrukwekkend. Toen naar huis waar je werd opgebaard in de kamer. Zo fijn om je de laatste dagen thuis te hebben. Dit voelde zo goed. Je hoorde er gewoon nog bij. Veel mensen kwamen hier afscheid van je nemen. Vandaar zijn we bij je geweest. Het was goed daar te zijn. Prachtige bloemen staan er, een teken dat er gisteren meerderen zijn geweest. Meisje ik geef je mijn kussen, knuffels en smakkerds. Denk ook een beetje om beppe en oma. Die misten jou ook zo erg en konden het amper aan.Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve lieve Fiet. WE MISSEN JE. XXXX