Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Vandaag 13 juli 2015. Het is 7 jaar geleden dat er om 22.15 uur politieagenten aan de deur stonden en het bericht brachten dat jij betrokken was bij een verkeersongeval en dat jij het niet overleefd had. Op dat moment zakte de grond onder onze voeten vandaan, ons hele leven is op dat moment veranderd. Vanaf dat moment leven wij hier met een groot verlies wat niet uit te drukken is met woorden. Het blijft zo zeer doen. We doen ons voor of zijn we heel wat maar het is maar schijn. We willen sterk zijn maar van binnen word je opgegeten door pijn. Pijn omdat we jou niet meer kunnen vasthouden, pijn omdat we je niet meer kunnen knuffelen, pijn omdat we je niet meer een kusje kunnen geven, pijn omdat we niet meer om en met je kunnen lachen, pijn omdat we, vul maar in. Vandaag zijn we naar Texel geweest. Het voelde goed om daar weer even te staan, even de gedachten laten gaan. Niet teveel nadenken want anders word je gek. Vanavond in de regen bij je op het kerkhof gestaan. Papa en ik met allebei onze gedachten. Zeiknat waren we maar dat kon niet schelen, dat waren we ook toen jij begraven werd. Alle minuten beleven we weer. Wat is dit toch moeilijk. Maar samen staan we sterk en in dat samen hoor ook jij en dat zal altijd zo zijn.
Ik mis je lieve schat en zal altijd van je blijven houden. Een dikke smakkerd op het puntje van je neus en op je voorhoofd zoals we zo vaak deden.
doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet. XXX

Lieve schat,
Daar zit ik dan weer achter de computer, zittend op J zijn kamertje. Ben voor alles aan het regelen. You tube staat aan met muziek die denk ik niet echt de jouwe was maar ik kan me vergissen. Ik weet het niet. Dat we hier niet vaak meer schrijven komt niet omdat we jou vergeten, nee dat zal niet kunnen. Je hoort zo bij ons. De laatste dagen voel ik de onrust alweer komen in mijn lichaam. De datum nadert en dan heb ik dat. Heb me vandaag helemaal teruggetrokken in mezelf. Muziek aan waarbij ik kan wegmijmeren. Kan uren lang de foto's bekijken e.d. Het gaat hier allemaal naar behoren. A woont nu in Purmerend en werkt nu weer op een andere afdeling van het VU. Ze is dolgelukkig. J werkt op het strand, geeft golf-surflessen, is met kinderen aan het raften en doet gps tochten door de duinen. Het heeft het enorm naar zijn zin en geniet met volle teugen, vooral als hij ook nog kan kitesurfen op zee. Omg dat zou net wat voor jou geweest zijn, onze kleine waterrat. Helaas gebeuren hier ook vervelende dingen. Maar dat weet je denk ik al. Sem, jouw hondje, is weer bij je. Hij was helemaal af. A heeft nu zijn naam op haar voet laten zetten voor jou! We hebben hier net een hittegolf gehad, de bloemen bij jou hielden hier niet echt van. Het is geen doen om nu op het graf bloemen te zetten, of het is te warm of het waait een halve storm. Heel vervelend vind ik dat. Maar het komt wel weer goed als de temperatuur een beetje zakt. Trouwens dit zou net het weer van jou zijn. Jij hield er wel van. Zag net foto"s terug van de vakantie in Bretagne dat we op St Malo waren. Prachtige foto's, de tranen schieten in mijn ogen. Kan het nog steeds niet begrijpen dat dit jou is overkomen. Ben nog steeds heel boos op die stommeling. Ik niet alleen hoor er zijn er nog steeds die hem ook haten omdat ze jou ook zo missen. Ik ga koffie drinken, iets wat jij graag mee deed. Doe jij het met beppe en oma en geeft Sem een dikke knuffel en de anderen dikke smakkerds.
Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd. Ik mis je!!!

Lieve Fiet,
Had je gisteren al moeten schrijven maar het is er bij gebleven. We waren allemaal van de kaart. Waarom???? Jouw Semmy kreeg 's middags epileptische aanvallen en dat is niet goed afgelopen. We zijn metéén met hem naar de dierenarts gegaan. Hij was gewoon niet bij kennis. Afschuwelijk. Bij de dierenarts hebben ze hem aan het infuus gelegd om hem uit de toevallen te krijgen maar dit lukte niet. Semmy was te ver weg, hij reageerde nauwelijks meer op iets. Bij de laatste toeval heeft hij zelf het infuus met zijn pootjes eruit getrokken. Na onderzoek bleek dat hij vocht in zijn longen had en een lekkende hartklep. Hij zou niet meer beter worden, zijn hartje kon het niet meer aan, het werkte als een bezetene en Sem had het erg benauwd. Samen met A. en papa waren we erbij toen hij naar jou toe ging met de woorden: ga maar lekker naar Afira, die wacht je op. En toen was het over met Semmy, hij verwisselde het leven hier met het leven bij jou daar in jullie wereld. Ik hoop dat jullie het fijn hebben. Voor ons het geruststellend gevoel dat hij weer bij je is. Voor ons is het vreemd zo zonder Sem, ook Frodo vindt het vreemd dat zijn maatje er niet is en loopt dan zoekend rond. Voor ons komt er dan nog bij dat er weer iets levend tastbaar weg is. En we moeten zien om dit weer een plekje te geven als er een plekje is. Maar Sem is weer bij jou en dat is nu voor ons het voornaamste, hij zal voor eeuwig bij je zijn. Jouw dierbare Semmy. En wij blijven achter met Frodo en Phoebe. Maar vergeten doen we Sem nooit. Geef hem een dikke knuffel van ons.
Doeg doeg lieve Fiet, doeg doeg lieve lieve Fietepiet, we missen je!!!